Wat waren de basisprincipes van het confucianisme?

Beste antwoord

Confucianisme erkent het bestaan van een goddelijke bron, die bekend staat als Tian 天. Tian creëerde een reeks goddelijke wetten voor het hele universum.

Oude wijzen zoals Fu Xi 伏羲, Huang Di 黄帝 en etc waren in staat om berichten en kennis van de goddelijke Bron te krijgen en ze verspreidden de kennis naar anderen . Sommige wijzen zoals Huang Di of Zhou Gong 周公 waren toevallig ook een heerser en daarom gebruikten ze hun krachten om riten en rituelen te creëren die de principes van de goddelijke wetten overnemen. Deze riten en rituelen zijn een van de vele methoden voor spirituele cultivatie van individuen (een andere bekende methode is de Accumulatie van Qi 养气 geopenbaard door Mencius 孟子). Het resultaat van de spirituele cultivatie is voor de ascensie van iemands bewustzijn, leven onder leiding van Tian, en uiteindelijk zichzelf fuseren met Tian 天.

In het confucianisme worden alle politieke leiders aangemoedigd om spirituele cultivatie te beoefenen door hun dagelijkse taken. De methoden zijn eenvoudig, in mijn vertaling zijn ze 格物 Onderzoek de gedachten, 致知 Realisatie, 正心 Wees aanwezig en 诚意 Wees authentiek. Deze kunnen in het leven worden toegepast en uiteindelijk zal iemands bewustzijn worden geascendeerd in de mate waarin de Goddelijke Bron zal ingrijpen en direct het kompas zal zijn, zonder de noodzaak van een medium of leraar. En Wang Yang Ming 王阳明 probeerde zelfs iedereen aan te moedigen hetzelfde te doen, ongeacht hun beroep of achtergrond. Voor mij is het idee simpel: als de meeste mensen leven onder directe leiding van Tian, zal de samenleving een hemelse samenleving zijn.

Antwoord

Je vroeg: “Is Taoïsme een filosofie of een religie? “

Om eerlijk te zijn, naar mijn bescheiden mening, als ik deze vraag academisch zou beantwoorden of mijn hoed voor Westers onderwijs zou dragen, zou dat niet zinvol zijn voor jou of voor elke niet-Chinese lezer die er is.

Als ik niet voor iets anders ben, moet ik vermoedelijk schrijven of spreken in termen van filosofie of religie in westerse zin, of beter gezegd zoals deze woorden zijn gedefinieerd of verondersteld te betekenen in de Engelse taal. Ik vind het moeilijk om tot een universele allesomvattende allesomvattende definitie te komen van wat deze termen precies betekenen, zelfs in de Engelse taal. En uit uw naam neem ik aan dat u mogelijk moslim bent. En dat roept de vraag op of filosofie of religie in jouw taal of religie hetzelfde betekent als in de Standard Oxford Dictionary.

Aangezien het taoïsme een unieke Chinese spirituele praktijk is, zal ik een antwoord gebaseerd op wat “filosofie” en “religie” betekenen voor een Chinese geest. Stel je voor, als je beide termen zou willen, maar met Chinese kenmerken, net zoals wij Chinezen zouden schrijven met hiërogliefen met penseelstreek en dat schrijven zouden noemen, eten met eetstokjes en dat onze vork, mes en lepel noemen, zie acupunctuurpunten als de West ziet een fysiologisch zenuwstelsel, beschouwt de basiseenheid in de samenleving als het gezin waar het Westen het individu zou zien, en daarmee de basis van de Chinese politieke ideologie gebaseerd op een gezin dat te maken heeft met brood en boter-kwesties zoals werk, voedsel, onderdak, openbare orde, gezondheid en onderwijs enz., en daarom zien we de grootste liefde van allemaal als de onvoorwaardelijke liefde van een moeder voor haar pasgeboren kind in plaats van de westerse kijk op een vurige minnaar of lieverd en dus onze Chinese cultuur en traditie gebaseerd op ‘kinderlijke vroomheid’ en geëxtrapoleerd naar ‘voorouderverering’, enzovoort.

Ook gebruik ik de term ‘spirituele oefening’ met een zeer brede strekking, en opnieuw met Chinese kenmerken. Want de Chinezen zijn nooit zoals het Westen bezeten van de restricties van manier en vorm wat betreft etymologie (betekenis van woorden) of epistemologie (theorie van methode of gronden van kennis). Want anders zou iemand dwaas zijn als een kat die probeert te begrijpen of een hond probeert te zijn.

