Najlepsza odpowiedź
Niewykorzystana gotówka to przekaz pieniężny otrzymany od klienta, którego nie można zidentyfikować ani powiązać z konkretną zaległą fakturą, która jest należna.
Więc powiedzmy, że wysyłasz mi 100 $ i mówisz „to jest płatność faktury 123.”
Biorę Twoje 100 $, wpłacam je do swojego banku, a następnie dokonuję przelewu, aby wyczyścić Twoje zaległa faktura. Jeśli o mnie chodzi, faktura 123 na 100 USD jest teraz zapłacona w całości i nie pozostaje żadne zaległe saldo.
Teraz powiedzmy, że Twój płatnik śpi w pracy i decyduje się zapłacić fakturę 123 drugi raz.
Otrzymuję drugi czek na 100 $ i mówisz mi, że jest to płatność faktury 123.
Wpłacam pieniądze na swoje konto bankowe, a następnie szukam faktury 123, aby oznaczyć ją jako zapłaconą.
Mój problem polega na tym, że nie mam zaległej faktury 123, do której można by ją „zastosować”, ponieważ już ją zapłaciłeś. Tak więc ogólny kredyt jest przypisywany do Twojego konta klienta bez określonego identyfikatora płatności.
Nazywa się to „niewykorzystaną gotówką”.
Jednym z wariantów tego jest sytuacja, gdy (w powyższym przykładzie) kwota pozostająca do spłaty nie odpowiada kwocie przekazu. Na przykład, jeśli faktura 123 na 100 $ zostanie opłacona czekiem na 150 $, będę miał 50 $ „niezastosowanej gotówki”.
Odpowiedź
Słowo pieniądze pochodzi od łacińskiego słowa moneta , co jak na ironię pochodzi od hebrajskiego słowa mone, oznaczającego wagę lub monety. W Biblii termin brzmiał maneh, oznacza również monety i oznacza termin monetarny. Słowo gotówka pochodzi z końca XVI wieku w Anglii. Ale etymologia słowa gotówka pochodzi z łaciny. Angielskie słowo „gotówka” pierwotnie oznaczało „skarbonkę”, a później otrzymało drugorzędne znaczenie „pieniądze”. To wtórne użycie stało się jedynym znaczeniem w XVIII wieku. Słowo „gotówka” pochodzi od środkowofrancuskiego słowa caisse („skarbonka”), które pochodzi od starowłoskiego słowa cassa, a ostatecznie od łacińskiego słowa capsa („pudełko”).