Beste antwoord
De algemeen begrepen term voor “zon” onder de Chinese variëteiten / dialecten is 太陽 (uitgesproken als tàiyang in standaard Chinees).
Er bestaan echter ook unieke woorden voor “zon” onder de Chinese variëteiten, vooral in Zuid-China:
- 日頭 – lit. “sun head”, gebruikt in Hakka ( ngit teu ) https://www.moedict.tw/:\%E6\%97\%A5\%E9\%A0\%AD en Hokkien ( ji̍t-thâu / li̍t-thâu ) https://www.moedict.tw/”\%E6\%97\%A5\%E9\%A0\%AD
- 熱 頭 – lit. “hot head”, gebruikt in Kantonees ( yit tau ) http://www.cantonese.sheik.co.uk/dictionary/words/19392/
- 金 烏 – lit . “gouden kraai” (verwijzing naar de Chinese mythologie), een historisch literair eufemisme voor de “zon”
- 日 輪 – lit. “zonneschijf / wiel”
- 陽 宗 – verlicht. “sun ancestor”
Zoals anderen al hebben gezegd, het Chinese ideogram voor sun, 日 (uitgesproken als rì in het standaard Chinees) , wordt zelden alleen gebruikt – 日 wordt voornamelijk gebruikt in samengestelde woorden, zoals 白日 (“overdag”), 紅 日 (“roodgloeiende zon”), 日曆 (“kalender”), enz.
Antwoord
In JiaoLiao Mandarijn:
日头 yi4 tou
太阳 tai4 yang
日 yi4
Hier “is hoe het Sinogram” 日 “evolueert.
” 口 “staat voor zonneschijn, de” 一 “(uitspraak yi1) is de eigenlijke zon.
Dus de echte, verre oude Han-taal zou “日” moeten uitspreken als yi4, maar het standaard Mandarijn spreekt het uit als ri4. Oude Han-taal dioes hebben geen medeklinker “r”. werd voor het eerst geformuleerd in de late Tang-dynastie. De meeste dialecten van de Han-taal bevatten het niet, dus het Stnadard-Mandarijn is niet pure Han-taal.