Najlepsza odpowiedź
Wiedziałem, że mój pierwszy związek od siedmiu lat dobiega końca, kiedy zacząłem czuć się wobec niego obojętny. Był szczęśliwy; Nie byłem. Był paranoikiem; Nie zawracałem sobie głowy poprawianiem siebie. Nie walczyliśmy już. Co oznaczało, że już nie rozmawialiśmy.
Jednak sprawy skończyły się w cywilizowany sposób. Ale jeśli zdarzy mi się wpaść na nich na ulicy, nie czyni nas to przyjaciółmi w żaden sposób, w żadnej formie ani w formie. Dla niektórych jest to kwestia składni, ale do której jestem szczególnie przywiązany.
Chociaż chciał pozostać w kontakcie. Ale czułem, że pozbycie się tej złej części jest niezwykle hipokryzją z jego strony związku – „moje nastawienie” (jak to nazywał), ale zachowaj łatwą część związku – „przyjaciel, któremu można dać upust”.
Nie, nie mógł wybierać. Nie udało mu się zmienić naszego związku, aby pasował. Nie brałem tego gówna. Chciałem go wyrzucić, co oznaczało, że chciałem, aby zarówno dobre, jak i złe czasy nas wyszły. Weź mnie wszystkich albo żadnych.
Mój drugi związek z agresywnym narcyzem trwał nieco mniej niż rok. Ale wystarczyło, kurwa, że odciąłem się od niego i nie zawróciłem.
Zgodnie z nie okoliczności znajduję powód, by udawać, że nie przeszkadza mi spędzanie czasu z byłym tak jak my popijaj kawę siedząc w rogu kawiarni, gdzie spotkaliśmy się pierwszy raz. To się nigdy nie wydarzy. Nawet jeśli jestem wobec niego obojętny, z pewnością odwiedzę dzień, w którym podzieliliśmy się wspomnieniem z tamtej kawiarni. Wrócisz, wracając do niektórych wspomnień, z których próbowałeś odejść od lat teraz? Więc o co chodzi? Na pewno nie możesz się z nimi zaprzyjaźnić. Dlaczego? Ponieważ jesteś wobec nich obojętny. Przyjaciele dbają, nie przejmujesz się nimi.
Cokolwiek to jest, czy to mój pierwszy czy drugi partner, mój ulubiony po rozstaniu status quo polega na tym, że nie rozmawiamy już w ogóle, z jakiegokolwiek powodu. Oznacza to brak nadrabiania zaległości, informowanie się nawzajem o rozwoju kariery lub rodziny, udawanie, że przejmujesz się sprawami, które już nie mają znaczenia. Dla mnie że brak kontaktu jest ważną częścią prawdziwego przejścia do przodu, a ponadto nie widzę sensu utrzymywania kontaktu.
Odpowiedź
Niektórzy ludzie są przyjaciółmi swojego byłego. W końcu ich były to ktoś, kogo dość dobrze poznali. Błąd polegał na tym, że tak naprawdę nie chcieli być TAK blisko. Ale przyjaźń nie jest taka bliska i jest w porządku.
Inni rozmawiają z byłym, kiedy przyniesie to korzyści dzieciom. Albo załatw sprawy majątkowe lub rodzinne. Lub, czasami, gdy były NAPRAWDĘ potrzebuje pomocy i nie ma nikogo oprócz byłego partnera, który mógłby przyspieszyć.
To zależy od indywidualnego przypadku. O tym, czy rzeczywiście się lubili, szanowali, czy też cenili siebie jako istoty ludzkie. A także na wartościach, na pojęciach uprzejmości, obowiązku i zwykłej przyzwoitości.
Z drugiej strony, czasami romans, który został wygaszony przez niedojrzałość, ignorancję lub nieodpowiednią komunikację, a nawet osłabiony przez stresujący codzienny kontakt, rozbłyska podniosłem się, biorąc pod uwagę dystans i czas na refleksję.
Ludzie i relacje w tych obszarach są bardzo zróżnicowane.
Nigdy nie wiadomo.