Najlepsza odpowiedź
To pytanie jest często przedstawiane jako zagadka. Jednak według starożytnej nauki chrześcijańskiej odpowiedź jest prosta. Osoba, która bierze chleb, aby wyżywić swoją głodującą rodzinę, wcale nie kradnie.
W chrześcijaństwie nie ma absolutne prawo do własności prywatnej. Fakt ten pojawia się często w jakimś papieskim dokumencie i wiele osób jest tym zszokowanych.
Nauczanie chrześcijańskie do pewnego stopnia podtrzymuje zasadę własności prywatnej. W przeciwnym razie zakaz kradzieży byłby bez znaczenia. Jednak uważamy również, że wszystkie zasoby ziemi są darami od Boga dla utrzymania całej ludzkości (zasada często nazywana uniwersalne miejsce przeznaczenia towarów). W zakresie, w jakim ludzie pracują nad produkcją, mają oni prawo do odszkodowania za to oraz w zakresie, w jakim ludzie budują i sprawiają, że są uprawnieni do utrzymania – do pewnego stopnia.
Bóg zapewnił wystarczającą zasoby na ziemi dla wszystkich ludzi. My, ludzie, stworzyliśmy systemy dystrybucji tych darów Bożych . Często te metody dystrybucji są żałośnie nieefektywne lub po prostu niesprawiedliwe. W takim przypadku nie mamy prawa powoływać się na boski zakaz kradzieży, aby umożliwić naszą niekompetencję lub chciwość.
Jeśli ktoś stara się zachować prywatną własność, gdy inny pilnie czegoś potrzebuje pod kontrolą osoby, wówczas prawo potrzebującego ma pierwszeństwo przed właściwym użytkowaniem dóbr ziemi. W takim przypadku to nie osoba potrzebująca kradnie, ale ten, kto wstrzymuje dobrodziejstwa stworzenia dla siebie .
Mamy więc na przykład starożytną chrześcijańską maksymę: „Jeśli mam dwie płaszcze, a mój sąsiad nie ma, jestem złodziejem”.
Biskup Konstantynopola z IV wieku , Św. Jan Chryzostom, którego nauczanie uważa się za tak fundamentalne, że nazywany jest Ojcem Kościoła, był szczególnie elokwentnym orędownikiem sprawiedliwości społecznej. Opowiada się, że pewnego dnia spacerował z przyjacielem ulicami Konstantynopola, kiedy jego przyjaciel zobaczył biednego człowieka bez butów. Przyjaciel głośno się zastanawiał, gdzie ten człowiek „ss motyki były. John odpowiedział: „Jego buty są w twojej szafie, zbierając kurz”.
Inny cytat Jana Chryzostoma: „Nie pozwalać biednym na udział w naszych dobrach to okradanie ich i pozbawianie ich życia. Dobra, które posiadamy, nie są nasze, ale ich. ”
W przypadku, gdy człowiek jest naprawdę w potrzebie i bierze chleb z piekarni, aby uratować swoją rodzinę przed głodem, nie doszło do kradzieży. Biedak bierze na siebie sprawiedliwość.
Odpowiedź
Nie. To nie jest złe. Wcale nie.
Nie podam przykładów antropologicznych ani ewolucyjnych, aby przedstawić swój punkt widzenia. Jest to raczej eksperyment psychologiczny przeprowadzony przez wielkiego psychologa Lawrencea Kohlberga. Polecenie Etapy rozwoju moralnego Lawrencea Kohlberga
W swoich klasycznych badaniach nad dylematem moralnym, Kohlberg sugeruje dylemat o nazwie „ dylemat Heinza ” (wikipedia: dylemat Heinza ). Został zmodyfikowany, aby odpowiedzieć na powyższe pytanie.
Dylemat Heinza jest często używanym przykładem na wielu lekcjach etyki i moralności. Stosując ten dylemat do tego pytania, sformułujmy go w następujący sposób:
Czy Jim (załóżmy imię) może kraść chleb, aby uratować swoją rodzinę? Dlaczego tak lub dlaczego nie?
Według Kohlberga, z teoretycznego punktu widzenia , nie jest ważne „ co my (obserwatorzy) myślimy „, co Jim powinien zrobić. Teoria Kohlberga głosi, że „ uzasadnienie oferty obserwatora ”jest tym, co jest istotne, stanowi część ich odpowiedzi. Poniżej znajduje się kilka z wielu przykładów możliwych argumentów należących do sześciu etapów:
Etap pierwszy (posłuszeństwo): Jim nie powinien kraść chleb, ponieważ w konsekwencji trafi do więzienia, co będzie oznaczać, że jest złym człowiekiem. Lub: Jim powinien ukraść chleb, ponieważ jest on wart tylko 3 dolary i może go spłacić później.
Etap drugi (własny interes): Jim powinien ukraść chleb, ponieważ będzie dużo szczęśliwszy, jeśli uratuje swoją rodzinę, nawet jeśli będzie musiał odbyć karę więzienia. Albo: Jim nie powinien kraść chleba, ponieważ więzienie to okropne miejsce i bardziej prawdopodobne jest, że pokutowałby w celi więziennej niż z powodu śmierci swojej rodziny.
Etap trzeci (konformizm): Jim powinien ukraść chleb, ponieważ oczekuje tego jego Rodzina; chce być dobrym mężem / ojcem.Albo: Jim nie powinien kraść chleba, ponieważ kradzież jest zła i nie jest przestępcą; próbował zrobić wszystko, co mógł, nie łamiąc prawa, nie możesz go winić.
Etap czwarty (prawo i porządek): Jim nie powinien kraść chleba, ponieważ prawo zabrania kradzieży, co czyni ją nielegalną. Lub: czyny mają konsekwencje.
Etap piąty (prawa człowieka): Jim powinien kraść chleb, ponieważ każdy ma prawo wybierać życie, niezależnie od prawa. Albo: Jim nie powinien kraść chleba, ponieważ sklepikarz ma prawo do godziwej rekompensaty. Nawet jeśli jego rodzina umiera, nie poprawia to jego działań.
Etap szósty (uniwersalna etyka człowieka): Jim powinien ukraść chleb, ponieważ ratowanie życia ludzkiego jest wartością bardziej podstawową niż prawo własności innej osoby. Albo: Jim nie powinien kraść chleba, ponieważ inni mogą go potrzebować tak samo, a ich życie jest równie ważne.
Teraz, biorąc pod uwagę wszystkie sześć etapów … Kohlberg odkrył ten wiek i doświadczenie osoba robi różnicę w sposobie, w jaki zareagowała na tę sytuację i sklasyfikowała ją na sześć etapów.
Należy zauważyć, że skala Kohlberga dotyczy tego, jak ludzie usprawiedliwiają zachowania, a jego etapy nie są metodą oceny moralne jest czyjeś zachowanie. Powinna jednak istnieć korelacja między oceną danej osoby na skali a jej zachowaniem. Ogólna hipoteza jest taka, że moralne zachowanie jest bardziej odpowiedzialny, spójny i przewidywalny od osób na wyższych stanowiskach . (Źródło: wikipedia Etapy rozwoju moralnego Lawrencea Kohlberga , Dylemat Heinza )
Możemy więc spokojnie stwierdzić, że wyższy poziom (etap szósty: Jim powinien ukraść chleb, ponieważ ratowanie życia ludzkiego jest wartością bardziej podstawową niż prawa własności innej osoby ) jest bardziej spójny z wszystkimi innymi odpowiedziami na to pytanie w Quorze. Zgoda? ….