Najlepsza odpowiedź
Tillana lub thillana to utwór rytmiczny w muzyce karnatycznej, który jest zwykle wykonywany pod koniec wykonania Bharatnatjam tancerz.
Podobną kompozycję może również wykonać wokalista w stylu karnatycznym, również zwykle pod koniec swojego występu.
Tillana używa fraz przypominających tala w pallavi i anupallavi, a teksty w charanam.
Odpowiednikiem Hindustani Classical Music byłoby to, co nazywamy Tarana / Tirvat. Również w tradycyjnym mehfil (koncercie) muzyki hindustańskiej byłby to zwykle ostatnia kompozycja prezentowana przez wykonawcę.
Podobnie tancerze kathak wykonują również „Tarana” – która jest bardziej laya i taal pradhan niż bhav pradhan .
Podobnie jak w stylu Carnatic, kiedy Tarana jest wykonywana przez hinduską wokalistkę lub tancerkę kathak, powinna mieć głównie sthayi i antarę.
Odpowiedź
Różnica polega na ich muzycznej złożoności, mówiąc prosto – krithis są bardziej złożone (muzycznie) niż keertanamy. Krithi i keerthanam, każdy ma pallavi i charanam, a krithi zawsze ma anupallavi, ale keerthanam może nie (na przykład Mahaganapathim in Natta, Deekshitar).
Ponadto krithi mają wiele sangathis – muzyczne wariacje tej samej linii, zwykle o coraz większej złożoności. Weźmy na przykład Endaro Mahanubhavulu Tjagaradży. Sama linijka „Endaro mahanubhavulu” jest śpiewana na wiele różnych sposobów, następnie dołączana jest następna linijka „andariki vandanamulu” i obie wersy są śpiewane z większą ilością wariacji, zaczynając od prostej melodii. następnie włączając małe wzory wejść w „andariki vandanamulu” (ze zejściem w części „… namulu”), potem wielkie wejście w „andariki” i zejście w „vandanamulu”.
Krithis również zazwyczaj mają kilka charanamów, każdy z inną melodią. Ostatni charanam jest w tej samej melodii co anupallavi (nie mogę sobie przypomnieć żadnego wyjątku od tego). Ponownie, najlepszym tego przykładem są Pancharathna Krithis Thjagaradży.