Najlepsza odpowiedź
Doświadczenie Stephana miało na celu zbadanie zmian zachodzących w pH płytki nazębnej po spożyciu glukozy (spożyciu węglowodanów). Stephan przeprowadził swój eksperyment na grupach pacjentów z różnymi czynnościami próchnicowymi (z próchnicą), od pacjentów odpornych na próchnicę do pacjentów podatnych na próchnicę. Elektrodę umieszczono w kontakcie z płytką, a drugą elektrodę umieszczono w dnie jamy ustnej w celu pomiaru spoczynkowego pH, tj. Godzinę po posiłku, gdy w jamie ustnej nie ma węglowodanów ulegających fermentacji. Pacjenci zostali poproszeni o przepłukanie ust 25 ml 10\% roztworu glukozy przez 10 sekund. Często rejestrowano zmiany pH w płytce nazębnej, a wartości pH wykreślano w funkcji czasu i rysowano krzywe Stephana. Krzywe pokazują, że po wypłukaniu glukozą pH gwałtownie spada, osiągając krytyczne pH 5,5 (pH, przy którym następuje rozpuszczenie tkanek twardych, takich jak szkliwo i zębina, a inne dla szkliwa i zębiny) w ciągu 2-5 minut (w zależności od aktywność próchnicowa pacjentów). PH utrzymuje się poniżej krytycznego poziomu przez 10-30 minut (w zależności od aktywności próchnicy). Następnie pH powraca powoli do poziomu pH spoczynkowego po godzinie.
Odpowiedź
The Stephan Krzywa jest symulowanym modelem reakcji bakterii płytki nazębnej na węglowodany ulegające fermentacji, w tym przypadku sacharozę.
Pokazuje, że po spożyciu pewnej ilości węglowodanów podlegających refundacji jest metabolizowany przez bakterie próchnicotwórczo-kwasogenne w biofilmie, które wytwarzają kwas.
Początkowo następuje gwałtowny spadek pH, a jeśli spadnie poniżej pH 5,5, następuje demineralizacja szkliwa, a następnie w miarę upływu czasu, przy mechanicznym działaniu śliny i buforowaniu, pH powraca do pH spoczynkowego.
pochodzi z lat czterdziestych XX wieku, a ostatnie badania wykazały, że rzeczywiste oddziaływanie między fermentowalnymi węglowodanami, biofilmem i produkcją kwasów jest bardziej złożone i zmienne.
sposób wizualnego zademonstrowania tego procesu.