Najlepsza odpowiedź
Jak powiedzieli inni, robienie kamizelki kuloodpornej z czystego wolframu to naprawdę zły pomysł : byłby zbyt ciężki i zbyt kruchy. To szczególnie zła kombinacja, jeśli chodzi o zbroję, która wytrzyma broń ręczną. Pancerz do poważnej walki wręcz powinien mieć określoną masę, aby zmniejszyć tempo nadchodzących uderzeń. W tym sensie możesz sobie wyobrazić, że bardzo gęsty metal, taki jak wolfram, jest dobrym pomysłem. I to coś w rodzaju (z wyjątkiem tego, że wolfram jest więc gęsty, myślę, że byłby bardzo ciężko nie zrobić zbroi z czystego wolframu masywnej do noszenia), ale jeśli twoja super-masywna zbroja jest również krucha, może się po prostu rozpaść, gdy uderzy silny cios to – i to wcale nie zmniejszy pędu nadchodzącej broni.
Stal stopowa wolframu byłaby… w porządku, ale głównie strata wysiłku. Nie jestem kowalem, ale jak rozumiem, dodając wolfram do stali, najważniejszą rzeczą jest wyższa temperatura topnienia. W przypadku walki bronią ręczną jest to zupełnie nieistotne. Prawdopodobnie mógłbyś zrobić skuteczną zbroję kolczastą lub płytową ze stali stopowej wolframu, ale wolfram nie zrobiłby nic poza zwiększeniem ceny zbroi.
Odpowiedź
TL; DR: Tak, pancerz o rozmiarze i wadze umożliwiający noszenie go jako osobistej zbroi może zatrzymać kulę .50, nawet typu przeciwpancernego. Ponadto istnieje duża szansa, że użytkownik przeżyje uderzenie, aczkolwiek ze znacznym ryzykiem tępego urazu. Jednak waga i rozmiar płyty sprawiłyby, że korzystanie z niej w większości sytuacji byłoby bardzo niepraktyczne.
Powyższe stwierdzenie opiera się na ponad dekadzie doświadczeń w projektowaniu systemów opancerzenia. Ale nie wierz mi na słowo. Zapoznaj się z informacjami dostępnymi dla każdego, kogo to obchodzi, obejrzyj kilka filmów na YouTube. Zastosuj trochę fizyki ze szkoły średniej do zebranych w ten sposób informacji. I możesz dojść do tego samego wniosku.
Po pierwsze, zakładam, że pytanie dotyczy zbroi płytowej do noszenia. Ochrona pojazdu lub konstrukcji przed jakimkolwiek typem BMG .50 jest prawie banalną sprawą.
Jak wskazywało wiele wcześniejszych odpowiedzi. Bardzo możliwe jest zatrzymanie pocisku .50 BMG za pomocą materiału płytowego. Nawet wersje przeciwpancerne BMG .50 mogą zostać zatrzymane przez grubość metalu w zakresie od 25 do 40 mm (od 1 do 1,6 cala).
Na YouTube jest mnóstwo filmów, w których jakiś facet strzela z amunicji .50 AP okrągłe na różnych płytach. Wiele z nich pokazuje całkowite zatrzymania.
Przyjrzyjmy się niektórym z nich i zachowaniu się płyty pod wpływem uderzenia.
.50 AP na płycie tytanowej:
Podsumowanie wyników: mała płytka tytanowa o grubości 1,25 do 1,5 cala zatrzymuje pocisk ze znacznym deformacja tylnej powierzchni. Drewniany słupek umieszczony za płytą wykazuje pewne oznaki uszkodzenia i wygląda na to, że słupek faktycznie podtrzymywał płytę za punktem uderzenia, co mogło pomóc płycie pokonać pocisk. Nie zwrócono również szczególnej uwagi na zapewnienie prostopadłości między płytą a torem pocisku. Tzn. Strzela do płyty pod kątem.
.50 AP na stalowej płycie AR500:
Podsumowanie wyników: blacha stalowa AR500 z grubość 1 ″ zatrzymuje pocisk, przy bardzo niewielkim lub nie deformacji tylnej powierzchni. Manekin, na którym został zamontowany, wykazuje znaczne uszkodzenia spowodowane rozpryskami, ale nie wydaje się, aby obszar tułowia doznał katastrofalnych uszkodzeń. Ponownie nie zadbano o zapewnienie prostopadłości między płytą a torem pocisku. Tzn. Strzela do płyty pod kątem.
