Beste antwoord
De Engelse taal hoeft in de praktijk niet te voldoen aan regels, omdat het gehoorzamen aan gedachten zijn prioriteit heeft en betekenis en wat men uiteindelijk schrijft, hangt af van wat ze bedoelen te zeggen en te hebben betekend. Zoals alles in het leven is de regel, het protocol en de methodologie voor hoe men moet omgaan met Engels schrijven: het hangt af van de situatie. Zoals hier is opgemerkt, als iemand zou willen zeggen “een of andere manier”, dan ziet het er slimmer en netter uit dan te zeggen “een of andere manier, een of andere manier”.
Antwoord
“Iedereen”, “iemand” en “niemand” zijn elk woord. Meer specifiek zijn ze allemaal evenzeer een woord als elkaar. Als je negeert hoe ze worden gespeld en je concentreert op hoe ze worden gezegd, zul je merken dat er weinig verschil is in hun klemtoon of intonatie: “IEDEREEN”, “SOMMIGE”, “NIEMAND”. U zegt “iemand” niet op dezelfde manier als u “iemand” zegt (zoals in “een ding”); je zegt het als een enkele woordeenheid. Hetzelfde geldt voor “iemand” en “niemand”.
Spelling levert een aantal problemen op voor deze drie. Het zijn samengestelde woorden, van “enige” of “enkele” of “nee” en “één”; we willen schriftelijk aantonen dat de verbindingen enkele woorden vormen. Engels heeft de neiging om samengestelde woorden te schrijven, nou ja, één woord: “basis” en “bal” vormen “honkbal”, niet “basisbal”.
Het probleem met “iedereen” en “iemand” en ” niemand is dat, in ieder geval schriftelijk, het eerste bit van elk woord eindigt met een klinker en het tweede bit ook begint met een klinker: an yo ne “,” som eo ne “,” n oo ne “. De Engelse spelling is notoir inconsistent rond klinkers, dus het samenvoegen van twee in de spelling kan dubbelzinnigheden creëren.
Dit is niet zon groot probleem voor de eerste twee woorden. Wanneer we “enige” en “één” samenvoegen om “iedereen” te vormen, terwijl het lijkt alsof