Beste antwoord
Eerlijk gezegd fantastisch!
Ik zei op een nieuwe prachtige locatie in Tokio, in een rustige omgeving op ongeveer 10 minuten met de trein van Shibuya.
We waren de eerste groep die in dit specifieke gedeelde huis woonde.
Het had een bezetting van 20 personen, maar gedurende de eerste helft van het jaar waren we half leeg toen mensen langzaam naar binnen trokken. Het doel was om een 50-50 mix van Japanners / buitenlanders te zijn, maar het was echt 70-30.
Ik kan er achteraf gezien echt niet over klagen, aangezien we allemaal met elkaar overweg konden ondanks onze vreselijke pogingen tot communicatie. We kookten vaak samen, lachten gewoon met elkaar en verkenden interessante plekken, zoals een echt chique whiskybibliotheek.
Wat het echt maakte, was de bereidheid van onze Japanse huisgenoten om te helpen en begrip voor al ons nieuwe buitenlanders. We dachten dat we de dingen goed in de hand hadden, maar ze pakten echt meer van het gewicht op dan wij met zaken als huisfeesten, filmavonden en opruimen.
Dit was niet je typische sociale feestappartement, maar had meer van een ontspannen en schilderachtige sfeer. De gemiddelde leeftijd was rond de 28-30, hoewel we een 20-jarige student hadden en een jongen van achter in de 30.
Als je de kans krijgt, raad ik het ten zeerste aan. Je zult merken dat het een heel andere ervaring is dan alleen het hebben van kamergenoten in een ander land je zou geven.
Hoop dat het helpt en graag alle vragen beantwoord 🙂
Antwoord
Aangezien nog niemand heeft geantwoord, zal ik dit naar buiten gooien.
Ik heb niet echt in een “sociaal appartement” gewoond zoals getoond op de website, of “huis delen” zoals het bekend is in het Japans, maar hebben verschillende vrienden die dat wel / deden.
Ze leken er dol op te zijn. Ze hingen de hele tijd rond – in feite ken ik ze omdat ze als een groep naar mijn huis op het platteland kwamen voor jaarlijkse bezoeken en de stad uit gingen. Ik verbleef ook op hun plek in Tokio.
Natuurlijk waren ze meestal een zelfgekozen groep jonge mensen die hun carrière begonnen met dezelfde interesses en al vrienden waren voordat ze aan het deelhuis begonnen, maar toen was het op en hardlopend lieten ze andere nieuwkomers binnen en voor zover ik weet kon iedereen het heel goed met elkaar vinden. Sommigen van hen zijn nu met elkaar getrouwd (niet meer in het deelhuis) maar ik volg ze op Facebook en ze lijken allemaal nog steeds een zo hechte groep te zijn als ze de afstanden tussen hen nu kunnen krijgen.