Najlepsza odpowiedź
Zakładając, że pytasz, czy nasze słońce obraca się wokół jakiegoś ciała niebieskiego, które dostarcza nam słońce energii i jest znacznie większe niż nasze Słońce.
Ale nasze słońce nie potrzebuje energii z innej gwiazdy lub innego ciała niebieskiego, ponieważ jest samowystarczalne i zapewnia „nam” energię przez co najmniej 7 miliardów lat od teraz.
Chociaż nasze słońce krąży wokół centrum naszej Drogi Mlecznej. Podróż naszego Słońca wraz z jego planetami dookoła centrum naszej galaktyki Drogi Mlecznej jest czasami nazywana rokiem kosmicznym. To w przybliżeniu 225–250 milionów ziemskich lat. Ostatnim razem, gdy znaleźliśmy się w tej samej pozycji co teraz, w odniesieniu do centrum Galaktyki, dinozaury wędrowały po powierzchni Ziemi. Wciąż nie jest jasne, co znajduje się w „ centrum galaktyki ” naszej Galaktyki. Astrofizycy zaproponowali, że supermasywne czarne dziury mogą istnieć w centrach galaktyk. Ale astronomowie nie znaleźli jeszcze żadnych solidnych dowodów.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o „centrum galaktyki”, kliknij poniższy link:
Co znajduje się w centrum galaktyki ?
Odpowiedź
Nie, nie może.
Cykl życia naszego Słońca jest dość ustalony i zależy głównie od jego masy, która, o dziwo (ponieważ tak powiedzieliśmy) wynosi 1 masę słoneczną.
Przy tej masie Słońce stopi wodór, aż prawie całkowicie się zużyje, w którym to momencie ciśnienie ciepła potrzebne do zatrzymania gazu itp. od przyciągania grawitacyjnego jądra zacznie się zmniejszać, a Słońce będzie się kurczyć i nagrzewać w rdzeniu.
Dopóki ciepło osiągnie około 100 milionów K, hel, który został wyprodukowany przez stopienie wodoru będzie teraz w stanie stopić się, zaczynając od rozbłysku helu i ponownie nagrzając zewnętrzne warstwy, tak że rozszerza się znacznie, znacznie bardziej niż wcześniej w przypadku wodoru.
To jest jego faza czerwonego olbrzyma. Będzie oscylować kilka razy przez eony, między rozszerzaniem się a kurczeniem, ponieważ rdzeń i warstwy zewnętrzne w różny sposób przenoszą ciepło (jedna jest głównie radiacyjna, druga jest głównie konwekcyjna).
Ostatecznie hel jest również zużyty , ale Słońce nigdy nie było wystarczająco masywne, aby stopić węgiel – kompresja spowodowana grawitacją nigdy nie podgrzałaby rdzenia do temperatury potrzebnej do fuzji węgla (500 milionów K), a po zużyciu helu gwiazda kurczy się do gorącej rdzeń węgla i tlenu (produkty uboczne procesów fuzji wodoru i helu), który następnie tworzy białego karła.
Ten WD ochładza się powoli, bardzo powoli, aż w końcu staje się zimnym czarnym karłem.
Nie utworzy gwiazdy neutronowej ani czarnej dziury, jest za mała; w naszym układzie nie ma gwiazdy towarzyszącej ani masy wystarczającej do pokonania Białego Karła przez granicę Chandrasekhar w celu utworzenia gwiazdy neutronowej ( jądro o masie 1,4 masy Słońca) .
W żadnym momencie tego cyklu życia nie może stać się planetą. Przepraszamy.