Najlepsza odpowiedź
To zależy od tego, do czego odnosi się „to” – czy jest męskie, żeńskie czy nijakie? W przypadku rodzaju męskiego słowo, którego użyjesz, to hic . W przypadku rodzaju żeńskiego słowo, którego użyjesz, to haec . W przypadku rodzaju nijakiego słowo, którego użyjesz, to hoc . Co do reszty frazy:
Hic Quoque cedebat – To (męskie) też [powinno] przejść
Haec Quoque cedebat – ten (kobiecy) też [powinien] przejść
Hoc Quoque cedebat – Ten (nijaki) też [minie]
Należy jednak zauważyć, że nie ma łacińskiego słowa, które doskonale tłumaczyłoby się jako „zdać”. „Zdanie” byłoby przetłumaczone jako różne słowa w zależności od kontekstu – w tym przypadku użyłem cedere , co jest zwykle tłumaczone jako „to go”, chociaż abire i transibire mogą być bardziej trafnymi tłumaczeniami w zależności od tego, co próbujesz powiedzieć.
Odpowiedź
Na podstawie:
„Nec invideamus altius stantibus. Quae excelsa videntur, praerupta sunt. ”
(Seneca, De Tranq. Animi, 10)
(Nie zazdrośćmy tych, którzy stoją na wyższych wysokościach. Rzeczy, które są widoczne / które postrzegamy jako wysokie / wzniesione, są (już) złamane / rozdarte.
ALTIVS ILLE STAT. QUI EXCELSVS AVTEM VIDETUR, PRAERVPTVS EST.
(Stoi wysoko [er]. Chociaż / ale on kto jest wyniesiony [większy], jest [już] rozdarty [upadł].
Liczba pojedyncza powyżej, liczba mnoga poniżej:
ALTIVS ILLI STANT. QUI EXCELSI AVTEM VIDENTVR, PRAERVPTI SVNT.
Używając tylko „ Quae excelsa videntur, praerupta sunt. ”byłoby dobrym wyborem. Nie te same słowa, co w zdaniu, które zaproponowałeś, ale pomysł jest prawie taki sam.
Na podstawie biblijnej wersji Vulgata Clementina i historii David , dorośli escens, rufus et pulcher aspectu (młody rudy chłopak o pięknej karnacji) przeciwko Goliatowi , vir spurius (zły / bękart):
Viri spurii magnis cum proceritatibus ceciderint, facies in suas super terram.
Coś w rodzaju: „ Niegodziwi ludzie wielkich wysokości (wysocy mężczyźni) upadną na własne twarze na ziemię.
I Samuel, 17: 4 i 49.
Et egressus est vir spurius de castris Philisthinorum nominowany Goliath, de Geth, altitudinis sex cubitorum et palmi:
et cecidit in faciem suam super terram
Istnieje również: φιλέει γὰρ ὁ θεὸς τὰ ὑπερέχοντα πάνονο . Ale to „dla mnie greckie!”
Bóg ma w zwyczaju zniwelować wszystko, co przewyższa wielkość.
(Herodotos *, Hist. VII, 10)
10. (e) Widzisz, jak Bóg uderza piorunami w stworzenia, które stoją ponad resztą, i nie pozwala im robić dumnego widowiska; a ci, którzy są mali, nie wzbudzają zazdrości; widzisz też, jak rzuca zawsze swymi strzałami w te najwyższe budynki, a także w te drzewa; bo Bóg ma zwyczaj skracania wszystkich rzeczy, które wyróżniają się nad resztą. W ten sposób również liczna armia zostaje zniszczona przez jednego z nielicznych ludzi w taki sposób, jak ten, mianowicie kiedy Bóg, zazdrosny o nich, rzuca na nich panikę lub grzmoty z nieba, wtedy są całkowicie zniszczeni i nie tak, jak na to zasługują; bo Bóg nie cierpi nikogo innego, kto ma wzniosłe myśli, a tylko siebie samego.
10. ε [1] ὁρᾷς τὰ ὑπερέχοντα ζῷα ὡς κεραυνοῖ ὁ θεὸς οὐδὲ ἐᾷ φαντάζεσθαι, τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μιν κνίζει · ὁρᾷς δὲ ὡς ἐς οἰκήματα τὰ μέγιστα αἰεὶ καὶ δένδρεα τὰ τοιαῦτα ἀποσκήπτει τὰ βέλεα · φιλέει γὰρ ὁ θεὸς τὰ ὑπερέχοντα πάντα κολούειν. οὕτω δὲ καὶ στρατὸς πολλὸς ὑπὸ ὀλίγου διαφθείρεται κατὰ τοιόνδε · ἐπεάν σφι ὁ θεὸς φθονήσας φόβον ἐμβάλῃ ἢ βροντήν, δι ὦν ἐφθάρησαν ἀναξίως ἑωυτῶν. οὐ γὰρ ἐᾷ φρονέειν μέγα ὁ θεὸς ἄλλον ἢ ἑωυτόν.
* V wiek pne (ok. 484 – ok. 425 pne)
Vale, amica, bonam fortunam!
***