Najlepsza odpowiedź
Nie. Chociaż w języku japońskim używa się wielu tych samych chińskich znaków, których używa chiński ( kanji / 漢字 po japońsku lub hànzì / 漢字 w języku chińskim), te dwa języki naprawdę nie mogą być bardziej różne.
- To, co nazywamy „chińskim” w języku angielskim, to w rzeczywistości (według Wikipedii) liczba wzajemnie niezrozumiałych języków, mają wspólny system pisma i używa tylko znaków hànzì .
- Oprócz znaków kanji, które zostały wprowadzone do Japonii z Chin wraz z buddyzmem , Język japoński używa również 2 dodatkowych „alfabetów” (tak naprawdę sylab) zwanych hiragana i katakana, a wszystkie 3 systemy pisma można znaleźć w jednym zdaniu.
- Podobnie, odczytywanie japońskich kanji może być bardzo różne od te z chińskich hanzi, a niektóre znaki będą istnieć tylko w jednym lub drugim języku.
- Chiński porządek słów jest w rzeczywistości bliższy angielskim niż japońskiemu, tj. jest przedmiotem język t-verb-object (SVO), podczas gdy japoński jest językiem podmiotowo-przedmiotowym (SOV).
- Chiński, jaki znamy dzisiaj (głównie mandaryński) jest językiem chińsko-tybetańskim, z którym języki Tybetu i Birmy. Jednak ewolucja języka japońskiego jest nieco bardziej mroczna. Niektórzy uczeni uważają go za język ałtajski, daleko spokrewniony z koreańskim, mongolskim, a nawet tureckim i greckim, podczas gdy inni uważają, że pierwotnie rozwinął się on niezależnie i dopiero później miał wpływy zewnętrzne.
- Wreszcie, języki chińskie są z natury tonalny, czyli sposób, w jaki wypowiadasz słowo i używane przez ciebie odmiany, mogą zmienić jego znaczenie. Japoński ma sporadyczne słowo, którego znaczenie będzie się zmieniać w zależności od tego, która sylaba jest akcentowana (np. HaSHI / 橋 / bridge vs. HAshi / 箸 / chopsticks), ale nie ma tonów.
Nadzieja to pomaga!
Odpowiedź
Tak, jest wiele podobieństw. Poniżej wymieniam kilka z nich. Możesz znaleźć o wiele więcej.
- Wartość rodzinna. Zarówno Chińczycy, jak i Japończycy mają tendencję do utrzymywania bliskich relacji z rodzicami nawet po osiągnięciu dorosłości.
- Inwestycje w edukację. Zarówno Chińczycy, jak i Japończycy uważają, że edukacja ma ogromne znaczenie i są gotowi dużo inwestować w edukację swoich dzieci.
- Presja wynikająca z egzaminów. Zarówno chińscy, jak i japońscy studenci wywierają zbyt dużą presję związaną z egzaminami, zwłaszcza egzaminami wstępnymi do collegeu.
- Wyrażanie opinii. Ani Chińczycy, ani Japończycy nie chcą wyrażać swoich opinii w sposób jak najbardziej bezpośredni (tj. Po amerykańsku). Zawsze sprawiają, że jest to subtelne i niejawne.