Beste antwoord
Om tot rust te komen is een metafoor , die van toepassing kan zijn op veel situaties waarin een verandering vindt plaats en actie; fysieke of emotionele activiteit wordt geremd en er wordt een relatief ontspannen toestand bereikt. Wanneer u bijvoorbeeld een stoel nadert en uzelf laat zakken in een zittende positie, ontspant u zich vervolgens in uw favoriete zitpositie. dat is een voorbeeld van settelen – tenzij je natuurlijk helemaal gespannen bent, in dat geval ben je niet gesetteld.
Dus tot rust komen is ontleend aan een letterlijke ervaring die we allemaal kennen en dagelijks ervaren, wanneer we ons lichamelijk ontspannen, wanneer we ons geen zorgen meer maken en de situatie eenvoudigweg zonder spanning accepteren. De spanning in het lichaam verspreidt zich en we kalmeren .
Of we deze metafoor nu gebruiken om het idee uit te drukken dat actie is verdwenen, of dat woede of prikkelbare emotionele toestanden worden losgelaten, het impliceert dat we elke vorm van spanning hebben verminderd of geëlimineerd en ons hebben ontspannen in een staat van emotioneel of fysiek comfort.
Onze comfortzones kunnen van persoon tot persoon verschillen, maar een algemene regel, we leven in een psychologische / fysieke staat van comfort die fysiek of emotioneel zonder spanning is. Vanuit deze toestand van rust zijn we ontspannen en in staat om te vechten tegen alles wat het leven ons te bieden heeft; dat wil zeggen, we zijn als een tai chi-beoefenaar, ontspannen, flexibel en klaar om in een oogwenk in beweging te komen als actie vereist is, de is een comfortzone we brengen de meeste van onze wakkere uren door als we niet gestrest of fysiek gespannen zijn.
Affordanties zijn hoe we dingen gebruiken, in dit geval hoe we ons lichaam gebruiken. Meestal zijn we ons niet bewust van de kleine fysiologische houdingen die we van moment tot moment innemen, maar als we erom vragen, kunnen we ons lichaam opzettelijk gebruiken, zodat we bij een dreiging gespannen kunnen raken of onszelf toestaan te ontspannen in een stoel, of om bewust emotionele opwinding los te laten, zodat we een staat van gemak bereiken waaruit we beter geschikt zijn om elke onvoorziene gebeurtenis het hoofd te bieden, of gewoon om onze normale comfortzone te herstellen, die we over het algemeen functioneren vanaf het moment dat we een of andere vorm uitoefenen is van ons vereist.
Deze mogelijkheid om tot rust te komen kan worden bereikt door intentie of onbewust, we doorlopen deze verschillende scenarios tijdens onze wakkere uren als onderdeel van wat het betekent om een mens te zijn.
We hebben geen woorden nodig om deze situatie te begrijpen, we weten dat het ervaarbaar door onze fysiologische en mentale situatie op elk moment.
Antwoord
Het kan veel toepassingen hebben in li bv …
Over het algemeen duidt het op een toestand van grotere stabiliteit
Zodat bijvoorbeeld in een geval waarin een kind voor altijd van “bloem naar bloem” fladdert en deze baan probeert of die baan, dan het veranderen van de studielijn, dan hun huizen (flat / home / flat weer, maar geen vaste woonplaats) .. zodat ze dan zijn wat zou kunnen worden gedefinieerd als een rollende steen .. Dan zou je kunnen worden vergeven zeggend….
“Ik HOUD er niet van dat niemand je ooit kan vastpinnen .. Kom op .. Is het geen tijd dat je je nu begint te settelen, want er is meer in het leven dan fladderen van bloem naar bloem! “
Dan kan het ook specifieker zijn, omdat het vaak wordt gebruikt om te verwijzen naar twee mensen die trouwen .. Ze zijn” samen aan het settelen “.. Zodat u begrijpt dat dit het nieuwe normaal is , en de manier waarop ze hun leven zullen leiden (niet verder zullen gaan) of op zoek gaan naar groenere weiden van andere partners …
Het zou dan weer specifiek van toepassing kunnen zijn op een groep mensen die ooit landloos waren, maar nu arriveerden massaal in hun wagens (net als de Amerikanen in hun “homesteading” van het middenwesten, en de Voortrekkers in hun ossenwagens in Zuid-Afrika) en dan zou je kunnen zeggen dat dit SETTLERS zijn … (ging specifiek uit naar kijk waar ze zich kunnen vestigen en wortel kunnen schieten, zodat ze nu land hebben, ze zullen niet verder gaan,
dus ook implicerend dat ze geen kolonisten zijn, maar degenen die er hun verblijfplaats van hebben gemaakt, zich identificeren met het LAND of die SAMENLEVING in het bijzonder … maar de gemeenschappelijkheid is …
dat ze loyaliteit en toewijding hebben beloofd die als bot worden beschouwd h manieren en wederkerig.
Grappig dan hoe bepaalde uitspraken als die een beeld oproepen in iemands geest, en ik krijg altijd een beeld van een landelijke scène van een Engels schilderij (John Constable ??) met het piepkleine huisje op de hei, dat huiselijkheid ademt, terwijl de boer en zijn jachthond dromend aan zijn voeten liggen. (rust in vrede)