Denk je vooral in plaatjes of in woorden? Hoe voelt het?


Beste antwoord

Ik denk in woorden. mijn hoofd zit vol gesproken dialoog die over zichzelf spreekt en soms erg vaag is. Ik kan goed in plaatjes denken, maar ik moet het onder woorden brengen voordat ik iets kan visualiseren. als je het woord “appel” tegen me zei, zou ik het woord “appel” horen en dan een appel visualiseren. Ik doe beide, maar ik denk eerst in woorden. het voelt natuurlijk voor mij.

I vind het zo fascinerend dat mensen alles in plaatjes denken en sommigen helemaal niets kunnen visualiseren. de menselijke ervaring is zeer variabel en geen twee levens worden exact hetzelfde geleefd. Ik dacht dat ik mijn ervaring tenminste tot op zekere hoogte zou documenteren.

voor zover het voelt, als het voelt alsof er ergens een fysiek geluid uit mijn hoofd komt. Achter mijn ogen. hoofdpijn, gedachten komen van hogerop, meer in mijn voorhoofd, en ze voelen te luid of scherp aan. achtergrondgedachten voelen aan alsof ze ergens vandaan komen, iets lager in mijn schedel, dichter bij mijn oren, en ze trillen een beetje dof. de stem klinkt zoals mijn stem maar meer androgyn in verbuiging als dat logisch is. hogere toon maar minder vrouwelijk en meer uitgesproken. soort rasperig vergeleken met hoe ik mijn spreekstem waarneem.

ook, ik weet niet of dit vertelt maar ik heb bijna altijd een lied in mijn hoofd. en soms bedenkt mijn hoofd kleine liedjes die daar een dag blijven.

Ik weet dat ik het nu niet demonstreer, maar ik ben redelijk goed in woorden. op school was ik altijd goed in Engels en spelling. Ik was een van die “ik las op universitair niveau” kinderen. Ik was altijd goed in essays omdat ik als niemands baas over een vel papier kan dwalen. Ik denk eigenlijk makkelijker als ik mijn gedachten op papier zet. Ik ben een brainstormer met een grote lijst met opsommingstekens. Ik ben een groot dagboek voor mijn gevoelens, eigenaar. Ik was erg goed in Spaans toen ik ermee begon op de middelbare school en ik hou er echt van om over taal in het algemeen te leren. Ik google dwangmatig etymologieën. Taal is normaal voor mij.

Ik heb meer het gevoel dat ik de stem in mijn hoofd ben dan dat ik mijn lichaam of zijn acties ben. Ik voel me nauwelijks verbonden met mijn lichaam of de wereld die ik zie. als ik mijn ervaring ergens wilde bewaren zodat anderen het kunnen zien of overbrengen om het even welk gevoel, of om wat voor kunst dan ook te maken, het zou waarschijnlijk het gemakkelijkst en waarheidsgetrouwst worden gedaan door middel van woorden.

hou van deze discussie!

oh de phaneron! echt onnavolgbaar!

Antwoord

Er kunnen verschillende contexten zijn om jezelf te begrijpen. Maar voordat ik deze vraag beantwoord, ga ik ervan uit dat wat je bedoelt met mezelf begrijpen is dat je je behoeften en de dingen die echt je gelukkig maken.

Een ding dat je nooit zou moeten doen als je jezelf wilt begrijpen, is: “Stel deze vraag niet aan je hersenen” speci bondgenoot als je oud genoeg bent omdat je geest door de jaren heen al die onzin en nutteloze gedachten heeft verzameld.

Dus als je hier echt naar kijkt, is het een gemakkelijke taak om erachter te komen dat als je staan ​​klaar om jezelf de tijd te geven die je verdient, wat helaas de meeste mensen tegenwoordig niet kunnen vanwege verschillende redenen en de kern van al deze redenen is een routine, een vicieuze cirkel die alles omvat behalve jezelf en tegen de tijd we beseffen het, het wordt heel moeilijk om het uit te roeien.

Ik zou zeggen dat er twee dingen zijn die je zou moeten doen om jezelf te begrijpen.

Ten eerste, maak jezelf los van externe wereld voor een tijdje en vraag jezelf af: doe je iets dat je echt leuk vindt om te doen? Doe niets om er alleen maar goed uit te zien of je goed te gedragen in het bijzijn van anderen als dat je niet op je gemak stelt en als dat je geen vreugde geeft, als dat je tijd, moeite en geld niet waard is, ervan uitgaande dat je het wel doet kan je gelukkig maken omdat maar weinig mensen blij lijken te zijn als ze hetzelfde doen, tenzij het echt zo is.

Begin jezelf en je leven als buitenstaander te observeren. Stelt u zich eens voor op het terras van het hoogste gebouw in de stad en alles observeren. Het is op de wegen nog steeds lawaaierig zoals het was, maar wat je nu ziet is totaal anders dan wat je kon zien toen je daar was, toen je er deel van uitmaakte. Nu zul je dingen zien die logisch zijn in je leven, die echt enig verschil zullen maken in je leven.

Ten tweede, wees eerlijk tegen jezelf, zo niet tegen anderen, bouw dan een sterk en transparant verbinding met je eigen zelf en je zult gaan opmerken dat je lichaam, geest, hart en ziel in overeenstemming met je zullen overbrengen wat ze nodig hebben in zijn ruwe vorm zonder enig vuil van de buitenwereld en je zult gevoelig en aandachtig genoeg worden om te luisteren om jezelf te begrijpen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *