Beste antwoord
Het wordt gespeld als ܛܠܝܬܐ ܩܘܡܝ (talita qumi) wat betekent “jong meisje, sta op”.
Het hele couplet is ܘܐܚܕ ܒܐܝܕܗ ܕܛܠܝܬܐ ܘܐܡܪ ܠܗ ܛܠܝܬܐ ܩܘܡܝ (Waakhada beyadoha detalita waamra laha talita qumi) wat betekent: En hij nam de hand van het jonge meisje en zei tegen haar jonge meisje, sta op . ”
Merk op dat dit uit de Peshitta komt, de Assyrische Bijbel geschreven in het Aramees. Dienovereenkomstig de vreemde bewoording in het Engels waar de Bijbel iets zegt als “En hij zei talitha cumi , dat wil zeggen rise young girl ”is niet aanwezig in het Aramees. Merk ook op dat er geen “th” -geluid is in het moderne Aramees, maar de eerste “t” in “talita” is een nadrukkelijke “t”, zoals de ط in het Arabisch, terwijl de tweede “t” in “talita” vergelijkbaar is met de Engelse “t” of de ت in het Arabisch.
Antwoord
Zoiets bestaat niet. Ik weet niet zeker of je begrijpt wat de Bijbel is.
De Bijbel is geen boek. Het is een verzameling van vele boeken (66 tot 81, afhankelijk van de christelijke sekte waartoe u behoort), geschreven over vele eeuwen. Deze boeken werden pas in de 4e eeuw in één codex verzameld. We weten niet precies hoe de meeste van deze boeken zijn gemaakt, noch wanneer, noch door wie.
Neem Genesis bijvoorbeeld. Het wordt verondersteld te zijn gemaakt in de 6e of 5e eeuw voor Christus door iemand die we “de redacteur” noemen. Deze persoon nam eerdere bronnen en hechtte ze zorgvuldig aan elkaar. Dat is de reden waarom het zorgvuldig lezen van het scheppingsverhaal bijvoorbeeld tegenstrijdigheden aan het licht brengt. Dus zelfs als we in een tijdmachine zouden kunnen springen en terug zouden gaan naar Judea uit de 6e eeuw voor Christus, zouden we nog steeds voor de vraag staan welke bron origineel is. Op een gegeven moment, als je lang genoeg terug in de tijd gaat, kom je waarschijnlijk tot mondelinge bronnen. Niemand weet wanneer deze vroegste verhalen voor het eerst werden opgeschreven.
De Bijbel is een verzameling geschriften die ons zijn overgeleverd door eeuwen van met de hand gekopieerde manuscripten, geschreven op boekrollen. Deze rollen werden gekopieerd, daarna werden de kopieën gekopieerd, en die kopieën werden gekopieerd, eeuwenlang … Daarna werden er vertalingen gemaakt. Ten eerste in het Grieks. Later, in het Latijn en Syrisch. Mensen gebruikten verschillende manuscripten om hun vertalingen te maken. Vertalen is een onnauwkeurige kunst. Dat is waarom er zoveel zijn. Er zijn tientallen Engelse vertalingen waaruit u kunt kiezen, allemaal enigszins verschillend.
Maar zelfs als u vloeiend oud-Hebreeuws en Koine-Grieks sprak, is de oudste volledig bewaard gebleven tekst de Codex Sinaiticus, uit het midden van de 4e eeuw na Christus. Dat is zo “origineel” als het wordt. Er zijn de Dode-Zeerollen, van ongeveer 200 voor Christus, maar ze zijn onvolledig.
Hoewel er geen twijfel over bestaat dat fouten en zelfs interpolaties in de loop van de eeuwen zijn binnengeslopen, moet je er gewoon op vertrouwen dat deze geschriften kwamen voor ons grotendeels intact. Als het om de Bijbel gaat, is het wat het is. Er is geen “origineel” waarnaar u kunt terugkeren.
Aan de andere kant kunnen vertalingen behoorlijk verschillen. Vertalen maakt een groot verschil. Wat ik zou willen voorstellen, is de beste moderne vertaling en een completere bijbel op te halen. Ik hou van de Oxford Annotated Bible, die de RSV (herziene standaardversie) vertaling gebruikt en alle zogenaamde apocriefen heeft. De Ethiopische Bijbel bevat de meeste boeken, maar ik ben niet bekend met Engelse vertalingen ervan.