Beste antwoord
Sonnet 126 heeft de minste regels:
Twaalf regels, in plaats van veertien, in rijmende coupletten.
Dit afgeknotte sonnet markeert de voltooiing van de volgorde van “eerlijke jeugd”. Er kan hier een speciale numerologische betekenis zijn – zowel in het sonnetnummer als het aantal regels: Shake-speares Sonnets 12, 60 en 126: het gebruik van 12, Tijd en Maniërisme .
De twee lege haakjes verwijzen op een aantal mogelijke manieren:
- Ze lijken op markeringen in een rekeningboek die de eindsom omsluiten, maar zijn leeg.
- Ze schetsen de vorm van een zandloper, maar een die geen zand bevat.
- Ze stellen een herhaald wassende en afnemende maan voor.
- Omdat de haakjes omsluiten een verwacht couplet, ze beelden een mislukking om te paren uit, dwz een mislukking om zichzelf in het huwelijk te stellen, en daardoor zijn schoonheid te behouden voor het nageslacht via zijn nakomelingen (dit is het hoofdthema in de eerste zeventien sonnetten, beroemde sonnet 18).
…
Sonnet 145 heeft de minste lettergrepen:
Veertien regels, maar geschreven in jambisch
tetra meter: vier tellen, in plaats van vijf.
Dit ritme van 4 tellen lijkt veel meer op een song dan de pentameter van 5 tellen, en dit sonnet heeft een bijzonder lichte, charmante, speelse kwaliteit.
Er is een mogelijke woordspeling in de voorlaatste regel die kan verwijzen naar zijn vrouw: Sonnet 145 – Shakespeare & Iambic Tetrameter
Antwoord
Twaalf regels, twee tussen haakjes.
Waarom? Niemand weet. Maar het is de laatste van de Fair Youth-sonnetten en wordt vaak beschouwd als de conclusie van de Fair Youth-sonnetten, een afscheid en een inleiding tot het duister Lady volgorde. De haakjes zouden in dat geval een bewuste keuze van de auteur zijn, misschien als gevolg van de finaliteit van Quietus in de voorgaande regel.
Het kan een inspanning van de typsetters zijn om de twee ontbrekende regels goed te maken, maar er is geen correctie aangebracht op de 15e regel in sonnet 99. Het is ook al onregelmatig in het rijmschema. Het meest waarschijnlijke antwoord is dus dat Shakespeare van plan was dat het gedicht na twaalf regels zou worden afgesneden en de haakjes heeft toegevoegd om de aandacht erop te vestigen.
Aan de andere kant, als de haakjes opzettelijk waren, zouden we ze als regels op zichzelf kunnen beschouwen, waardoor het weer op veertien zou komen te staan.
Dus misschien? Het is hoe dan ook een prachtig sonnet.