Beste antwoord
Ik was een hoofdvak taalkunde, dus technisch gezien was de Noord-campus, maar ik heb VEEL tijd in het Math / Science-gebouw en het PIC-lab (ik deed kort computerwetenschappen – moest het laten vallen vanwege al het andere dat er gebeurde), dus ik kreeg een beetje beide kanten te zien.
North campusmensen maken grapjes dat de mensen op de Zuid-campus snobistisch, koelhartig, onhandig en onbeschoft zijn. Mensen op de Zuid-campus maken grapjes dat de mensen op de Noord-campus dom, werkloos en lui zijn. Ik heb echter nog nooit iemand deze dingen echt zien denken. We plagen elkaar omdat we mensen zijn, en mensen houden ervan om samen te binden, maar aan het eind van de dag weten we dat we allemaal Bruins zijn en dat we elkaar steunen. Mijn vriendengroep bestond voornamelijk uit mensen op de Zuid-campus, maar ik kon met vrijwel iedereen goed opschieten, en ik denk niet dat ik ooit iemand heb ontmoet die de stereotypen van hun campus belichaamde.
Dat wezen zei echter dat ik altijd wat meer zorg besteedde aan mijn outfit, make-up en haar als ik naar de Zuid-campus ging. Op campus Noord was mijn stijlvolle uitstraling de norm, en als ik wilde opvallen, moest ik iets drastisch doen. Maar op de Zuid-campus was een gedurfde lippenstift genoeg om de aandacht te trekken, maar een outfit die te opzichtig was, zou me tussen elke les uit laten vragen (en dat was niet waar ik voor ging). Ik werd ook uitgenodigd voor meer feesten op campus North.
Antwoord
Ik ben momenteel bij UCLA, ik ben dit jaar een tweede jaar.
UCLA is een heel ZEER grote school, zo groot dat het soms intimiderend kan zijn. Komende van een middelbare school waar mijn eindexamenklas 25 was, kun je je het gevoel voorstellen als ze je vertellen dat de eerstejaars klas 6000 mensen is. Het is veel. Maar met zoveel mensen komt spectaculaire diversiteit. Ik heb mensen uit alle hoeken van de wereld ontmoet en iedereen heeft zon mooi verhaal. Het lijkt moeilijk, maar je vindt hier echt je beste vrienden. Je hebt zoveel mensen om uit te kiezen dat je dicht bij de mensen komt waarmee je echt contact hebt. De mensen hier zijn niet vastbesloten en geobsedeerd door zichzelf zoals de stereotypen aangeven. Iedereen (of bijna iedereen) heeft heel hard gewerkt om hier binnen te komen en ze beseffen allemaal de waarde ervan.
De campus is adembenemend. de diverse stad Los Angeles, de school is een vreemd toevluchtsoord tussen Beverly Hills, Bel-Air en Brentwood. In tegenstelling tot UC Berkeley of NYU, die geïntegreerd zijn in de stad, is UCLA een campus die bijna volledig is afgesloten voor autos. De campus is groen met gras en glooiende heuvels die de centrale campus overspannen. De gebouwen zijn allemaal van baksteen en zien er allemaal prachtig geïntegreerd uit. Als het zonnig is, is het echt leuk om over de campus te lopen, het is zo mooi. Je zou het nooit kunnen voorstellen dat je maar mijlen verwijderd bent van enkele van de drukste plekken op aarde.
De heuvel, waar alle slaapzalen zijn, is naar mijn mening eigenlijk de beste implementatie van huisvesting op universiteiten. Alle slaapzalen zijn centraal gelegen samen met veel eetgelegenheden, nee Dit maakt het alleen gemakkelijker om mensen te ontmoeten, maar je komt ook veel mensen tegen en wordt uiteindelijk betere vrienden met hen. Deze hechte gemeenschap die de heuvel vormt, draagt ook gedeeltelijk bij aan de geweldige schoolgeest, die, als je eraan wilt deelnemen, een prachtig verenigende ervaring is. Je voelt je altijd heel veilig op de heuvel, aangezien er tot in de vroege uurtjes mensen in het gebied wonen.
Ook vlakbij is Westwood, een perfect klein studentenstadje. Het zit vol met restaurants en cafés. Er zijn ook veel premiers die hier plaatsvinden, dus je loopt toevallig langs ze en ziet beroemdheden. Ook in Westwood zijn alle appartementen en frats. De feesten zijn niet te intens, maar ze word soms gek. Het mooie van hen is dat je zo gek kunt worden als je wilt of op de heuvel kunt blijven en niets hoort. Het Griekse leven van wat ik hoor is verbazingwekkend, maar ik kan er niets over zeggen, aangezien ik er geen deel van uitmaak.
De lessen bij UCLA zijn over het algemeen goed. Ik heb geen hogere klassen gevolgd, daar zijn de betere professoren, dus daar kan ik niets over zeggen. Tot dusverre vond ik geen van de professoren zo geweldig. De meeste leraren leken niet zo opgewonden om de klas les te geven, natuurlijk zijn er uitzonderingen. De klassen zijn vrij groot (mijn scheikunde klas had meer dan 800 mensen), maar je voelt je niet verloren. Zolang je hulp gaat zoeken bij de professor en de assistent, komt het wel goed. Soms komt de curve (de standaardisering van ieders cijfers) kan je meer kwaad dan goed doen, bijvoorbeeld wanneer iedereen het heel goed doet en ze de cijfers moeten verlagen.
Andere kleine ergernissen zijn onder meer het feit dat counselors ofwel echt dom zijn of weigeren mensen te helpen. Als je van majoor wilt veranderen, zoals wat ik probeer te doen, is het alsof het het einde van de wereld is.Je mag geen counselors in andere majors zien, wat niet zo logisch is. U krijgt weinig tot geen hulp bij alles wat u doet. Je krijgt het gevoel dat de school gewoon zoveel mogelijk mensen door het systeem wil duwen met zo min mogelijk inspanning van hun kant. Je hebt zeker het gevoel dat je in een openbaar systeem zit.
Dat gezegd hebbende, deze school is best verbazingwekkend. Er is zoveel te doen in UCLA (concerten, evenementen, groepen) en eromheen (Ghetty, LACMA, Santa Monica, West Hollywood).