Beste antwoord
Waarom vraag je ze niet gewoon om in het Spaans met je te praten?
Misschien heb je, hoewel je vloeiend bent, een buitenlands accent of weten ze al dat je eerste taal Engels is, dus ze denken dat je het gemakkelijker zult hebben om Engels te spreken, of ze zijn net opgeleid om communicatie zo eenvoudig mogelijk.
Onthoud dat ze waarschijnlijk ook gewend zijn aan het feit dat, hoewel hun taal bekend is bij veel mensen, het niet echt hun eerste taal is en dat ze het als volwassenen hebben geleerd omdat ze aan (of volgden gewoon een cursus op de middelbare school of zoiets), en hispanics hebben van oudsher geleerd dat ze Engels moeten leren om met de meeste mensen te communiceren, omdat het de “internationale taal” is, dus zij moeten de taal veranderen.
Misschien willen ze hun Engels oefenen, net zoals jij je Spaans wilt verbeteren.
Dus als je ze in het Spaans wilt spreken sh, waarom vraag je het niet gewoon?
Antwoord
Nee niet beledigd, ik denk dat geïrriteerd misschien passender is. Persoonlijk hangt het voor mij echt af van de situatie en omgeving. Alsof er een buurtwinkel in de buurt van mijn huis is, die eigendom is van indianen met een Midden-Oosterse uitstraling. Hij is een knappe jongen van mijn leeftijd die erg vriendelijk is en zei dat hij Spaans wilde leren, hij had belangstelling voor mij. Hij zou altijd met mij “proberen te oefenen”. Ik was geen fan. Ik ben volledig tweetalig en accentloos in zowel Engels als Spaans, maar als je naar een buurtwinkel gaat, is dat omdat je binnen en buiten wilt zijn. Hij begon dit steeds vaker te doen en uiteindelijk zou ik er zelfs voor zorgen dat ik de lijn vasthield omdat hij “probeert te oefenen”. Ik zou beleefd op hem reageren, maar tegen mij moet je de persoon leren lezen. Ik zeker was niet enthousiast om iemand gratis lessen te geven, en ik wilde ook niet opgehouden worden of anderen ophouden alleen omdat iemand dacht dat het een geschikt moment was om een gratis les te vragen.
Een ander gebied, wij een werknemer hebben die toevallig een zwarte man is. Hij werkt al 25 jaar voor mijn vader. De eerste taal van mijn vader is Spaans, hij is al 45 jaar in de VS maar heeft het dikste accent, maar ik denk dat dat komt omdat hij een beetje slechthorend is en je kunt “niet uitspreken wat je niet kunt”, je kunt zeggen zoals je hoort. Zijn Spaans is echter perfect en eigenlijk is dat alles wat hij zou kunnen spreken. Het verbaast me en ik voel dat het zon gemiste kans is voor Henry, zo heet onze werknemer, om niet meer dan 3 woorden Spaans te kennen maar hoewel hij wenste dat hij Spaans kon spreken, drong het nooit echt tot hen door.
Ik heb vrienden van alle rassen en etniciteiten en heb ze met veel plezier woorden en zinnen geleerd en over mijn kennis van Latijns-Amerikaanse landen, gebruiken, tradities, enz.
Een van mijn eerste banen was bij Starbucks, er was een Portugees die binnen zou komen. Omdat we vriendelijk werden en ik wist dat hij een moedertaalspreker was en omdat ik wil ik de andere Romaanse talen leren spreken, dan zou ik met hem “proberen” Portugees te oefenen. Eindelijk kreeg ik de hint dat hij er niet in zat, dus stopte ik en onze relatie veranderde niet, ik raakte gewoon bevriend met een Braziliaan die me graag Portugees leerde en ik beantwoordde die gunst graag en leerde hem Spaans. / p>
Mijn vader is er bijvoorbeeld dol op als mensen iets in het Spaans tegen hem zeggen, hij vindt ze meteen leuk. Ik niet zo veel. Voor mij is het alsof ik erachter kom dat je Duits bent en ik willekeurige Duitse woorden naar je toe gooi of een willekeurige zin in het Duits zeg en daar sta te wachten om te horen “Wauw! Dat was zo goed! ”
Het irriteert me ook als bijvoorbeeld deze zwarte meid, op het werk, Jasmine, die lesbisch is en absoluut gecharmeerd is van Latijnse vrouwen, langskomt, let wel, ik ben letterlijk midden in een transactie met een klant, maar ze “is zich daar niet van bewust en” probeert te oefenen “met mij. Of begint een beetje een Spaans liedje te zingen. Of komt willekeurig langs om me te vertellen dat ze van arepas houdt of een obscuur, voor mij, Midden-Amerikaans gerecht. Maar als ik iets in een Afrikaanse taal of iets over Afrika zeg, kijkt ze me aan met “waarom zou je dat verdomme tegen me zeggen, ik weet het niet!” En toch, als ik “heb gezegd”, heb ik geen idee wat gandulas zijn. ” Met betrekking tot haar uitspraak dat ze “niet kan stoppen met het eten van arroz con gandulas. Waarop haar antwoord was” HOE WEET JE NIET WAT ARROZ CON GANDULAS IS?!?! JE “MOET DAT WETEN !!!” Ik heb de neiging om niet zozeer met Jasmine om te gaan, niet zozeer vanwege dit, maar omdat ze “een zeer raciaal type persoon is in de zin dat ze altijd wil praten over ras (en) of etniciteit (en) op het werk. Dat maakt me ongelooflijk ongemakkelijk. . Ze “is altijd” je weet hoe blanke mensen het doen .. “” nee, ik vertelde die nigga dat … “” bruh zwarte mensen zijn … “waarom is het dat Latino folk …?”” Oh ja je kent die Aziaten zijn … “en dan doet ze soms dit ding, waar ze ons groepeert en dingen zegt als” man maar je weet dat wij zwarte en Latino mensen zijn … “of ze distantieert zich en ze zegt:” ja maar jij weet dat jullie blanke mensen snel struikelen … “het maakt me allemaal ongelooflijk ongemakkelijk!
Ik zou in het algemeen zeggen ongeacht je ras of etniciteit en zelfs als je van het ras of de etniciteit van de persoon bent praat niet over ras of etniciteit of wat dan ook op het werk. Als je een andere taal wilt leren, wat op zoveel manieren een uitkomst is, economisch, sociaal, zelfs gezondheidsonderzoeken tonen zelfs aan dat het leren van een andere taal dementie en andere cognitieve en psychologische problemen. Het is verbazingwekkend om te doen, maar doe het in uw eigen tijd. Raak bevriend met iemand die de taal spreekt die je interesseert, ga samen op pad, date, trouw, dit is niet je enige reden, maar het kan zeker een pluspunt zijn. Probeer niet op je werk of bij iemand anders naar school te gaan Ik vraag niet naar een professor als iemand boodschappen doet. Ik ben helemaal om te leren, het is ongelooflijk, maar er is een tijd en een plaats. Lees nogmaals de setting, situatie en de persoon. Emoties zijn universeel, we spreken allemaal die taal, we weten allemaal wat wat is.