Beste antwoord
Het is moeilijk om zon complex verhaal als de Trojaanse oorlog in een eenvoudige samenvatting te vatten, maar het is niet onmogelijk.
Het begin begint met twee factoren. Ten eerste besloot Zeus dat er te veel mensen waren en dus een gigantisch conflict nodig hadden om ontvolking mogelijk te maken. Ten tweede had Zeus ogen voor Thetis (een zeenimf), maar kon hij niet met haar weglopen vanwege een profetie dat de zoon van Thetis groter zou zijn dan zijn vader.
Thetis was dus getrouwd met koning Peleus en alle goden zijn uitgenodigd voor de bruiloft, behalve één. Eris, de godin van onenigheid en wrok. Ze was de toegang ontzegd vanwege haar aard van het uitlokken van strijd, dus werd ze gedwongen haar geschenk achter te laten – een gouden appel met de woorden to the fairest erop geschreven.
Aphrodite, Hera en Athena reikten allemaal naar de Apple dacht dat ze de mooiste waren. Ze dwongen Zeus om te kiezen, maar hij wilde er geen deel van uitmaken (uit angst voor de woede van de twee die hij zou minachten), dus koos hij voor Parijs.
Paris was de zoon van koning Priamus van Troje en hij koos Aphrodite die hem Helen beloofde, de mooiste vrouw ter wereld.
Helen was echter al getrouwd met Menelaus, de koning van Sparta. Paris arriveerde als gast in Sparta en vertrok met de vrouw van zijn gastheer naar Troje.
Dit was een vreselijke heiligschennis en schande, die alle Griekse helden en voormalige vrijers van Helena (onder ede) ertoe aanzette om haar terug te krijgen.
Paris weigerde Helen terug te geven aan de Grieken (waardoor alle Trojanen hem haten) en de oorlog begon.
De goden kozen ook partij en de oorlog tussen Grieken en Trojanen met hun bondgenoten, woedden tien jaar door.
Toen, waar de Ilias plaatsvindt in het laatste jaar van de oorlog Achilles (zoon van Thetis) en koning van de Grieken, Agamemnon, hebben ruzie over de oorlogsprijs van Achilles (een slavin) waar Achilles weigert te vechten en tot Zeus bidt om de Grieken te vernietigen om Agamemnon de prijs van oneer te tonen.
Zeus willigt het verzoek in en de Grieken worden afgeslacht door Hector, erfgenaam van Troje. De Grieken smeken Achilles om te vechten en Agamemnon belooft zijn prijs terug te geven, maar Achilles weigert. Achilles laat Patrocles dan zijn wapenrusting aantrekken en de Trojanen bestrijden, maar wordt gedood door Hector.
Woedend door de dood van zijn naaste metgezel slacht Achilles Trojaanse paarden af en doodt Hector die zijn lichaam vernedert. Priamus smeekt om de terugkeer van het lijk van zijn zoon zodat het met eer begraven kan worden en Achilles accepteert het.
Later in het verhaal wordt Achilles echter gedood door de pijl van Paris die wordt geleid door Apollo die hem in de op één plek is hij kwetsbaar. Zijn hiel.
Paris wordt vervolgens vermoord door de Griekse held Philoctetes.
Er is dus een patstelling. Totdat de slimme Odysseus een plan bedenkt om de muren van Troje te doorbreken door zich te verstoppen in een gigantisch houten paard, zogenaamd achtergelaten als een offer aan de goden voor een veilige reis naar huis.
De Trojanen zien dit gigantische houten paard en een lege kustlijn zonder Grieken en vallen voor de list. Ze nemen het paard mee de stad in. Odysseus en de mannen in het paard openen de poorten voor de Grieken die s nachts terugzeilen en de stad plunderen.
Ze doen het zo woest dat het de toorn opwekt van de goden die hen hielpen, namelijk Poseidon en Athena.
Veel Grieken en leiders worden op weg naar huis vermoord. Odysseus redt het al 20 jaar niet en Agamemnon wordt vermoord door zijn vrouw.
Aeneas, een zoon van Troje, ontsnapt samen met enkele Trojaanse paarden en hij zou Rome vinden.
Dat is de Trojaanse oorlog in een notendop. Een heel grote notendop.
Antwoord
Als achtergrond ben ik in Troje geweest, liep er omheen, stond waar Helen en Priamus stonden terwijl Helen hem de Griekse helden wees op de vlakte hieronder. Ik denk dat als je het bewijs bekijkt, er geen twijfel over bestaat dat de Trojaanse oorlog heeft plaatsgevonden.
Allereerst is de site correct. Het komt zowel geologisch als architectonisch overeen met de beschrijvingen in het gedicht punt voor punt. Vanaf de stadsmuren kun je bijvoorbeeld de rivier zien die daar zou moeten zijn, je kunt de vlakte zien vóór de stad waar de gevechten plaatsvonden, je kunt de zee zien waar de Griekse schepen hun kamp hadden kunnen slaan, en jij kan het eiland zien waarvan Homerus expliciet zegt dat Poseidon de oorlog heeft bekeken. Het meest prominente architectonische kenmerk zijn de fijn gemaakte muren die Homerus beschrijft en de muren op de locatie in Troje zijn gemaakt van kleinere stenen die nauw bij elkaar passen in plaats van de gebruikelijke praktijk van zeer grote stenen die ruwer bij elkaar passen, zoals je ziet in Agamemnons Mycene (waar Ik ben ook geweest) Deze muren zijn licht naar achteren hellend (waarschijnlijk om ze veerkrachtiger te maken bij een aardbeving) in plaats van de karakteristieke perfect verticale muren bij andere forten. Onthoud dat Partroclus wordt beschreven als driemaal de muren beklimmen in Achilles pantser. Het beklimmen van de muren zou bij geen enkel fort uit die periode onmogelijk zijn – behalve in Troje.Als je omhoog kijkt vanaf de brede vlakte tussen de zee en de stad (die groot genoeg is voor 200.000 man om tegen te vechten), zie je het noordoostelijke bastion dat hoog boven op een klif uitsteekt en dat lijkt op torenhoge topless torens, zoals beschreven door Homer naar elke Griekse soldaat die opkijkt van de woedende strijd beneden. Homer beschrijft de stad verder als “winderig Troje” en toen ik daar was op een mooie zomerdag waaide de wind zo hard dat je je schrap moest zetten als je op het noordoostelijke bastion stond met uitzicht op de vlakte. Er is een bron met moerbeibomen onder de muren, je kunt er je hand in steken, en het gedicht zegt dat de Trojaanse vrouwen hun kleren wasten in een bron met moerbeibomen net onder de muren. Homerus componeerde niet de gedichten waaruit de Ilias bestaat, de originele gedichten zouden 500 jaar voor hem liggen. Maar wie ze ook componeerde, was in Troje. Hij zag de plek. Hij keek naar de veldslagen.
