Wat maakt een kus zo speciaal, het is toch gewoon huidcontact?


Beste antwoord

Ik denk dat het meer is dan huidcontact.

Ten eerste is het nabijheid. Je kunt iemand niet kussen als je niet echt dichtbij komt. Dichterbij dan de afstand voor een handshaking, zo dichtbij als de afstand voor een knuffel.

Voor sommigen is deze nabijheid ondraaglijk, het is een invasie van hun persoonlijke ruimte die niet kan worden getolereerd, tenzij je die nabijheid echt, echt, echt wilt. En dat betekent dat de persoon die je kust speciaal voor je is.

Ten tweede is er de aanwezigheid. Als je zo dichtbij komt, voel je de warmte van hun lichaam, ruik je hun lichaam, het haar, de mond en wordt je gezichtsveld gevuld met het andere. Je voelt ook de aanraking. Het is bijna zo dichtbij als maar kan zijn. Je kunt dichterbij komen, maar dit is heel, heel, heel dichtbij. Je kunt de persoon voor je niet ontkennen, aangezien je niet alleen hoort en ziet, maar zelfs voelt.

Ten derde is er het verlangen. Ik kuste de lippen van een meisje “per ongeluk”, maar het gebeurde alleen omdat ik naar haar wang moest gluren, en ze bewoog haar hoofd (de beroemde Braziliaanse groeten met drie kusjes die je je vrienden van het andere geslacht geeft). We lachten, we waren vrienden, en dit is slechts een mooie herinnering die ik van haar heb. Maar je zult niet zulke gelukkige ongelukken krijgen als je niet zo dichtbij komt als je nodig hebt voor een kus. Je kunt niet zo dichtbij komen als je dat niet wilt.

Ten vierde is acceptatie. Als je dichtbij komt, komt de ander ook dichtbij. De andere moet je voorschot accepteren. Als ze een stap achteruit doen, hun armen kruisen, of een arm op het hoofd leggen, niet kussen.

Natuurlijk, dat is wat ik denken. Anderen kunnen andere ervaringen en andere manieren hebben om met de wereld te experimenteren. Misschien is het voor sommigen gewoon huidcontact en een uitwisseling van bacteriën, wie weet?

Antwoord

Mijn eerste kus moest de meest opwindende eerste kus ooit zijn geweest. Ik bedoel niet eens dat het gewoon heet was, het was agressief en over het algemeen geweldig. Ik was tijdens het weekend bij mijn beste vrienden thuis terwijl mijn ouders de stad uit waren. Hij was de trap af geweest en had een zeer verhitte discussie met zijn oudere broer en ik zat op zijn bed te wachten tot hij terugkwam. Toen hij terugkwam in zijn kamer, stond ik geschrokken op. Hij zei niets. Op een gegeven moment tussen boos en overstuur door de deur lopen en me zien veranderde er iets in zijn ogen. Hij liep naar me toe en duwde me zachtjes tegen de muur. Ik wist wat er ging gebeuren. Ik begon te beven en probeerde iets te zeggen, maar de woorden kwamen er niet uit. Hij staarde een paar ogenblikken intens in mijn ogen voordat hij mijn armen tegen de muur drukte en zijn lippen krachtig op de mijne drukte. Ik voelde mezelf steeds meer beven. Hij moet het gemerkt hebben, want hij drukte zijn lichaam tegen het mijne. Hij liet mijn armen los en legde de zijne in mijn nek en trok me zo dicht mogelijk naar zich toe. Zijn handen begonnen langs mijn rug te bewegen. Ik voelde zijn tong langs mijn onderlip lopen en smeekte me mijn mond open te doen. Ik opende mijn mond een klein beetje en voelde zijn tong op de mijne. Elke kus werd harder en intenser. Hij begon op mijn onderlip te bijten. Elke aanraking met meer adrenaline dan de vorige. Ik kon geen enkele gedachte vormen. Het enige dat ik kon voelen, waren zijn handen op mijn middel en langs mijn armen en rug slingerend. Elke keer dat hij me kuste, raakte ik dieper in vervoering. Zijn intensiteit nam toe. We waren de hele tijd amper naar de lucht gekomen. We konden geen van beiden wegtrekken. Eindelijk duwde ik hem van me af. We waren allebei buiten adem. Ik kon niet praten. Ik keek hem alleen maar aan. Hij legde zijn handen aan weerszijden van me op de muur en keek me in de ogen. Ik voelde woorden achter in mijn keel, maar ze kwamen er niet uit. Hield ik van hem? Zou ik echt zeggen van wel? Tot op dit moment had ik hem nooit meer als een beste vriend gezien. Toen gebeurde het. Ik zei het. Helder als een dag. “Ik hou van je.” Zijn intense blik veranderde in een brede glimlach. Zijn ogen fonkelden. Ik voelde een borrelende opwinding die ik nog nooit eerder had gevoeld. Hij leunde naar voren en kuste me zachtjes op de lippen en ging naar mijn kaak en mijn nek en staarde toen knabbelend aan mijn oor. Hij stopte even, nog steeds buiten adem. Ik kon zijn hete adem op mijn gezicht en nek voelen en toen fluisterde hij “Ik hou van jou.” Hij deed een stap achteruit en keek me in de ogen. “Ik heb van je gehouden sinds we elkaar zeven jaar geleden voor het eerst ontmoetten.”

We bleven praten en kussen de rest van de nacht. Leunend tegen de zijkant van zijn bed op de grond. Ik zat midden in een zin en hij pakte me vast en kuste me totdat ik niet meer kon ademen. Alles was perfect. We vielen rond 11 uur naast elkaar op zijn bed in slaap. Uitgeput van urenlang kussen.

Nu zijn we gelukkig getrouwd en hebben we 1 prachtige dochter.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *