Najlepsza odpowiedź
Istnieje wiele różnych rodzajów mandarynki, nawet na kontynencie. W związku z tym odpowiedź na to pytanie będzie zależeć od tego, skąd pochodzisz w Chinach. Szczególnie jeśli jesteś z północy, tajwański mandaryński będzie BARDZO inny (ale nadal zrozumiały). Nie mamy 卷 舌, dźwięku „f” (chociaż obecnie większość młodych ludzi potrafi wymawiać f) ani 兒 化.
Tajwański mandaryński różni się również od mandaryńskiego z kontynentu, ponieważ jest znacznie bardziej uprzejmy. Na przykład mówimy 不好意思 za prawie każde drobne wykroczenie. A kiedy ludzie z branży usługowej wychodzą, by ci służyć, bardzo często słyszy się takie słowa jak 不好意思, 讓 你 等 久 了! (Jestem całkiem pewien, że jest to bezpośrednie tłumaczenie z japońskiego す み ま せ ん 、 お 待 た せ し ま い ま し た。). Zauważyłem też, że na kontynencie ludzie z branży usług często pytają „你 想 幹啥? ” podczas rozmowy z klientami. W tajwańskim mandaryńskim jest to nieznośnie niegrzeczne. Co ciekawe, wydaje mi się, że mieszkańcom Kontynentu jedynym sposobem, aby zabrzmieć grzecznie, jest użycie formalnego słowa. Jak na ironię, pomimo uprzejmości tajwańskiego mandaryna, prawie nigdy nie używamy 您 w naszych przemówieniach.
Oto kilka innych słowników:
- 和, jak w „i”, to wymawiane jako „han4”, a nie „he2” (wydaje mi się jednak, że zauważono, że jest to niepoprawne i wielu Tajwańczyków nie wymawia go już jako „han”. Mimo to nadal to robię)
- 垃圾jest wymawiane jako „le4se4” zamiast „la1ji1”
- Peron jest znany jako 月台, a nie 站台
- Wały rzeki,, wymawia się jako „he2ti2”, a nie „He2di1”
- Ryż w 粽子 to 油 飯, a nie 糯米 飯
Jest wiele innych. Prawdopodobnie znajdziesz je na Youtube lub gdzieś, jeśli wpiszesz różnicę między mandaryńskim kontynentalnym a tajwańskim…
Jeśli chodzi o wpływ Tajwanu na mandaryński, mamy również kilka. W tajwańskiej mandarynce gotowanie potraw to 煮飯 (lub „zubeng”, po tajwańsku), ale właściwa mandarynka to 做飯, 做菜. Ma to również wpływ na sposób, w jaki mówimy. W związku z tym, gdybym powiedział „ugotowałem ten posiłek” w tajwańskim mandaryńskim, byłoby to „我 煮 的 飯” (wa zu e beng) zamiast „我 做 的 菜”. (Chociaż technicznie rzecz biorąc, MOŻESZ powiedzieć to drugie. Po prostu bardziej naturalne jest dla nas powiedzenie tego pierwszego)
Zwykle mówimy również 給 w wielu sytuacjach, które dla mieszkańców kontynentu brzmią bardzo dziwnie. Na przykład „dziękuję za wsparcie” w tajwańskim mandaryńskim brzmiałoby: 謝謝 大家 給 我 的 支持, zamiast wersji kontynentalnej: 謝謝 大家 的 支持 (chociaż raz jeszcze możesz powiedzieć to drugie i być zrozumianym). Dzieje się tak, ponieważ w języku tajwańskim, gdy otrzymujemy coś niematerialnego, używamy również słowa „ho” (給); podczas gdy w standardowym Maindarinie 給 może być używane tylko do odbierania namacalnych rzeczy.
Oto złe słowo: 幹. Mówimy to zamiast 操.
Przy zamawianiu jedzenia, jeśli jedzenie może być ostre, standardową mandarynką jest proszenie o dodanie przyprawy, ale Tajwańczycy po prostu mówią ostro. W związku z tym kelner zapyta Cię: 要 不要 加 辣? Ale kelner z Tajwanu po prostu powie „要 辣 嗎?” Z tajwańskiego „beh hiam bo?” (Właściwie to mnie potknęło. Był taki czas w moim życiu, kiedy nie byłem na Tajwanie przez dziesięć lat. Kiedy po dziesięciu latach wróciłem tam po raz pierwszy, poszedłem na nocny targ w Shilin, gdzie pewien facet zadał mi to pytanie. Spojrzałem na niego zaskoczony, ponieważ pomyślałem, że sposób, w jaki sformułował to pytanie, był tak dziwny)
Wreszcie, jednym z najbardziej tajwańskich sposobów mówienia po mandaryńsku jest rozpoczynanie każdego zdania od „Ah” przed nim, zwłaszcza jeśli czują się blisko ciebie. Dzieje się tak, ponieważ w języku tajwańskim rozpoczynanie zdań od „ah” sprawia, że brzmisz bardziej zrelaksowany i swobodny; podczas gdy mówienie po tajwańsku bez „ah” na początku może brzmieć bardzo sztywno i nienaturalnie, nawet jeśli zdanie jest poprawne gramatycznie.