.50 AP na stalowej płycie AR500:
Podsumowanie wyników: blacha stalowa AR500 z grubość 1 ″ zatrzymuje pocisk PP, z bardzo niewielkim lub nie tylnym odkształceniem powierzchni czołowej. Płyta jest wyraźnie pochylona w dół, co oznacza, że uderzenie pocisku nie jest prostopadłe.
Późniejsze uderzenia z .50 API i API-T powodują całkowitą penetrację płyty. Oba pociski są zatrzymywane przez drugą płytę, na której pozostawiają zauważalne uszkodzenia.
.50 AP na płycie stalowej AR500:
Podsumowanie wyników: stalowa płyta AR500 o grubości 1 ″ zatrzymuje kilka pocisków PP, przy bardzo niewielkim lub nie deformacji tylnej powierzchni. Ponownie, eksperyment nie jest wykonywany w idealnych warunkach, aby zmaksymalizować penetrację, ponieważ płyta nie jest całkowicie prostopadła.
.50 AP na nachylonej płycie tytanowej:
Podsumowanie wyników: płyta tytanowa o grubości „ około 1,5 cala ” jest wystrzeliwana pod kątem za pomocą .50 Raufoss Mk. 211. To jest wybuchowy, zapalający pocisk przeciwpancerny. Część silnie wybuchowa i zapalająca w zasadzie nie ma wpływu na zdolność penetracji, ale penetrator z węglika wolframu sprawia, że jest to bardzo dobry nabój, jeśli chodzi o robienie otworów w metalu. Test powoduje odchylenie pocisku z kilkoma głębokimi śladami na powierzchni uderzeniowej. Kolejne strzały z czymś, co wydaje się być .50 AP M2 (na podstawie oznaczeń) dały podobne rezultaty.
.50 AP na prostopadłej płycie tytanowej:
Podsumowanie wyników: ta sama płyta, co w poprzednim filmie, została nakręcona przy użyciu .50 Raufoss Mk. 211. W tym przypadku strzelec próbował strzelać prostopadle do celu. Pocisk jest zatrzymywany przez płytę z widocznym tylko niewielkim wybrzuszeniem na tylnej powierzchni. Drugi strzał jest wykonywany z amunicją kalibru .50 AP M2 w podobnych warunkach. Ten strzał również jest zatrzymywany przez płytę.
Teraz, podczas gdy powyższe filmy pokazują kilka faktycznie zatrzymanych pocisków, brak prostopadłości, odległość do celów oraz fakt, że niektóre z nich przenikają przez niektóre cele, dlatego konieczne jest dokonanie ekstrapolacji co do tego, co można uznać za bezpieczną grubość w stosunku do większości amunicji .50 AP.
Na podstawie wyników zaobserwowanych w powyższych testach, dobre oszacowanie to, co można uznać za realną grubość, to:
- 30 do 35 mm (1,2 do 1,3 cala) stali AR500. Wybór stali Ultra Hard Armor (UHA), takiej jak Armox 600T, może pozwolić na zmniejszenie grubości, ale pancerz UHA w tych grubościach zwykle wymaga specjalnych zamówień w walcowni.
- Żadne informacje dotyczące stopów Ti nie są podane w którekolwiek z filmów, ale od 35 do 45 mm (1,4 do 1,75 cala) odpowiedniego stopu tytanu powinno załatwić sprawę.
Przyjrzyjmy się, jak ciężka byłaby taka płyta. W przypadku płyty 280×360 mm (11×14 cali) wagi byłyby następujące:
- Blacha stalowa o grubości 30 mm (1,2 cala): około 25,3 kg (55,8 funta)
- Płyta tytanowa o grubości 30 mm: około 15,9 kg (35 funtów)
Wymagana grubość i waga byłyby raczej niepraktyczne w wielu sytuacjach, ale mieszczą się w granicach możliwości udźwigu.
A więc pytanie, czy pocisk można zatrzymać płytą, którą człowiek może nosić, ma dość jasną odpowiedź: można .
Drugie pytanie brzmi, czy nawet jeśli pocisk zostanie zatrzymany, czy osoba nosząca płytę przeżyje uderzenie?
