Najlepsza odpowiedź
słowa mają dwa znaczenia div> sí i si (z akcentem i bez) .
Sí (z akcentem) oznacza Tak i zwykle następuje po nim przecinek.
„Sí, se puede (hacer).”, Tak, można / można (zrobić ) „Sí, se pudo (hacer).”, Tak, my / oni byli był w stanie (zrobić) lub był w stanie (zrobić) . „Sí, se hizo.”, Tak, gotowe.
Si (bez akcentu) oznacza „If”
„Si se puede (hacer)”, Jeśli można / można (można to zrobić), „Si se pudo (hacer)”, Jeśli my / oni bylibyśmy w stanie to zrobić, „Si se hizo”, Jeśli zostało wykonane, .
Przykład 1: Pośrednik w handlu nieruchomościami rozmawia z klientem o podpisaniu umowy
Rozumiem że będziesz musiał przejrzeć 157-stronicową umowę iz tego powodu nie chcę cię spieszyć (tak). Jeśli możesz, czy mógłbyś przyjść jutro wcześnie, aby to podpisać?
Entiendo que usted tendrá que revisar las 157 páginas del contrato, y por esa razón no quiero apresurarle. ¿Si se puede, podria usted pasar mañana temprano a firmarlo?
Przykład 2: Szef rozmawia z sekretarzem wcześnie rano następnego dnia.
Szef: Kiedy wyszedłem z biura wczoraj wczesnym popołudniem na lekcje golfa, zauważyłem, że spierałeś się z bankiem o spłatę debetu na moim koncie. Gdybyś mógł, kiedy mogę ponownie zacząć podpisywać czeki?
Sekretarz: Tak, mogłem. A jeśli chodzi o podpisywanie czeków, możesz zacząć od razu, o ile nie przekroczysz salda konta: 1,23 USD.
Jefe: Cuando salí de la oficina ayer temprano en la tarde para tomar mis clases de golf, noté que discutías con el banco sobre como resolver el sobregiro de mi cuenta. ¿Si se pudo, cuándo puedo comenzar a firmar sprawdza nuevamente?
Secretaria: Sí, se pudo. Y en cuanto a la firma deCheck, puede comenzar de inmediato, siempre y cuando no exceda el saldo de su cuenta: 1,23 USD.
Odpowiedź
– „Llamé al cielo y no me oyó y, pues sus puertas me cierra, de lo que hice en la tierra, responde el cielo y no yo ”-
To zdanie ze sztuki Don Juan, a raczej XIX-wiecznej wersji sztuki José Zorrilli, dosłowne tłumaczenie jest wciąż więc na pierwszy rzut oka trochę pokręcone, by zrozumieć je bez kontekstu:
– „ Zadzwoniłem do nieba, a oni mnie tak nie usłyszeli, ponieważ drzwi, które zamykają ja, za to, co zrobiłem na ziemi, odpowie niebo, a nie ja ”-
Tekst mówi że skoro niebiosa nie odpowiedziały na wezwania Juana, przyjmuje on, że już zamknęli przed nim drzwi i dlatego może on działać bez granic tego, co niebo dyktuje, jest dobre i złe. Po prostu dlatego, że nie będzie innego leczenia niż to, co już otrzymał.
Juan uważa, że nie ma nic do stracenia z powodu nieposłuszeństwa niebu. Zatem konsekwencje i odpowiedzialność wynikającego z tego zachowania, które wywołuje, są w niebie za to, że go nie usłyszeli.
To zdanie odzwierciedla stosunek Don Juana do konsekwencji jego lekkomyślnego życia.
Don Juan jest najbardziej odpowiednią postacią hiszpańskiego teatru, ponownie napisaną kilkanaście razy przez późniejszych pisarzy hiszpańskich (i niehiszpańskich), zamienił się w jedną z najbardziej znanych oper wszechczasów we Włoszech, z wersją Mozarta. Inspiracją dla literatury francuskiej tamtych czasów od Don Juana Moliera do Wesela Figara, rozgrywające się w Sewilli i całkowicie inspirowane Hiszpanią i postacią Don Juana. Ale także brytyjska literatura i sztuka XIX wieku z wierszem Lorda Byrona czy obrazami Charlesa Ricketta. Don Juan w Hiszpanii i świecie latynoskim stał się nawet tradycyjna sztuka, na którą co roku uczęszczali ludzie w Dzień Wszystkich Świętych (poranek po Halloween).
