Beste antwoord
Tapbier is bier dat uit een vat komt en rechtstreeks wordt geserveerd met een tap die in het vat wordt geslagen of vanuit de kelder via een soort pompopstelling of gasdruk.
Dit kan een product van hoge kwaliteit zijn, zoals een Brits “real ale” oftewel “cask-geconditioneerd bier” dat nog levende gist in het vat heeft, of het kan een pilsener van topkwaliteit zijn of een andere traditionele variëteit uit een van de andere grote brouwlanden zoals Duitsland, Tsjechië, België enz.
Tapbier kan echter evengoed een vorm van koolzuurhoudend paard zijn pis gemaakt onder licentie met een dodgy Australisch, Europees of Amerikaans label. Dit zal een vreselijk gepasteuriseerd product zijn dat altijd gekoeld wordt geserveerd om de nare smaak te verhullen. Om de late, geweldige Douglas Adams te parafraseren: “Een drankje dat bijna maar niet helemaal anders is dan bier”.
“Ambachtelijk bier” kan bier van de tap of fles zijn dat enige aanspraak maakt op kwaliteit die gewoonlijk wordt gebrouwen door een kleinere brouwerij. beïnvloed door de IPA (India Pale Ale), Tsjechische of Belgische tradities. Een Britse real ale zou zichzelf over het algemeen geen ambachtelijk bier noemen, hoewel het niet per se onjuist is om zo genoemd te worden.
Antwoord
Ambachtelijke brouwerijen zijn kleinere bedrijven, met een beperktere jaarlijkse productie dan de “ macro ”brouwerijen (Budweiser, Miller en Coors, hierna BMC genoemd).
Laten we dus eens kijken hoe BMC zaken doet. Ze hebben veel tijd en geld gestoken in het zo uniform mogelijk maken van hun product. Begrijp dat het bier dat ze maken een legitieme stijl is, bekend als Standard American Lager, en dat ze het goed maken. Het is vooral indrukwekkend dat ze net zo consistent kunnen zijn in hun product als ze zijn, gezien A) hun jaarlijkse opbrengst en B) de verschillende locaties van hun vele brouwerijen. Dit vergt veel knowhow, met brouwen, met waterchemie, met de duizenden en duizenden ponden gemoute granen en hop die ze moeten gebruiken. Het is echt een hele prestatie. Hun succes is verdiend.
Ambachtelijke brouwerijen, hoewel ze succesvol zijn in het repliceren van hun meest populaire recepten, werken op veel kleinere schaal. Op een gegeven moment zei Jim Koch, oprichter van Boston Beer Co., een van de grootste ambachtelijke brouwerijen, dat Budweiser jaarlijks evenveel bier weggooit als zijn bedrijf verkoopt. “Hun industrieel afval is mijn hele output!”
Als gevolg hiervan zijn ambachtelijke brouwerijen meestal meer hands-on op een andere manier. Ze besteden meer aandacht aan elke batch, omdat ze het zich niet kunnen veroorloven om ook maar één batch te verknoeien.
Tegelijkertijd zijn ze meer bereid om op een ledemaat te gaan en nieuwe recepten en variaties na te streven. op stijlen. Ik ben 60 jaar oud en had al jaren geen Miller High Life meer gehad. Toen ik er onlangs een had, was mijn eerste gedachte: “Dit smaakt naar middelbare school.” De handelsaandelen van BMC zijn het feit dat hun klantenbestand precies weet wat ze zullen krijgen als ze het kopen. Ambachtelijke bierdrinkers zijn iets avontuurlijker, en als ik bijvoorbeeld een Kölsch zie gemaakt door een ambachtelijke brouwer die ik ken, ben ik bereid om het te proberen, gewoon om te zien hoe ze met die bepaalde stijl omgingen.
Misschien is het korte antwoord voor mij dat BMC rijk is geworden door generaties lang hun bier te stempelen (geholpen door het feit dat ze het verbod hebben overleefd en uiteindelijk de Amerikaanse markt zijn gaan domineren). Vergelijk dat eens met ambachtelijke brouwerijen die het licht aan houden met hun twee of drie vlaggenschipbieren en tegelijkertijd een nieuwe kijk bieden op oudere, gevestigde Europese stijlen.