Beste antwoord
Ik heb de laatste tijd veel over pijn nagedacht, vooral pijn van de emotionele en psychologische variatie, en ik ben me gaan realiseren dat veel van mijn problemen en mislukkingen als persoon het gevolg waren van mijn onvermogen om met mijn eigen pijn om te gaan. Niet dat ik had kunnen weten hoe ik ermee moest omgaan. Integendeel, ik werd geleerd en geconditioneerd om ervoor weg te rennen en het te negeren, zoals de meesten van ons het waren en nog steeds zijn.
Ik had mijn deel van ervaringen, de een na de ander. Ik heb alle manieren geprobeerd om de paim te verdoven die diep van binnen wortelde. Eten, sporten, uitgaan, bezig zijn, lezen, mediteren. Maar er is nog steeds die oneindige pijn.
Ik weet dat ik niet de enige ben die met dit probleem worstelt. Ik weet dat veel mensen het gevoel hebben vast te zitten in levens die ze niet zagen aankomen. Ze beginnen elke dag met angst en eindigen elke dag met spijt. Ze willen hun omstandigheden veranderen, maar kunnen dat om allerlei redenen niet. Toen ik jonger was, zei ik tegen anderen: “Als je je leven niet leuk vindt, verander het dan.” Ik geloofde dat, en ik leefde ernaar. Ik zeg niet dat ik het niet meer geloof, maar ik kan nu ook zien dat het leven niet altijd zo eenvoudig is, of het pad om te veranderen zo direct. Soms stapelt het leven zich gewoon op mensen en sluit ze ze in, soms als gevolg van hun eigen keuzes, soms als gevolg van het systeem en de tijden waarin ze leven, en soms als gevolg van toeval, of het lot, of karma, of welke term je ook verkiest voor de mysterieuze en vaak schijnbaar willekeurige hand van kosmische kracht in ons leven.
De soefidichter Rumi schreef: “De remedie tegen pijn zit in de pijn.” Mijn ervaring leert me dat dit waar is. Ik weet ook dat ingebed in elke pijnlijke tijd en ervaring in mijn leven het zaad is geweest van grote transformatie en genezing, niet alleen van de omstandigheden, maar van mezelf. En toch verzet ik me. Ik wil geen pijn meer. Ik wil er klaar mee zijn. Ik weet ook dat verdriet, verdriet en verdriet een van de krachtigste en meest effectieve manieren is om met pijn om te gaan en deze te transformeren. Als ik mijn verdriet en mijn verdriet laat spreken, als ik die energieën in mijn buik en mijn borst laat roeren, door mijn hart en keel omhoog gaat, de wereld binnenkomt als tranen en gekreun en snikken en jammeren, ben ik gezuiverd . Ik ben opgetild.
Rouwwerk is moeilijk voor velen van ons als mannen, en er moet zoveel worden geleerd (en afgeleerd) om het te kunnen doen. Je moet tegelijkertijd stoer en zacht zijn, en je moet aanwezig zijn met wat je voelt zonder jezelf te verliezen in de intensiteit ervan. Het is niet makkelijk. Genezing is niet voor watjes. De echte stoere jongens zijn degenen die het werk kunnen doen, en als je je werk niet doet wanneer je ervoor wordt geroepen, zal er iets groters komen en je wijd openbreken.
Dus het is belangrijk om het te confronteren … Om het door ons heen te laten stromen zodat het een deel van ons wordt … Dat is wanneer de genezing begint wanneer we het accepteren. Dat is wat Rumi bedoelde met The Cure for pijn zit in de pijn “..
Antwoord
De uitweg is voorbij.
Als iets pijn doet, is het de kunst om in plaats van ertegen te vechten of proberen jezelf af te leiden of het te analyseren, ga dan zo diep mogelijk in op het gevoel. Omarm het echt! Dit is om drie redenen:
1.) Proberen het weg te duwen of op te proppen doet dat niet t laat het weggaan. Het zal onder dat oppervlak op de loer liggen en je energie afvoeren en je gedachten en andere gevoelens vergiftigen, en het zal in de toekomst herhaaldelijk opborrelen. In feite gaat veel van de pijn die we ervaren niet echt over de situatie zelf, maar over iets uit het verleden dat is geactiveerd. Oude pijnen zullen naar de oppervlakte blijven komen om te worden genezen totdat we ze verwerken en loslaten. En jij zou dat ook zijn. geschokt door hoe snel dit werkt! Ik heb een leven lang pijn losgelaten met betrekking tot een bepaald onderwerp in ongeveer vijf minuten nadat ik het zo diep mogelijk had ervaren, en het is niet meer teruggekomen. Dat was meer dan een maand geleden.
2.) Vrede en vreugde kunnen alleen worden gevonden door geen weerstand te bieden, niet gehecht te zijn en niet te oordelen. Accepteer “wat is” volledig op elk moment. Wanneer je dit doet, maak je verbinding met het ZIJN. Dat is de ruimte waar het goddelijke bestaat. Dat is de ruimte waar we goddelijkheid kunnen horen en het in onszelf kunnen voelen. Door te accepteren hoe je je voelt, heb je niet alleen een kans om genezen, maar je creëert ook ruimte voor de antwoorden om via goddelijke leiding naar je toe te komen. Als er actie moet worden ondernomen, weet je wat het is. Het zal zijn wat GOED voelt (niet goed) als we binnen zijn die ruimte van volledige overgave aan “het is wat het is”. Wees volledig aanwezig met je pijn.
3.) Interessant is dat als je eenmaal op dit punt bent aangekomen, de pijn zelf niet eens zo erg is. Het is het innerlijke conflict wanneer je de pijn weerstaat. is erger. Dat innerlijke conflict is ook uitputtend!