Najlepsza odpowiedź
CH2O, nazwa IUPAC metanal, zwyczajowa nazwa formaldehyd jest polarna.
Aby zrozumieć, dlaczego, musisz zrozumieć elektroujemność, które pytający może wiedzieć, ale niektórzy czytelnicy mogą nadal zawijać głowy.
W każdym atomie tylko elektrony znajdujące się w powłoce o najwyższej energii, znanej jako powłoka walencyjna, mają miejsce w wiązaniu. Kiedy ta powłoka jest pełna, podobnie jak gazy szlachetne, atom jest całkiem szczęśliwy i nie reaguje poza kilkoma ekstremalnymi warunkami. Gdy powłoka zbliża się do wypełnienia, staje się coraz bardziej zdesperowana, aby ją ukończyć i będzie błagać, pożyczać (tworzyć wiązanie kowalencyjne, w którym obaj uczestnicy mają wspólny elektron) lub kraść (tworzyć wiązanie jonowe z prostą wymianą elektronów).
Gdy czytamy w tabeli w kierunku neonu gazu szlachetnego, zauważamy, że tlen jest bliżej pełnej powłoki walencyjnej niż węgiel, co oznacza, że O jest trochę bardziej głodny na elektrony niż węgiel i będzie pochłaniał wspólny elektron a trochę więcej.
To, co sprawia, że formaldehyd jest polarny, to niezrównoważona gęstość elektronów spowodowana przez O pochłaniającą elektron z podziałem czasowym, przez co jedna część atomu jest nieco bardziej gęsta elektronowo niż reszta. Ponieważ elektrony mają ładunek ujemny, daje to temu regionowi niewielki ładunek ujemny (delta -), a region, w którym brakuje jego części dobroci elektronowej, jest nieznacznie dodatni (delta +).
To właśnie sprawia, że formaldehyd polarny
Odpowiedź
Chodzi o równowagę ładunków w cząsteczce spowodowaną elektroujemnością, lokalizacjami niezwiązanych elektronów i geometrią molekularną. Na powierzchni może się wydawać, że SO2 powinien być niepolarne, ponieważ tlenki po obu stronach są jednakowo elektroujemne i jednakowo ciągną siarkę, na wierzchu siarki znajduje się niezwiązany zestaw elektronów.
Ponieważ niezwiązane elektrony mają duży wpływ na strukturę cząsteczki ze względu na ich silny ładunek ujemny, spychają tlen w dół i sprawiają, że cząsteczka jest trygonalna płaska (lub wygięta, jeśli zignorujesz elektrony) zamiast liniowej. To prawie tak, jakby do siarki były przyłączone trzy podstawniki, ale jeden podstawnik jest inny niż pozostałe dwa. Różnica w elektroujemności i lokalizacji ładunku powoduje, że cząsteczka jest polarna.
Widzisz strukturę piramidy? Rozkład ładunku jest nierównomierny w całym tekście, co powoduje, że cząsteczka jest polarna.
W SO3 (poniżej) również masz płaską strukturę trygonalną, ale w tym przypadku wszystkie podstawniki są równe elektroujemności.
(Na zdjęciu nie widać elektronów tlenu, ale każdy ma dwie pary, tak jak powyżej, siarka nie ma elektronów).
Więc SO3 jest niepolarny, a SO2 jest polarny z powodu różnic podstawników, ale szczególnie z powodu geometrii.
Geometria molekularna rozwiązuje wszystko.