Don Juan Charles Ricketts
Don Giovanni operowa wersja Don Juana Mozarta
Don Juan jest – w oryginalnej sztuce – dwudziestokilkuletnim chłopakiem z wyższej klasy z Sewilli, mieszkającym w Hiszpanii Złotego Wieku, bardzo pociągającym seksualnie dla dziewcząt ze względu na swój urok i postawę jest kimś, kto żyje bardzo szybko i intensywnie, bez obawy o konsekwencje. To jest esencja Don Juana, że tak powiem, ale oczywiście był używany jako postać w wielu sztukach, a jego historia różni się u różnych pisarzy. Nawet jego postać, niektórzy pisarze wolą przedstawić go w inny sposób, bardziej zły , bardziej niewinny, jako oszust, jako ofiara…
Zazwyczaj zachowuje się nieostrożnie i odważnie, towarzysko i zalotnie, nieustannie zakochiwanie się w nim dziewczyn, a następnie porzucanie ich, ponieważ ich nie kocha, w wielu wersjach po prostu sprawianie, by go lubili jako wyzwanie dla jego ego, narastając coraz więcej problemów, ponieważ te dziewczyny chcą rzeczy od niego (lub ich ojcowie / mężowie), wszystko to rujnuje jego życie aż do ostatecznej śmierci. Śmierć, która jest normalna , przedstawia wątpliwość, czy sama śmierć w końcu otrzymała od niego należną zapłatę, podczas gdy w końcu przeżył więcej niż ludzie żyć dłużej „zgodnie z zasadami”.
Wpływ na kulturę hiszpańską jest taki, że po hiszpańsku „ser un Don Juan” lub „być Don Juanem” to popularne wyrażenie oznaczające odniesienie wielkiego sukcesu z dziewczynami, facetem, który jest bardzo dobry we flircie.
Złożoność i znaczenie postaci, dodane do trudności w opisaniu otwierającej się postaci patrzeć na niego na wiele sposobów, co czyni go bardzo wszechstronnym, sprawia, że moim zdaniem odnosi sukcesy jako postać hiszpańskiego teatru:
- Ciesząc się życiem, a nie bezpiecznym życiem , Juan podejmuje ryzyko, którego społeczeństwo i twój własny strach każą ci nie podejmować, a mimo to ma bardzo wolne ekscytujące życie, które pochodzi z podejmowania ryzyka aż do jego śmierci. Czy jest po prostu taki niedojrzały, czy też dokonał świadomego wyboru sensu swojego życia?
- Cieszenie się życiem a właściwe życie , Juan nie jest dobrym facetem, jest samolubny, niedojrzały, chłopięcy, a w niektórych wersjach nawet złym przestępcą, nie ” nie chcesz, aby przydarzyły mu się dobre rzeczy jako czytelnikowi … (zmienia się między pisarzami, jak mówię), ale nie możesz powstrzymać się od zobaczenia, jak właściwe życie sprawia, że ludzie mają gorsze życie i losy niż jego. za zdobyte szczęście?
- „Niesprawiedliwość” tego, kogo da się kochać , Juan to pożar, przyciąga dziewczyny bardziej niż facetów, którzy traktują je znacznie lepiej, niszczy związki lub sprawia, że dziewczyna żyje z poczuciem winy w tajemnicy, ponieważ go wybrali nad facetem, który na to „zasłużył”. Czy go lubią pomimo tego, jaki jest, czy z powodu tego, jaki jest?
- „Niesprawiedliwość” tego, kto zakochuje się w niewłaściwej osobie , widzisz jak dziewczęta zakochujące się w nim cierpią z powodu strasznych konsekwencji czegoś tak ludzkiego jak kochanie, po prostu dlatego, że miały nieszczęście go kochać. Czy faktycznie są oni winni własnych tragedii, pozwalając sobie na niego zakochać, czy też są tylko ofiarami jego uroku i kłamstw?
Ta sama sztuka José Zorrilla (remake z XIX wieku) kończy się cytatem z Inés, dziewczyny, która po zostaniu zakonnicą (w wersji Zorrilla nie Tirso) skończyła z Juanem: ale jej ojciec Gonzalo złapał ich i walczył z nim, ostatecznie prowadząc do śmierci Gonzalo, a ostatecznie do śmierci Juana. Po śmierci Juana mówi to (sam użyłem tego w odpowiedzi w zupełnie innym celu):
¡Digno presente, por cierto, se deja a la amarga vida! ¡Abandonar un desierto y darle a la despedida la fea prenda de un muerto! Poeta , si en el no ser hay un recuerdo de ayer, una vida como aquí detrás de ese firmamento … Conságrame un pensamiento como el que tengo de ti.
„Godny prezent od droga, odchodzi do tego kwaśnego życia! Porzucając pustynię z brzydką żegnajcie ubranie zmarłego!Poeto, jeśli w nieistnieniu za horyzontem jest jakieś wspomnienie z wczoraj, jakiekolwiek życie takie jak to tutaj… poświęć mi myśl podobną do tej, którą miałem o tobie „