Jak stwierdzono w poprzedniej odpowiedzi, ilość energii dostarczonej przez. Pocisk 50 BMG jest masywny. Pocisk .50 AP M2 o masie 45,8 g (707 granów) i prędkości wylotowej około 856 m / s (2810 fps). Daje to energię kinetyczną ponad 17700 dżuli (ponad 13100 ft * lb). To dużo energii, więc nawet jeśli kula zostanie zatrzymana, łatwo założyć, że osoba za płytą zostanie zabita przez samą ilość energii, która zostanie wrzucona do jej ciała.
pierwsze wideo zdaje się potwierdzać to przypuszczenie. Ten drewniany słup z pewnością wygląda, jakby został pobity. Jednak rozmiar płyty nie jest zbliżony do rozmiaru typowej płyty pancernej. A masa jest prawdopodobnie najważniejszym parametrem, jeśli chodzi o ilość energii przekazywana osobie noszącej płytę jako ochrona.
Przeniesienie energii w wyniku uderzenia jest dość skomplikowanym zjawiskiem: część energii jest przenoszona na cel jako ruch, część jest zużywana w deformując cel, część zużywa się na odkształcanie pocisku, a część zużywa się jako ciepło (jak pokazano w kilku filmach, gdzie komentują, jest gorąco).
Na szczęście istnieje jedno bardzo proste równanie związany z ruchem, który może nam tutaj pomóc. W rzeczywistości jest tak podstawowy, że wynika bezpośrednio z Druga zasada ruchu Newtona . Mam na myśli zachowanie pędu, które zasadniczo stwierdza, że:
W przypadku kolizji występującej między dwoma obiektami (obiekt 1 i obiekt 2) w izolowanym systemie , całkowity pęd dwóch obiektów przed zderzeniem jest równy całkowitemu pędowi dwóch obiektów po zderzeniu.
Pęd liniowy jest po prostu iloczynem masy i prędkości. Zatem pęd liniowy 45,8 g poruszającego się z prędkością 856 m / s wyniósłby:
0,045 kg \ cdot 856 m / s = 38,52 m kg / s
Jeśli przyjmiemy, że kula przenosi całość pędu wykładziny na płytę, co oznacza, że płyta o masie 25,3 kg (wspomniana wcześniej blacha stalowa 30 mm) miałaby prędkość:
\ dfrac {38,52 m kg / s} {25,3 kg} = 1,52 m / s
Energię kinetyczną płyty można obliczyć ze wzoru:
½ \ cdot 25,3 kg \ cdot (1,52 m / s) ^ 2 = 29,3 J
Energia przekazywana użytkownikowi właśnie spadła z 17700 J do nieco poniżej 30 J. Nie tylko to, obszar, na którym ta energia zostanie rozłożona, jest o kilka rzędów wielkości większy niż obszar pocisku.
Teraz, poza całą płytą poruszającą się jako jedno ciało, można się spodziewać pewien stopień elastycznej deformacji podczas uderzenia. Ta elastyczna deformacja jest głównym powodem, dla którego widzisz bardzo dużą ilość tępych urazów, gdy osoba nosząca zwykłe płyty balistyczne zostaje postrzelona. Płyty odkształcają się lokalnie, w niektórych przypadkach bardzo. To odkształcenie jest nagłe i normalnie można je zobaczyć w płytach po uderzeniu. Nie jest niczym niezwykłym obserwowanie zarówno miejscowego wybrzuszenia, jak i ogólnej deformacji tych płyt po uderzeniu.
Jednak płyty wymagane do zatrzymania 0,50 AP są tak masywne, że wielkość odkształcenia sprężystego jest stosunkowo ograniczony. Jak pokazują powyższe filmy, większość płyt pozostaje płaska po uderzeniu, z niewielkim tylko wybrzuszeniem z tyłu.
Tak więc użytkownik płyty może chcieć mieć pewien stopień izolacji od płytki. Biorąc pod uwagę wygląd płyt widocznych na filmach po nakręceniu, około półtora cala pianki powinno wystarczyć. Spowodowałoby to przesunięcie ciężaru talerza dalej od użytkownika, czyniąc go jeszcze bardziej niewygodnym, ale nadal mieści się w zakresie „możliwego do noszenia”.
Wreszcie, fragmenty powierzchni uderzeniowej muszą być trzymane, chyba że noszący chce, aby reszta jego ciała została spryskana metalowymi odłamkami o dużej prędkości. W tym celu do płyty należałoby przymocować dodatkowe metalowe zwisy. Powtórzę, że byłoby to jeszcze trudniejsze w noszeniu, ale jest to zdecydowanie wykonalne.
Krótko mówiąc, nie będzie to przyjemne, niepraktyczne będzie noszenie, ale jest można nosić płytę, która dawałaby ci szansę na przeżycie, gdy zostałeś postrzelony z .50 AP.