Beste antwoord
De vonk ontstaat door ionisatie van de gassen in de verbrandingskamer. Als de opening te groot is, is de kans dat de ionisatie een vonk veroorzaakt kleiner dan de kans dat deze via de isolatie een andere weg naar aarde vindt. Dit betekent dat er een misfire is. Als de opening te klein is, zal de vonk gemakkelijk oversteken zonder al te veel ionisatie, dus geen opvliegers. Dit kan een gedeeltelijke ontsteking en een laag vermogen betekenen of zelfs een nieuwe misfire. Dus bougies hebben een aanbeveling voor een opening die nauwkeurig moet worden opgevolgd voor een betrouwbare, krachtige motorfunctie, niet te veel, niet te weinig.
Antwoord
Bij standaard (zeeniveau) luchtdruk (14,7 PSI) een spanning van 100 volt of zo kan gemakkelijk de 0,030 ″ opening aan de onderkant van de stekker overbruggen. Dus waarom is er een gigantische vonkspanning nodig om een I.C. motor loopt goed? Het gaat om de standaard luchtdruk vermenigvuldigd met de compressieverhouding van de motor, want dat is de druk waarin de bougie naar verwachting een vonk zal opwekken, en dat is niet eens eenvoudig!
Het is erg moeilijk om een vonk in een omgeving met hoge druk. De vonk zal niet gebeuren tenzij de vonkspanning hoog genoeg is. Met versterkte motoren die bu cu boost draaien, hebt u een commerciële generator nodig om de nodige vonkspanningen te maken. Het is natuurlijk niet alleen de spanning. De spanning initieert de vonk, een zwakke, die zich bijna ogenblikkelijk opbouwt tot een vonk met een grotere diameter (een plasma, de 4e staat van materie) die een grotere stroom geleidt om hem in leven te houden. Wanneer dat gebeurt, daalt de werkelijke vonkspanning over de opening naar veel lagere waarden, omdat het de stroom is die het geleidende plasma (vonk) in stand houdt.
Het is vergelijkbaar met wat er gebeurt wanneer een fluorescerend licht start. Een ballast maakt pulsen van zeer hoge spanning om het ultraviolette plasma te laten vormen. Zodra dit het geval is, verzadigt de ballast en zakt de “startspanning” voldoende om het hete plasma 120 keer per seconde te laten branden na elke nuldoorgang van de spanning. Het UV-licht wekt fosforen op die de binnenkant van de lamp bedekken en ze gloeien witte tinten om een bepaalde “kleurtemperatuur” te bereiken.