Beste antwoord
Ontwaken heeft vele lagen. Het ontwakingsproces begint met kleinere realisaties en het geeft je op een bepaald moment in je reis een volledige slag.
Wanneer we gescheiden raken van onze tweelingbroer en wanneer we antwoorden op onze vragen gaan zoeken (zoals: in godsnaam, waarom ik van alle mensen enz.) ergens daar omheen, begint het ontwakingsproces …
We beginnen in onszelf te kijken. Er komen veel vragen in onze geest op …
Hierna is er een grote duik in pijn … echt ondraaglijke pijn van scheiding … en onverklaarbare liefde voor onze tweelingvlam.
In deze periode beginnen we ons bewust te worden van het parallelle bestaan van andere rijken, zielen, incarnaties, levensdoel…! op de een of andere manier zouden we deze dingen tegenkomen… we zullen meer zoeken en we zullen van nature tot die dingen aangetrokken worden. Dit is een te groot ontwakingsproces … dat gebeurt op een subtiele manier.
Hierna zal er een tijd komen dat je iets begrijpt over tweelingzielen, tweelingvlammen en je wordt weggeblazen door de griezelige overeenkomst … van wat je ervaart en wat er gezegd wordt over tweelingvlammen.
Je wereld verandert plotseling. Het begint logisch te worden. Je kunt de punten verbinden. En ergens begin je het grotere plaatje te begrijpen. Je begint de universele tekens op te merken. Je begint de berichten uit andere rijken te begrijpen.
En je begrijpt eindelijk dat wat je hebt meegemaakt niet alleen je persoonlijke waanzin is voor een willekeurig iemand hierin wereld; maar een authentieke, echte, echte, eeuwige zielsverbinding .. !!!! Dat is de volledige slag .. !!
Na deze volledige slag is je spirituele vooruitgang nog steeds aan de gang en zijn er periodes waarin spirituele verschuivingen plaatsvinden binnenin jou (Ascentie) en langzaamaan onthul je je ware zelf… ook dat is een ontwakingsproces… ons leren en onze vooruitgang is eindeloos. Het kan eeuwig doorgaan.
* Het is niet nodig dat dit proces dat ik heb beschreven op dezelfde manier zal gebeuren, dingen kunnen terugschuiven en van persoon tot persoon.
Antwoord
Mijn tweelingziel ontwaken gebeurde geleidelijk. Ik ben een zeer zelfbewust persoon die ik ook zelf genees. Als ik me bijvoorbeeld gekwetst voel door een breuk, besteed ik veel tijd aan mezelf. Ik sta mezelf toe om alles te voelen wat het op dat moment wil voelen. Of het nu pijn, huilen, vreugde etc. is.
op Valentijnsdag 2017 werd ik wakker bij mijn TF en plaatste een foto van zijn nu ex-vriendin. Ik wist niet dat hij aan het daten was. Ik was gebroken. Dat is toen de marteling begon. Na een paar maanden realiseerde ik me dat deze pijn anders was. Ik kon het niet van me afschudden. Ik miste hem zoals elke dag en het was niet zozeer dat ik hem miste, het was de manier waarop ik hem miste. Ik was in doodsangst. Ik huilde elke dag. Ik zou aan het werk zijn en een huilaanval krijgen. Ik had een permanente knoop in mijn keel. Ik vroeg me af of ik goed genoeg was. Ik vergeleek mezelf. Ik heb mezelf pijn gedaan door dit te doen.
Na een paar maanden begon ik te googlen of het normaal was om zoveel pijn te hebben, ik googelde of het mogelijk is om iemands gedachten, ik googlede dingen die hij me vertelde, hij zou me bijvoorbeeld vertellen dat we in een vorig leven geliefden waren en dat als zijn grootmoeder nog leefde, ze hetzelfde zou hebben gezegd, ik geloof niet in dat spul, maar hij wel. We hebben twee totaal verschillende achtergronden, etniciteit en religie.
Voor mij was niets logisch, waarom had ik nog steeds pijn? waarom kwam ik niet over hem heen? waarom deed het zoveel pijn? waarom voelde ik zon band? waarom was alles bij hem zo indrukwekkend en perfect? Waarom voelde het alsof het allemaal in mijn hoofd zat? Het voelde alsof alles van ons een droom was, dingen die je ziet in een romantische film of leest in een romantische roman, ik leefde een droom. Hoe kan iets zo perfect zijn en toch tot een einde komen? letterlijk niets was logisch. Ik snapte het niet, want na een paar maanden zou het normaal wel goed komen. Maar bij hem was ik dat niet. Hoe meer we uit elkaar waren, hoe langer hij bij die andere vrouw stond. Ik stierf elke dag een beetje vanbinnen. Toen ik begon te googlen of het mogelijk was om iemands gedachten te voelen en hun gedachten te kennen, kwam ik tweelingzielen en telepathie tegen. Ook al leefde ik alles wat ik las, ik twijfelde er nog steeds aan. In mijn hoofd dacht ik: wat voor soort BS is dit ?! Dit spul is absoluut niet echt. Toen kwam ik een artikel tegen over tweelingzielen die van de ander droomden lang voordat ze elkaar ontmoetten. Ik droomde vaak van mijn tf voordat ik hem ontmoette. In de dromen had hij nooit een gezicht, maar het gevoel dat ik in de dromen voelde en wat ik persoonlijk voelde, waren identiek. Ik begon al onze dates in mijn hoofd opnieuw te spelen, vooral de eerste keer dat we elkaar ontmoetten. Toen ik hem voor het eerst zag, wist ik dat hij speciaal was. Ik voelde me zo tot hem aangetrokken dat ik meteen gehecht en verslaafd was. Ik liet mijn onderdrukte herinneringen naar boven komen, ik liet alles naar buiten en het klopte allemaal. Ik begon nieuwe dromen te krijgen. Voordat we uit elkaar gingen, had ik een droom van onze scheiding en onze hereniging.
Mijn ontwaken kostte tijd, terwijl ik dieper in artikelen duik om het beter te begrijpen, vraag ik me soms af of mijn TF-hardloper degene was die het eerst ontwaakte. Of is het mogelijk dat we allebei tegelijkertijd wakker werden. Ik weet dat hij tot op de dag van vandaag de TF-term niet kent, maar hij was zich zeker bewust van de connectie, hij voelde mijn gevoelens, hij voelde mijn gedachten, hij kende me meer dan wie dan ook in deze wereld. Ik denk dat het veilig is om te zeggen dat mijn ontwaken erg langzaam was. Eerlijk gezegd betwijfel ik deze reis nog steeds. Maar dan droom ik over hem of ik zie hem en de blik in zijn ogen als hij naar me kijkt, is onverklaarbaar. Als we ogen op slot doen, voel ik zijn liefde, ik voel me vreemd genoeg oké.
Er is zoveel meer, maar dat is de kern ervan. Ik hoop dat dit helpt.