Beste antwoord
De specifieke vorm is een ietwat bewaard geheim. Vroeger was het een goed bewaard geheim totdat een CNC-machine zoals die werd gebruikt om hem te maken, werd verkocht aan een bedrijf in China. Het bevatte blijkbaar enkele voorbeeldprogrammas, waaronder een Amerikaanse militaire onderzeese schroef.
A Biomimetic Study on Tortoise
Dit is wat ik me de geschatte vorm ervan herinner.
Je kunt veel andere fotos vinden met een simpele Google-zoekopdracht. Het is vrij eenvoudig om een model na de fotos te modelleren.
Er zijn specifieke details over de vorm die moeilijk te onderscheiden zijn van fotos met een lage resolutie die het verschil maken tussen een stille en luidruchtige schroef. Het geluid dat de schroef afgeeft, verraadt de positie van de onderzeeër. Het geluid wordt voornamelijk geproduceerd door cavitatie. Er zijn manieren om de bladen zo te ontwerpen dat ze stuwkracht produceren zonder zoveel cavitatie als andere. Oudere onderzeeërs konden slechts 2 of 3 knopen halen en voldoende stil blijven. Sommige van de nieuwere onderzeeërs kunnen 8 tot 10 knopen halen met hetzelfde geluidsniveau. Dit is een groot voordeel vanuit tactisch oogpunt.
Bewerken:
Mijn geheugen is een beetje slecht antwoord Ik gaf Joe Mandt een nauwkeuriger verslag van wat er gebeurde:
“Het eigenlijke probleem was dat Hitachi, als ik me goed herinner, vijfassig CNC-frezen verkocht machines aan de Sovjets waardoor ze de schroeven in hun Akula-klasse en anderen konden verbeteren. ”
De opmerking van Doug Hanchard geeft ook meer accurate informatie over de situatie die zich heeft voorgedaan.
Niet Hitachi! Het was Toshiba die de verkoop deed:
Uit de LA Times in 1987:
U.S. overheidsbronnen merkten echter op dat de Sovjetonderzeeërs pas stil werden na de verkoop van de acht hoogtechnologische freesmachines van een dochteronderneming van Toshiba, wat suggereert dat de Franse technologie niet voldoende geavanceerd was om de speciaal ontworpen, vrijwel geruisloze propellers.
Antwoord
“ Sovjetonderzeeërs zouden dieper moeten kunnen duiken dan Amerikaanse onderzeeërs. Is dat waar en hoe groot een voordeel is het? ”
Dat WAS waar, toen de onderzeeërs nieuw waren, vooral voor degenen met een titanium romp.
Het probleem met titanium is, behalve dat het duur en HEEL moeilijk om mee te werken, is dat elke keer dat titanium wordt gecomprimeerd, het brozer wordt. Elke keer dat een onderzeeër met titanium omhulsel diep gaat, vermindert het de volgende keer hoe diep het kan gaan.
Wat heb je eraan om diep te kunnen gaan, als je dat niet kunt zonder de boot te hoeven slopen, tijd.
Waarom hebben de Sovjets dan deze kleine, snelle, diepduikende onderzeeërs gebouwd? Ze wilden de beste torpedos van het Westen kunnen ontwijken. En dat konden ze!
Ze konden zo diep gaan, dat geen torpedo ze zou kunnen vangen (een torpedo met een verbrandingsmotor die de uitlaat verdrijft heeft een dieptebeperking vanwege de uitlaatgastegendruk).
Ze konden zo snel gaan dat geen torpedo ze kon vangen, tenzij hij van een korte afstand van voren kwam.
Maar dat duurde niet lang. Zoals ze zeggen: “Een nieuw wapen is alleen nuttig totdat er een nieuwe tegenmaatregel is ontwikkeld.”
De VS hebben veel substantiële upgrades doorgevoerd aan de MK 48-torpedo (trouwens, in Amerika is de enige plaats die “MK”, het wordt uitgesproken als “mark” en niet als “em-kay”). Ze noemden het de MK 48 ADCAP (MK 48 Advanced Capability, gesproken “mark 48 ad-cap”). Het kon dieper duiken dan iemands grootste verlangen naar een onderzeeër, en had een snelheidsvoordeel van meer dan 15 knopen ten opzichte van de snelste onderzeeër ter wereld. Er waren ook meer aanpassingen aan de elektronica en de kernkop.
En de Britten? Ze probeerden iets aan te passen. Ze ontwikkelden een geheel nieuwe torpedo, de Spearfish, die zelfs sneller is dan de Mk 48 ADCAP.
Zoals anderen al hebben opgemerkt, heeft de mogelijkheid om diep te gaan voordelen van een sterkere romp en de mogelijkheid om meer te gebruiken van de veranderende geluidssnelheid met diepte. Trouwens, geluid migreert altijd naar de laagste geluidssnelheid, niet de hoogste, en dat is waar je wilt dat je sensoren zijn. Dieper gaan dan de as van het Deep Sound Channel (door sommigen ook bekend als SOFA) is slechts marginaal nuttig, omdat al je geluid weer naar de as wordt gebogen, waar het wordt opgesloten door de ondiepe rand van het kanaal , en weer terug naar beneden. Daarom noemen ze het een ‘kanaal’. Het is ook de diepte waar grote baleinwalvissen (zoals bultruggen en blauwe vinvissen) naartoe gaan om honderden, zo niet duizenden mijlen met elkaar te communiceren.
En, ondieper, de beste diepte voor een ontwijkende onderzeeër is ergens rond de maximale snelheid van de thermocline-laag, omdat het geluid daar splitst en zowel dieper als ondieper gaat, waardoor een schaduwzone ontstaat.
Ten slotte is er een grotere veiligheidsenvelop als u dieper kunt gaan.
Veiligheid? Stel dat u opereert op 120 meter, en uw diepste duikdiepte is 700 meter. Als u met volle snelheid of flanksnelheid vaart en er is een hydraulisch ongeval, kunt u eindigen met het vastlopen van de achtersteven bij volledige duik. Net als een jet ga je een steile duik in. Het duurt niet lang voordat je de testdiepte passeert en op weg bent naar instortingsdiepte. U zult misschien nooit herstellen.
Als uw testdiepte daarentegen 1.400 ft is, kunt u twee keer zo diep gaan en heeft u twee keer zoveel tijd om te herstellen, inclusief het in nood achteruit zetten van de motoren (bij de Amerikaanse marine “back-emergency” genoemd). Uw overlevingskansen zijn drastisch vermenigvuldigd.
Oorspronkelijke vraag: kunnen Sovjetonderzeeërs dieper duiken dan Amerikaanse onderzeeërs? Ja, voor een tijdje. De diepste diepte van de titanium bleef in de loop van de tijd naar boven ratelen, totdat ze met pensioen moesten. De stalen exemplaren gingen langer mee, maar werden niet goed onderhouden en moesten ook worden gesloopt. De VS exploiteert nog steeds veel van de derde generatie subs en bouwt de vierde generatie. De Russen zijn net begonnen met HUN vierde generatie onderzeeër, die nog steeds niet zo capabel is als de Amerikaanse onderzeeërs.
Dus als je naar NU vraagt, dan is geen enkele onderzeeër ter wereld zo capabel als de Amerikaanse onderzeeër. nieuwste Amerikaanse sub. Sommige komen verdomd dichtbij, zoals de Britten, maar de VS loopt nog steeds voorop. Wat betreft potentiële tegenstanders? Nee, ze lopen allemaal ruim tien jaar achter op het gebied van technologie en metallurgie (en dat weten ze).