Odpowiedź
Mieszkam w Pekinie od siedmiu lat plus lata, ale dopiero miesiąc temu w końcu udało mi się pojechać z rodziną na Tajwan i z pierwszej ręki słuchałem tajwańskiej wersji mandaryńskiego.
Rzeczywiście, tajwański mandaryński tak wydaje mi się, że brzmią bardziej miękko z trzech powodów: 1) Tajwańczycy często dodają końcówki „o” lub „ya” do swoich zdań, zwłaszcza w przypadku kobiet, co sprawia, że zdania brzmią łagodniej. Te zakończenia przypominają mi wiele japońskich końcówek zdań „desho?” lub „ne”, których Japonki często używają, a które służą właśnie do złagodzenia kobiecej mowy. Nie wiem, czy Tajwan przez wiele dziesięcioleci pod rządami Japonii ma z tym coś wspólnego, ale nie może to zaszkodzić.
2) wiele osób na Tajwanie pochodzi z południa. ( Hoklo z Tajwanu mówi Hokkien i pochodzą głównie z Fujianu, a ludność Hakka z Tajwanu wywodzi się głównie z Hakka, którzy migrowali z południa i północy Guangdong na Tajwan). A mieszkańcy Południa wydają się, moim skromnym zdaniem, nieco mniej agresywni niż mieszkańcy północy, ponieważ są obdarzeni łagodniejszym klimatem i obfitszymi zasobami żywności. Uważam, że wpłynęło to również na ich przemówienia.
3), ale co najważniejsze, tajwański mandaryński to starsza wersja mandaryńskiego, na którą nie ma wpływu reforma językowa , która miała miejsce na poważnie w Chinach w latach pięćdziesiątych XX wieku (która polega głównie na uproszczeniu formalności w przemówieniu, a także na uproszczeniu pisania chińskich znaków. Do dziś Tajwańczycy nadal używają tradycyjnych znaków, podczas gdy w Chiny, jeśli nie zajrzysz do bardzo starych książek lub słowników, zobaczysz tylko uproszczone znaki). Również tajwański mandaryński nie był pod wpływem reform kulturowych i politycznych w Chinach w latach 60. i 70. , które pomogły ukształtować wersję mandaryńskiego na kontynent dzisiejsza forma. Dzisiejszy kontynentalny mandaryński jest również o wiele bardziej bezpośredni (niektórzy mogą powiedzieć bezceremonialni) niż starszy mandaryński.
Z powodu tego rozłamu w historii na Tajwanie nie tylko usłyszysz zupełnie inny rodzaj wyrażenia odnoszące się do codziennych spraw (na przykład na Tajwanie taksówki nazywają się 计程车 jichengche, podczas gdy w Chinach nazywa się je 打 的 dadi. Również na Tajwanie, gdy ktoś mówi ci dziękuję, mówisz 不会 buhui ， w Chiny, mówisz 不 谢 buxie nothing lub po prostu nic nie mówisz przez te wszystkie dni), zauważysz również zupełnie inny zestaw postaw w powitaniach i rozwiązaniach konfliktu. Jednym z przykładów jest to, że kiedy byłem w Tainan w restauracji, kiedy zauważyłem, że moje zamówienie jest bardzo późne, zapytałem o nie, a jedna z kelnerek przyszła przeprosić, zaczynając od 不好意思 buhaoyisi （Wstydzę się lub wstydzę powiedzieć. ..) dodając, że jej koleżanka zapomniała zamówienia. W końcu oryginalna kelnerka przyszła z zamówieniem i ponownie przeprosiła za błąd. Następnie przyniosła napoje dla wszystkich przy stole, aby pomóc mi poczuć się lepiej, co było całkowitym zaskoczeniem.
Teraz w podobnej sytuacji tego rodzaju wyrażanie swojego błędu prawdopodobnie rzadko zdarzało się w Pekinie. Zamiast przepraszać kelnerka / kelner prawdopodobnie zacznie od 不是, bushi, (co oznacza nie, nie moja wina) lub 我 去 问一问 woquwenyiwen (pozwól mi zapytać), a potem po prostu zapomni o tym. Bardzo, bardzo rzadko zdarza się, że ludzie wprost cię przepraszają. Dzieje się tak, ponieważ w niedawnej historii było tak wiele wielkich i małych politycznych walk, reform i kampanii w Chinach, w których ludzie byli codziennie oczyszczani i karani jako przykład dla innych. W ten sposób z biegiem czasu wielu nauczyło się, jak nigdy nie przyznawać się do błędów , w przeciwnym razie zostaniesz kozłem ofiarnym i wszyscy będą narzucać problemy i zrzucać winę na Ciebie.
Jeśli więc mandaryński kontynentalny brzmi nieco ostrzej dla ucha, może to mieć coś wspólnego z reformą językową lat 50., a także różnicami kulturowymi i historycznymi.