Najlepsza odpowiedź
Tak.
W rzeczywistości, gdybyś studiował historię, wiedziałbyś, że jest to nieuniknione. Żadna waluta fiducjarna nigdy nie przetrwała, tak jak żadne dominujące suwerenne państwo nie spłaciło swojego długu narodowego.
Sugerowałbym nawet, że może się to zdarzyć, a nawet prawdopodobnie wydarzy się w ciągu najbliższych 10 lat. lub 20 lat.
Oto dlaczego:
- Dolar amerykański, kiedy był nadal wspierany przez złoto, stał się główną walutą rezerwową świata po II wojnie światowej.
- W 1971 roku Richard Nixon zamknął złoty okres, co spowodowało poważny spadek wartości dolara.
- Nixon był w stanie uratować dolara, wprowadzając system petrodolara, który ostatecznie go ustabilizował i zapewnił faktyczne wsparcie w postaci ropy naftowej. To również drastycznie zwiększyło globalny popyt na dolary, więc system był w stanie wkroczyć i działać jako skuteczny zamiennik poprzedniego standardu złota.
- Siła systemu Petrodollar osiągnęła szczyt w 1985 roku, a następnie rozpoczęła się następował stopniowy spadek popytu na dolara. Wartość dolara osiągnęła dno w 1992 r., A następnie rozpoczęła stopniowe ożywienie na początku XXI wieku.
- W latach 2001–2002 więcej głównych krajów eksportujących ropę zaczęło akceptować płatności za ropę w walutach innych niż USD. Dalsze spadki dolara nastąpiły po ostatnim dnie w 2008 r. Co ciekawe, ten szczyt dolara w latach 2001–2002 był dokładnie w czasie, gdy wystąpił ostatni poważny dołek w złocie.
- Teraz praktycznie cały system, który de facto zapewniał wsparcie surowcowe dolar w postaci ropy wisi na włosku, w dużej mierze zależny od dalszej stabilności rodziny królewskiej w Arabii Saudyjskiej. Dolar zyskał na wartości od najniższych poziomów, jakie ostatnio widział podczas głębokiej recesji 2007–2008, ale od 1985 roku nadal wykazuje długoterminowy wzór niższych szczytów i niższych dołków.
7. Jeśli KSA upadnie, wówczas wszelkie pozory towaru na wsparcie USD przestaną istnieć. Biorąc pod uwagę obecną kruchość globalnego systemu finansowego i bankowego na Zachodzie, prawdopodobnie wywoła to reakcję łańcuchową wydarzeń, która doprowadzi do hurtowego dumpingu dolarów przez Azję i resztę świata za jakąś nową walutę, która jest czymś inne niż „zaufanie”.
8. Teraz jest możliwe, że może rozwinąć się scenariusz, w którym jeśli sytuacja w UE pogorszy się, zanim jakiekolwiek potencjalne problemy wymkną się spod kontroli KSA, będzie można zaobserwować dalszą ucieczkę płynnych aktywów poza Europę do dolara, jak to miało miejsce przed krach giełdowy w 1929 r., ponieważ Stany Zjednoczone byłyby prawdopodobnie postrzegane jako bezpieczna lub bezpieczniejsza przystań dla tych aktywów w tamtym czasie. Ale to prawdopodobnie stworzy tylko bańkę przejścia fazowego (podobną do Tulip Mania Bubble, która miała miejsce w Holandii w XVII wieku), która również wkrótce upadnie.
9. Ale moim zdaniem prawdziwym kluczem jest teraz to, co stanie się z KSA w przyszłości. Spadek efektywności systemu Petrodolara jako wsparcia dla dolara widać wyraźnie od 1985 r. Ostatecznym upadkiem tego systemu, który powinien nastąpić w przypadku upadku KSA, powinna być kropla, która przełamie grzbiet wielbłąda dolara.
Odpowiedź
Dolar amerykański może zyskać lub stracić status rezerwy w ciągu najbliższych dziesięciu lat. Możliwe, że może dużo stracić, ale jest wysoce nieprawdopodobne, aby jakakolwiek inna waluta ją przewyższyła. Nie miałoby to większego znaczenia dla gospodarki USA.
Po pierwsze, ludzie mają na myśli różne rzeczy, mówiąc o „walucie rezerwowej”. Najbardziej szczegółową definicją są rezerwy walutowe utrzymywane przez banki centralne. Według najnowszego raportu Międzynarodowego Funduszu Walutowego na świecie jest ich 11 021 miliardów dolarów, a 6 792 miliardy dolarów, czyli 62\%, jest w dolarach amerykańskich. Ta część może wzrosnąć lub spaść w zależności od poziomu stóp procentowych w USA, zaufania do waluty amerykańskiej, względów politycznych i dyplomatycznych oraz innych czynników.
Ale żadna inna waluta nie jest bliska zastąpienia dolara amerykańskiego. Jedyną inną dużą walutą rezerwową jest euro stanowiące 20\% wszystkich rezerw. Żadna inna waluta nie przekracza 5\%. Euro ma ujemne stopy procentowe i może być zagrożone przez problemy finansowe w niektórych słabszych gospodarkach strefy euro. Jedynie jen japoński, frank szwajcarski i funt szterling mają taką międzynarodową wiarygodność, jaka jest potrzebna, a oba kraje są zbyt małe – z własnymi problemami gospodarczymi – by być wiarygodnymi emitentami rezerw światowych. Kanada czy Australia są jeszcze mniej prawdopodobne.
To pozostawia Chiny. Obecnie mniej niż 2\% światowych rezerw znajduje się w renminbi. Ale ta waluta jest zbyt ściśle kontrolowana przez chiński rząd, aby być nawet kandydatem do statusu rezerwy światowej. Chiny mogą złagodzić kontrolę, ale społeczność międzynarodowa potrzebowałaby ponad dekady, aby zaufać niezależnemu chińskiemu bankowi centralnemu i rządom prawa w Chinach.
Jest bardzo mało prawdopodobne, że świat powróci do Gold lub zaadoptuje Bitcoin. Najbardziej prawdopodobnym scenariuszem zastąpienia dolara amerykańskiego byłoby międzynarodowe porozumienie w sprawie wykorzystania jakiegoś koszyka walutowego lub innego zasobu referencyjnego.
Ludzie używają również „waluty rezerwowej” do innych celów, takich jak waluta fakturowania ( najpopularniejsza waluta stosowana w transakcjach międzynarodowych, które nie są fakturowane w walucie importera lub eksportera), aktywa zagraniczne posiadane przez podmioty pozarządowe do celów transakcji, finansowe waluty referencyjne, waluty pomiarowe dla statystyk międzynarodowych lub inne. Dolar amerykański mógłby stracić lub zyskać na wartości w każdej z tych sytuacji, ale jest mało prawdopodobne, że zostanie zastąpiony w ciągu 10 lat.
Jeśli dolar amerykański utraci status waluty rezerwowej, jedyny wpływ na gospodarkę USA będzie zmniejszony popyt na dolary. Może to spowodować wzrost oprocentowania pożyczek dla skarbu USA, ale i tak jest to prawie pewne, ponieważ stopy procentowe są bliskie historycznie najniższych poziomów. Uczyniłoby to również amerykańskie stopy procentowe bardziej wrażliwymi na wybory fiskalne, prawdopodobnie wymuszając pewną redukcję deficytu i dyscyplinę finansową rządu USA. Może to spowodować krótkotrwały ból, z pewnością dla polityków, którzy uwielbiają dawać wyborcom „darmowe” rzeczy, ale prawdopodobnie byłoby to dobre dla gospodarki długoterminowej.