Najlepsza odpowiedź
Najpierw przedstawię scenariusz:
Ta książka jest najwspanialszą książką na świecie! Nic nie może jej przebić! – To jest subiektywne.
W porównaniu z
Ta książka jest najpopularniejszą książką na świecie, ponieważ jest najczęściej kupowaną książką na świecie. – To jest obiektywne.
Widzisz, subiektywna perspektywa to kwestia bardziej osobisty, emocjonalny, niepraktyczny punkt widzenia, w którym czyjaś perspektywa opiera się wyłącznie na własnych tendencyjnych, upartych poglądach. Podczas gdy obiektywna perspektywa jest przeciwieństwem. bez osobistych uprzedzeń.
Oczywiście czysto obiektywny punkt widzenia jest trudniejszy do zrobienia, ponieważ jako ludzie jesteśmy bardzo stronniczy we wszystkim, bez względu na to, jak myślisz o „ równości , ale obiektywne punkty widzenia są zwykle lepsze niż subiektywne, ponieważ jest oparte na faktach i bardziej dotyczy
Podam więcej przykładów na wypadek, gdybyś chciał.
Subiektywny: Chiny to najlepszy kraj na świecie.
Cel: Chiny to najbardziej zaludniony kraj na świecie.
Subiektywny : Gry wideo to najgorsze rzeczy, jakie kiedykolwiek wymyślono.
Cel: Gry wideo zostały udowodnione poprzez eksperymenty naukowe mające na celu zmianę ludzkiego zachowania.
Subiektywne: Praca domowa była taka trudna.
Cel: Zadanie domowe było trudne, ponieważ 90\% uczniów nie zdało egzaminu.
Oczywiście, przeczytanie tego sprawia, że subiektywne perspektywy wydają się gorsze niż obiektywne, ale subiektywne czasami jest bardziej przydatne i mają więcej zdrowego rozsądku niż obiektywne punkty widzenia. Na przykład To najładniejsza dziewczyna na świecie . Próba osiągnięcia tego celu byłaby trochę dziwna, a użycie statystyk, aby to udowodnić, byłoby po prostu dziwne.
TLDR: Obiektywne punkty widzenia są oparte na faktach, podczas gdy subiektywne punkty widzenia są oparte na osobistych opiniach i nie można ich udowodnić.
Odpowiedź
To zależy od tego, jak zdefiniujesz „obiektywne” i „subiektywne”, ponieważ są one a nie terminy logiki.
Podstawą logiki zdań jest prawo niesprzeczności, które można wyrazić jako „~ (p & ~ p)” (nie (p i nie p)). W systemie z 2 wartościami będzie to zawsze tylko jedna z wartości, a nie druga, biorąc pod uwagę, że operatory tyldy i ampersand mają przypisane standardowe tabele wartości.
Ograniczenie się do maksymalnie 2 operandów na operator (diadyczny) w logice dwuwartościowej (binarnej), istnieje stosunkowo niewielka liczba unikalnych operatorów. Jeśli dodasz trzecią wartość, otrzymasz znacznie większą liczbę możliwych operatorów. Kontynuuj dodawanie potencjalnych wartości, a możliwe operatory wkrótce staną się niepoliczalne. Dodaj regułę, której używamy przy liczeniu liczb, a wynikiem jest nieskończona logika, która nie ma ograniczeń co do liczby operatorów.
Oczywiście nie ma powodu, abyśmy ograniczali się do relacji diadycznych, co oznacza, że nawet w logice binarnej istnieje nieskończona liczba możliwych operatorów.
Więc jeśli przez „obiektywne” masz na myśli to, że jeśli wybierzemy tę samą logikę i zdefiniujemy nasze terminy, Powinniśmy dojść do tych samych wniosków, myślę, że możemy dość bezpiecznie twierdzić, że logika jest obiektywna. Jeśli jednak masz na myśli, że za każdym razem będziemy wybierać tę samą logikę lub nie musimy definiować naszych terminów, obawiam się, że logika jest dość subiektywne.
W filozofii klasycznym argumentem za obiektywną wiedzą a priori jest znajomość matematyki. Dowody matematyczne można przedstawić bez odniesienia do doświadczenia. „Twardość” lub obiektywizm nauki wiąże się również z jej stopniem kwantyfikacji w stosunku do matematyki. A matematyka wywodzi się z logiki. W tym sensie logika jest nawet bardziej obiektywna niż matematyka.
Jednak w praktyce i większości nauk ścisłych logika i matematyka nie są jedynymi czynnikami. Dowód logiczny jest trywialny w tym sensie, że może się tylko i zawsze udowodnić. „Jeśli p, to p” jest zawsze „prawdziwe” (w tym sensie, że zachowuje wartość swoich argumentów, biorąc pod uwagę definicję operatora warunkowego), tak jak koń jest zawsze koniem. Ale nie daje nam żadnych przydatnych informacji.
Więc jeśli zdefiniuję coś i powiem, że „tak to definiuję, czy moja definicja jest obiektywna czy subiektywna?” Z jednej strony jest to definicja, która jest po prostu stwierdzając lub określając, w jaki sposób będę nadal używać terminu. Z drugiej strony, to jest moja definicja. Z tego punktu widzenia, to, czy nie jest ona wyłącznie subiektywna, wydaje się zależeć od tego, czy zgadzasz się również przestrzegać mojej definicji, przynajmniej ze względu argument.