Najlepsza odpowiedź
W Smalltalk odpowiedź to 8.
„+” To wiadomość do pierwszej „2”, aby dodać do niej drugą „2”. Daje to obiekt „4”. „X” jest przesłaniem do „4”, aby pomnożyć trzecie „2”, co daje „8”.
Zatem odpowiedź brzmi „8”.
W J odpowiedź brzmi „6”. Zaczynamy od lewej strony i mnożymy 2 przez 2, co daje nam 4. Kontynuując w lewo, dodajemy 4 do 2, aby uzyskać 6.
W Forth i Lisp to równanie jest bez znaczenia. Forth używa stosu do definiowania kolejności operacji, a Lisp używa drzew utworzonych z list.
We wszystkich czterech językach nie ma pierwszeństwa. Teraz możesz się zastanawiać: dlaczego ktoś miałby rezygnować z pierwszeństwa? Odpowiedź jest taka, że chociaż pierwszeństwo pomaga uprościć równania, to beznadziejnie komplikuje języki komputerowe.
Smalltalk poświęca się przekazywaniu wiadomości; skupiając się na tak prostym paradygmacie, ujednolica operacje.
J został stworzony przez matematyka do zgłębiania matematyki. Ma ponad stu operatorów. Próba śledzenia pierwszeństwa wszystkich z nich prowadziłaby do szaleństwa.
Forth poświęca się używaniu prostych, krótkich słów do budowania złożonych programów. Stos ułatwia łączenie słów.
Lisp nie ma składni, co umożliwia użycie makr do dopasowania języka do własnych potrzeb.
ALGOL, Fortran, Pascal, C, C ++, Perl, Java, Python, PHP i przyjaciele mają składnię. Wszystkie są również dość ograniczone do tego, co możesz z nimi zrobić, w porównaniu do pierwszych czterech, o których wspomniałem. Największą ironią jest to, że chociaż każdy z tych języków ma pierwszeństwo (z różnymi regułami między językami), tak naprawdę jest po prostu prościej umieścić nawiasy wokół wszystkich wypowiedzi, aby upewnić się, że przypadkowo nie potkniesz się o niektóre niejasna reguła pierwszeństwa.
Odpowiedź
Aby rozwiązać takie problemy, jak te, moja Algebra Professir użyła akronimu PEMDAS dla kolejności rozwiązywania równań:
(P) dzierżawa = najpierw nawiasy
(E) xcuse = następne wykładniki
(M) y = następne mnożenie
(D) uch = dzielenie dalej
(A) unt = dodawanie dalej
(S) ally = odejmowanie ostatnie
Więc w powyższym zadaniu, ponieważ mnożenie jest wykonywane przed dodawaniem, należy najpierw rozwiązać 2 x 2, które równa się 4. Po prostu dodaj 2 + 4, aby otrzymać odpowiedź 6.
Podczas rozwiązywania problemów, jeśli nie masz określonego działania, pomijasz je i kontynuujesz:
Przykład: 12 -2+ (10-3)
najpierw rozwiąż nawiasy (10-3) = 7
więc nasze równanie zmieni się na: 12-2 + 7
żadne wykładniki nie zachowują m przejście do następnego kroku, bez mnożenia, więc można przejść do następnego kroku, bez dzielenia, więc przechodzimy do następnego kroku. Mamy dodawanie, więc rozwiązujemy:
2 + 7 = 9
nasz problem zmienia się teraz na: 12–9, a ponieważ odejmowanie jest naszym ostatnim krokiem, odpowiedź brzmi 3. Jeśli podobnie jak strony internetowe, jest mnóstwo, które dosłownie rozkładają każdy krok kolorami, więc możesz docenić przepływ tego akronimu, moja córka uwielbia witrynę o nazwie
http://www.homeworhelp.com i są inne dla jeszcze bardziej skomplikowanych równań algebraicznych. Najlepiej jest ćwiczyć i ćwiczyć, ponieważ w algebrze ta metoda rozwiązywania jest stosowana dość często. Ostatnia sugestia to głęboki oddech przed rozpoczęciem pracy nad problemami, jeśli czas nie jest czynnikiem, rozwiąż kilka problemów naraz, zrób sobie 12–4 + (7–4) minutową przerwę i kontynuuj rozwiązywanie, ale nie próbuj sfrustrowany, że możesz to zrobić i jest to bardzo satysfakcjonujące, gdy pamiętasz o krokach. Mam nadzieję, że to ci pomoże, powodzenia!
* gdybyś wykonał te czynności, odpowiedzią byłaby 5 minutowa przerwa \ U0001f609