Beste antwoord
Ten eerste is dat een Franse naam, geen Engels. ( Avenue des Champs-Élysées is de naam van de belangrijkste verkeersader in Parijs.) Ten tweede vereist de juiste spelling die é karakters. Die accenten kunnen niet cavalierly worden genegeerd: het karakter ‘é’ is niet hetzelfde als een ‘e’ karakter. De Fransen zijn hier erg blij mee, zelfs als ze gewoonlijk de accenten weglaten bij het spellen van woorden in hoofdletters.
Luister nu naar een Franstalige die zegt: “ les Champs-Élysées ”.
Dat zou genoeg zijn voor iemand die al Frans sprak, maar Engelssprekenden meestal niet om alles te horen wat een Franse moedertaalspreker zal zweren, wordt uitgesproken. Hoewel je misschien zoiets als “shon-zayly-ZAY” hoort, zal als je dat tegen een Franstalige zegt, hij zeggen: “Dat is dichtbij, maar niet helemaal juist.” Ze denken dat ze de m, p en s uitspreken in “Champs”, ook al horen degenen die geen Frans spreken niets anders dan de s, en dat is meer een voorvoegsel voor de volgend woord (“zayly-ZAY”). Ze denken ook niet dat ze iets zeggen dat klinkt als ’n’ voor de tekenreeks ‘mp’. Dit soort dingen drijft niet-Franstaligen aan die Franse woorden gek proberen te zeggen. De Fransen denken dat buitenlanders gewoon dom zijn.
Wat hier aan de hand is, wordt een beetje duidelijker als je naar de IPA-weergave kijkt, “ ʃɑ̃z‿e. li.ze ”. U zult zien dat het enkele teken ‘ã’ de reeks van drie tekens ‘amp’ vertegenwoordigt. Voor degenen die Portugees kennen, je herkent dit personage aan plaatsnamen als “São Paulo”. Dit foneem is een nasaal toetergeluid dat bestaat uit een subtiele, snelle overgang tussen twee geluiden, zoiets als “ah” en “uhn”. De ’n’ is er bijna helemaal niet, maar Engelssprekenden hebben de neiging om het te horen als het ‘ã’ geluid wordt afgesloten. Wat je ook doet, wees niet te traag met het uitspreken van die ‘n’.
Je leert iets anders als je goed oplet terwijl een Franse moedertaalspreker deze zin uitspreekt. Ze vormen echt hun mond, dat wil zeggen, kort hun lippen sluiten, voor de ‘m’ en ‘p’ medeklinkers, zelfs als er geen geluid kan worden gedetecteerd. Als u dit doet, wordt er een korte pauze tussen “shã” en “zayly-ZAY” geplaatst. Deze korte pauze helpt om dichter bij de authentieke manier te komen om de zin uit te spreken. Het kan je upgraden van “dichtbij” naar “redelijk goed”.
Nog een ding moet worden gezegd. De standaardmanier voor het uitspreken van “Champs-Élysées” wordt ingekort en afgekapt op dezelfde manier als mensen in andere landen bekende plaatsnamen opsommen. De Engelsen zeggen “Gloster” voor “Gloucester” en “Woostersher” voor “Worcestershire”. Sommige Amerikanen zeggen Washington voor Washington en andere niet. New Orleans kan eindigen als NOO-or-LEENZ, noo-OR-linz of zelfs NAW-linz, afhankelijk van waar je vandaan komt. Geen van deze wordt zoiets uitgesproken als “Nouvelle-Orléans”, wat de Fransen de stad in hun voormalige kolonie noemen, genoemd naar hun eigen stad Orléans [uitgesproken als ɔʁleɑ̃] .
Antwoord
Ik zie dat je de Am. E. uitspraak.
Om de oorspronkelijke Nederlandse uitspraak te kennen, gaat u naar de Google-browser Schuylkil is de 17e-eeuwse Nederlandse spelling van schuilkil ( Nederlands Schuilkil , letterlijk verborgen kanaal van schuilen , om te verbergen ) In de rechterbovenhoek zie je 9 rechthoeken; kies Google translate Je ziet een linker- en een rechterruimte (je hebt de rechterhand niet nodig)
Kies Nederlands en zodra Nederlands links bovenaan verschijnt handbox, vul schuilkil in (negeer opmerkingen als bedoel je Schuylkill – dat doe je niet) klik op het sprekersteken en je hoort het in de originele taal
Je kunt hetzelfde doen met Spuiten Duivel (Spuyten Duyvel of Devil = smerige waterweg, nu grens Manhattan met Bronx), Staten Eiland (Staten Island), Hoboken (Hoboken, België, maar er is ook een H. in NJ, geboorteplaats F. Sinatra) en Konijneiland (nu: Coney Island), Breukelen (nu: Brooklyn).
Op die manier hoor je in kristalhelder Nederlands hoe die toponiemen vroeger klonken.
PS de triphthong UI is voor buitenlanders het moeilijkst uit te spreken ( œʲ y)