Er is ook meer archeologisch bewijs. In de meest waarschijnlijke laag voor de stad uit de periode van de Trojaanse oorlog, is er bewijs van een belegering en van een bevolking die zich binnen de muren nestelt in drukke omstandigheden en eet uit vaten in een “gaarkeuken”. De stad van die laag heeft zowel uitgebreide buitenste verdediging tegen strijdwagens (een Grieks favoriet wapen) als een binnenste citadel met een paleisachtig karakter. De stad van die laag werd verwoest door brand. Op de site zijn pijlpunten uit de Griekse heroïsche periode te vinden. Er is één locatie waar veel skeletten van paarden werden gevonden, wat duidt op een commerciële paardenfokkerij. Wat is de laatste regel van de Ilias? “En dat waren de begrafenisrituelen van Hector, temmer van paarden.”
Een ander bewijsstuk is de catalogus van de Griekse steden in de Ilias die schepen met mannen naar de oorlog stuurden. Sommige van de steden in de catalogus waren onbekend in de latere geschiedenis en verloren zelfs ten tijde van Homerus, maar er is archeologisch bewijs gevonden dat aangeeft dat ze bestonden in de heroïsche periode van de late bronstijd, toen de Trojaanse oorlog werd uitgevochten. De catalogus was nauwkeurig toen deze werd gemaakt, niet een latere uitvinding van fictieschrijvers uit het Homerus-tijdperk die de namen en het bestaan van deze steden niet zouden hebben geweten. Archeologen hebben niet alleen steden gevonden, maar ook paleizen uit de late bronstijd door de beschrijvingen in de Ilias te volgen.
Maar het wordt beter. In de Hettitische diplomatieke archieven zijn er brieven geschreven van de Hettitische koning aan een machtigste koning van de heroïsche Grieken. De Hettitische koning eert de Griekse koning door hem in de brieven “broer” te noemen, wat suggereert dat de status van de Griekse koning hoog was. De brieven proberen de breuk in de diplomatieke betrekkingen te corrigeren die wordt veroorzaakt door “moeilijkheden” (diplomatiek spreken voor oorlog?) Over een stad met wat hoogstwaarschijnlijk een Hettitische versie is van de naam Troje. Dat klopt, de Trojaanse oorlog wordt expliciet genoemd in het Hettitische diplomatieke archief. Bedenk dat Troje tijdens de oorlog hulp en zelfs troepen kreeg van naburige staten, en dit waren waarschijnlijk vazalstaten van de Hettieten, zoals Troje zelf zou kunnen zijn geweest, en sommigen suggereren dat de Trojaanse oorlog een proxyoorlog was tussen de Griekse en Hettitische machten. p>
Wacht, het wordt nog beter, een van de brieven in het Hettitische diplomatieke archief identificeert Alexander, een naam voor Parijs die volgens de Epic Cycle-gedichten met Helen wegliep om de Trojaanse oorlog te beginnen. (Het eigenlijke incident is vóór het begin van de Ilias.) De brief identificeert hem als een prins van Troje en suggereert dat hij de situatie heeft aangewakkerd, hoewel hij niet meer expliciet zegt wat hij deed dat zo pijnlijk was. (Niet verwonderlijk in een brief tussen koningen over de mogelijk delicate kwestie van weglopen met de vrouw van een koning.) De archieven zijn historische documenten, geen epische gedichten, en daar staat, recht voor onze gezamenlijke gezichten, de naam van een van de belangrijkste protagonisten van de Trojaanse oorlog. Met een verklaring die redelijkerwijs wordt geïnterpreteerd als dat hij iets deed dat een oorlog begon over een stad genaamd Troje. Hoeveel bewijs is er voor nodig?
Als je alle informatie, geologische, archeologische en historische informatie bekijkt, is het voor mij overweldigend waarschijnlijk dat de Trojaanse oorlog heeft plaatsgevonden. De enige vraag is waarom? Was het een proxy-oorlog tussen opkomende machten (Grieks en Hettitisch), een oorlog om de controle over de handel via de Hellespont, een verzonnen oorlog om de macht van Mycene over de andere stadstaten van Griekenland te consolideren, of een oorlog omdat een vrouw precies zo was? ongelooflijk mooi? Ik heb vrouwen gekend die mooi genoeg waren om duizend schepen te lanceren, en ik wed dat de eerste beroemde helden van rocksterren uit de late bronstijd zoals Parijs, Achilles, Agamemnon, Menelaos, Priamus en Hector dat ook deden. Misschien classificeert dit mij als een romantische ijveraar, maar ik ga met de laatste uitleg.