Beste antwoord
Alle onopgeloste kwesties, problemen, percepties van schuld, enzovoort, die je draagt je leven, verdwijn niet als je voorbijgaat. U zou ze wel of niet beter kunnen begrijpen en er genezing over kunnen ontvangen. Maar alle problemen, zorgen en zorgen die u in het leven had, blijven bestaan, net als uzelf.
Uw bewustzijn, overtuigingen en percepties zijn het enige dat bepaalt wat er gebeurt en wat u waarneemt op het moment van uw overlijden. Dit komt omdat alles wat je werkelijk bent, bewustzijn is.
Wanneer je overgaat, is het de bedoeling dat je naar de Lichtsferen wordt gebracht, ver weg van fysieke materie, om een broodnodige “pauze” te hebben: om te rusten , genezing en leren. Maar als je innerlijk in een staat van verwarring, pijn en trauma verkeert, en / of je hebt wat algemeen bekend staat als onopgeloste problemen, dan kan dit ervoor zorgen dat je niet in staat of niet bereid bent om het Licht te kiezen – of zelfs niet in staat om het in de eerste plaats waar te nemen.
Laten we zeggen dat je een groot trauma hebt met betrekking tot verlaten worden, ontslagen worden, bedrogen worden door anderen, of iets dergelijks. Laten we zeggen dat dit een zeer gevoelig en belangrijk onderwerp voor je is. Als je slaagt, afhankelijk van hoe gekwetst en getraumatiseerd je innerlijke zelf is, kan deze pijn zich onmiddellijk manifesteren als een externe realiteit die het weerspiegelt, en je doet herleven het keer op keer.
De waarheid, zon mechanisme is ook geldig in het leven: je trekt een realiteit naar je toe die je innerlijke staat weerspiegelt. Externe realiteit weerspiegelt altijd het innerlijke. Het is gewoon dat in fysieke materie , ervaringen en omstandigheden hebben een bepaalde hoeveelheid tijd nodig om te veranderen en te manifesteren. Maar als je voorbijgaat, ben je nu gewoon geest, verstoken van een fysiek lichaam, dus de “weerspiegeling” is onmiddellijk, onmiddellijk.
Voordat je in een levende nachtmerrie leefde; nu gaat de nachtmerrie door, zelfs na het passeren. De nachtmerrie zelf is precies hetzelfde – alleen het feit dat je lichaam niet langer veranderd is.
Als je bewustzijn toevallig in een staat van trauma en pijn verkeert, kan het zijn dat het onmiddellijk wordt omringd en overweldigd door de situaties waarover het pijn voelt. En als je de mechanica waarmee de externe realiteit je innerlijke zelf weerspiegelt niet duidelijk begrijpt, dan zit je vast in een situatie die overweldigend en nachtmerrieachtig is.
Het spirituele zelf verkeert nu in een staat van verwarring, Verdoofd en verloren. Je zou kunnen zeggen dat de ziel rusteloos is, niet in vrede. Dat wil zeggen, alle problemen die de persoon in het leven had, kwellen haar nu in de geest. Alle rusteloosheid die strikt van binnen was, is nu het enige dat bestaat. Sommigen noemen het “hel”.
Vandaar de noodzaak om tijdens je leven je innerlijke zelf en je innerlijke problemen en onopgeloste vragen zorgvuldig te analyseren en aan te pakken, in plaats van ze onbeheerd achter te laten, stenen te plaatsen op onderwerpen maar zonder ze echt aan te spreken of te genezen.
De gebeden voor de ziel om vrede te hebben en haar weg te vinden, weerspiegelen dit intuïtieve weten (iedereen is gestorven en talloze keren herboren), en ze zijn een roep om Spirit om de persoon te helpen bij het maken van de overgang, en om vrede te hebben.
Het leven is bedoeld voor h eerst en vooral leren en leren. Al het andere is van voorbijgaande aard. En als het innerlijke proces van spirituele evolutie geen enkele zinvolle prioriteit krijgt, dan is al het andere gewoon tijdverspilling.
Antwoord
Als mensen de kerkleer geloven dat dat mensen gaan naar de hemel als ze sterven, maar zeggen rust in vrede. Het zal te wijten zijn aan hun totale verwarring met officiële leerstellingen die tegenstrijdig zijn.
De Bijbel leert dat een persoon sterft en niet meer bestaat tot de opstanding op de laatste dag gevolgd door oordeel. Het is echter populair om te geloven dat een ziel zich scheidt van het lichaam en naar de hemel gaat op het punt van overlijden. Aangezien ze dit geloven, is het verrassend dat ze het gebed opzeggen dat een de ziel van de persoon kan in feite rusten in het graf tot aan de opstanding.
Het is slechts een van de vele anomalieën veroorzaakt door het populaire christendom.