Wanneer Lao Tze (en zelfs dan zou hij voor zover we weten een handige literaire mythische figuur of een nom de plume voor een coterie van bevestigende zwervende bedelmonniksmystici of cognoscentis) correleerde oude wijsheid in het compendium dat bekend staat als de Tao Te Ching – het Boek van de (deugdzame) weg, je moet niet aannemen dat hij bedacht of creëerde, of op de een of andere manier de Boeddha verlichtte met de vereiste wijsheid. Merk hier op dat “deugd” niets te maken heeft met morele rechtschapenheid, maar de “deugd” van Moeder Natuur door gelijkmoedig te zijn met het “goede” en “slechte” in alle dingen en het in stand houden van de continuïteit van al het leven of het “zijn”. Het is daarom misschien het beste voor een beginneling, iemand die niet is opgegroeid in de unieke 5000+ jaar oude oudheid die de Chinese cultuur is, om de “Tao” te zien als de mysterieuze manier of werking van de natuur.Zoals je zou verwachten, hadden de oude Chinezen lang en diep nagedacht over de mysterieuze manier van de natuur, en uit deze langdurige spirituele reflectie en contemplatie groeide en verzamelde spirituele wijsheid syncretisch, lang voordat deze mystieke of mythische oude man genaamd Lao Tze als in “Old Master” of “Old Teacher” kwam samen met zijn compendium.

Nu begon deze opbouw van spirituele oefening of spiritualiteit (met Chinese kenmerken) waarschijnlijk met eenvoudig animisme, bijgeloof, sjamanisme, seances, helderziendheid en voordat je het wist, had het alchemie, geloof in het bovennatuurlijke en tharmarturgie, zwart of wit, en alles wat je maar kunt bedenken in het brede spectrum van de “geestenwereld”. De Tao kan dus het beste zo worden gezien, een samenraapsel van alles wat voor de Chinezen geldt sinds de oudheid die te maken hebben met de onderwereld of het spirituele onbekende. De Tao is dus “in het algemeen”! Het is van alles voor alle verschillende Chinezen. Je haalt wat je maar wilt met je pollepel uit de gemeenschappelijke hotpot. U heeft het taoïsme op maat gemaakt om aan uw behoeften te voldoen. Misschien wilt u onsterfelijkheid zoeken! U kunt kiezen voor de meer alledaagse en vervelende tai-chi of qigong. Misschien geef je de voorkeur aan acupunctuur of geomantie van fungshui of het waarzeggen van yin en yang halve maanvormige blokken [ Jiaobei – Wikipedia ] of spirituele beoefening van “wu-wei” [ Wu wei – Wikipedia ] of toevlucht nemen tot hexagram-cleromanie van de “I Ching” [ I Ching – Wikipedia ] of de dagelijkse voorspelling van de Chinese jaaralmanak genaamd “Tung Shing” [ Tung Shing – Wikipedia ].

U zult opmerken dat Lao Tze in het compendium Tao Te Ching duidelijk heeft gemaakt dat de “Tao” slechts de naam is van dit mysterie van Moeder Natuur dat onbeschrijfelijk, onuitsprekelijk, onvoorstelbaar, ondefinieerbaar, onuitputtelijk is in al zijn vormen en vormen of fantasmalogie. Hij zei dat de Tao die ooit werd gedefinieerd of uitgedrukt, niet langer de Tao is. Hij zei dat het in vorm werd gezien en toch vormloos is. Hij zei dat het sterk is als het zwak is, verwijzend met metafoor of aforisme naar water als onontkoombaar. Hij zei dat het dubbele tegengestelde eigenschappen had, zoals in de yin en yang dualiteit in alle dingen of krachten of attributen – positief versus negatief, mannelijk versus vrouwelijk enz. En dat harmonie of evenwicht alleen plaatsvindt wanneer de ‘yin’ en ‘yang’ krachten zijn in evenwicht. En dus de harmonieuze actie van wu-wei (actie alsof er nietsdoen of onzelfzuchtig handelen, zelfs wanneer we handelen vanuit een zelf of onbaatzuchtig handelen zonder een ego.) Maar laten we de diepgang van het taoïsme hier achterlaten en ons wagen vraag bij de hand.

Je kunt daarom zien dat het taoïsme geen exegese of heilige geschriften heeft in de zin van Abrahamitische geloven. Er is absoluut geen soteriologisch gevoel van redding van een ziel! Dus, is het een “religie”? Als de Tao onbeschrijfelijk, onuitsprekelijk, ondenkbaar, ondefinieerbaar, onuitputtelijk is in al zijn vorm en vorm of fantasmalogie, waar kan dan enig religieus dogma en leerstellingen worden gevonden? Dus, is het een “religie”? Als er in het taoïsme geen god of goden in westerse of hindoeïstische zin zijn?

