Najlepsza odpowiedź
Dwusiarczek węgla jest cząsteczką niepolarną. Polaryzacja, mówiąc stosunkowo prosto, powstaje w wyniku nierównomiernego podziału elektronów wiązania w cząsteczce kowalencyjnej. Przyczyną tego są różnice w elektroujemności pierwiastków tworzących cząsteczkę. W przypadku dwusiarczku węgla zarówno siarka, jak i węgiel mają te same wartości elektroujemności (2,5 w skali Paulinga). Elektrony wiązania są równo podzielone i nie ma momentu dipolowego na żadnym z wiązań węglowo-siarkowych. Generalnie momenty dipolowe są wielkościami wektorowymi iz teorii VSEPR wynika, że cząsteczka dwusiarczku węgla jest liniowa, a momenty dipolowe, jeśli takie istnieją, działałyby w przeciwnych kierunkach. Miałyby taką samą wielkość, więc znosiłyby się i nie byłoby dipola wynikowego, tj. Żadnego momentu dipolowego netto. Jednak wiązania są niepolarne na początku, a zatem cząsteczka jest niepolarna. Sprawdź poniższe łącza jako punkt wyjścia. Mogą być bardzo pomocne. chemed.chem.purdue.edu/genchem/topicreview/bp/ch8/ vsepr . html dwb.unl.edu/Teacher/NSF/C06/C06Links/www.uis.edu/…/ polaryzacja .htm Baza danych okresowych tabel | Chemogeneza
Odpowiedź
CS2 wygląda jak S = C = S, ma środek symetrii na węglu i dlatego nie może mieć polarności.