Maar wacht even, in het taoïsme hebben we “goden” met Chinese kenmerken! Hoe komt het? Laat het me uitleggen. Door of door middel van “yin” en “yang” aftrek, als we “sterfelijk” zijn, is het mogelijk, als we de juiste alchemie hebben, als we het “elixer van de jeugd” ontdekken, als we de “qi” of de “kunnen beheersen”. force “(kosmische energie”, zouden we “onsterfelijkheid” kunnen bereiken. En dus hebben we in het taoïsme met zijn Chinese kenmerken de “Eight Immortals” [ Eight Immortals – Wikipedia ] zoals goden in plaats van goden. Want de Chinezen die atheïsten zijn, hebben geen of geloven niet in “goden”. Het taoïsme houdt zich bezig met abstracte logica of conceptualisering. De absoluutheid van een “God” is een raadsel of probleem wanneer de Tao altijd “vrij is” – altijd onbeschrijfelijk, onuitsprekelijk, onvoorstelbaar, ondefinieerbaar, onuitputtelijk in al zijn vorm en vorm of fantasmalogie. En ook in tegenstelling tot de onzuivere wezens , aangezien we, als er in het abstracte redeneren, als er al iets perfects bestaat, onsamenhangende weifelende wispelturige stervelingen blunderen nietwaar !, het is mogelijk om “zuivere wezens” te worden, als ideaal in de abstra ct die er zijn, maar nog niet gevonden, maar kan worden opgevat als de “epitome”. En zo hebben we in het taoïsme de drie wijzen of drie zuivere wezens of de taoïstische drie-eenheid. Deze uitkomst of geconceptualiseerde output wordt geëxtrapoleerd van de uitdrukking in Tao Te Ching: “De Tao produceerde Eén; Eén produceerde Twee; Twee produceerde Drie; Drie produceerde Alle dingen.” Verwijs naar – Three Pure Ones – Wikipedia .

Ja, het taoïsme kan een religie zijn in de Chinese betekenis van een religie, zoals in Sjamanisme is een religie voor inheemse indianen, zoals in het atheïsme een religie is van niet in God geloven. Wanneer je een concept of hypothese stelt in het “abstracte”, zijn alle dingen mogelijk. Het taoïsme is als een religie als spirituele wetenschap.We ploeteren verder met verschillende hypothesen en stemmen ons gaandeweg af. Maar in een veranderende, evoluerende wereld zijn de hypothese “doelpalen” altijd aan het verschuiven, en zijn de speelvelden nooit “gelijk”. Er zal altijd een diversiteit aan opvattingen zijn en van te veel koks tegelijk. Maar dat is het mooie van het taoïsme! Je doet mee aan het koken en wie kent de veranderende staat of mix van aroma, smaak, verrukking en voeding enz. Van de stamppotbouillon misschien wel, het ooit zal zijn, of dat het ooit Eureka zou zijn, we produceerden de “Levenselixer”.

Je kunt zien dat ondanks al het nadenken, nadenken, contempleren en gissen, de Tao “voor ieder van hem is”, dat er geen regime is met een standaard logische grondgedachte zoals in een socratische of stoïcijnse stijl van de westerse filosofie. Is het een “filosofie” wanneer je op een persoonlijke persoonlijke reis van een subjectieve heilige ervaring bent? Kan het filosofisch zijn als het niet gaat om een wereldse geest, maar om een spirituele gemoedstoestand die aan een transcendentale reis begint naar een vaag begrip van een dimensie of rijk in ons mentale bewustzijn die we omschrijven als ultieme realiteit?

Ja, het taoïsme is een filosofie in de zin dat (1) het christendom christelijke mystici heeft of filosofen zoals Thomas van Aquino, Immanuel Kant, CS Lewis, Maarten Luther enz. (2) de islam zijn filosofen heeft zoals Al-Kindi, Al-Razi , Rumi enz. (3) Het hindoeïsme heeft zijn filosofen, te veel om op te noemen, maar mijn favoriet is Swami Vivekenanda (4) Het boeddhisme heeft zijn filosofen, opnieuw te veel, maar mijn favorieten zijn Asanga, Vasubandhu, Milarepa, Nagarjuna, de zesde patriarch Hui Neng. De tao is in feite de filosofie van het filosoferen over het voorbij het voorbije of het abstract voorstellen van wat de onvoorstelbare levenskracht en zijn mysterieuze manieren is – onbeschrijfelijk, onuitsprekelijk, onvoorstelbaar, ondefinieerbaar, onuitputtelijk in al zijn vormen en vormen of fantasmalogie. Maar als een partijtje golf – voor ieder zijn eigen. We kunnen allemaal collectief Tao-beoefenaars of beoefenaars zijn, maar we “spelen” eigenlijk alleen met onszelf, ondanks de schijn dat we tegen of met of in het gezelschap van anderen spelen. Maar is dat niet waar filosofie over gaat? Dat we allemaal een eigen mening hebben! Dat we onze gedachten bezitten en niet die van anderen. Dat we niets overwinnen totdat we ons “Zelf” overwinnen? Dat we ons eerst met ons eigen zaken bemoeien?

Taoïsme – hoe onsterfelijk te zijn?

De acht onsterfelijken die de zee oversteken, uit Myths and Legends of China. Met de klok mee in de boot vanaf het achterschip: He Xian “gu, Han Xiang Zi, Lan Caihe, Li Tieguai, Lü Dongbin, Zhongli Quan, Cao Guojiu en buiten de boot is Zhang Guo Lao.