Najlepsza odpowiedź
„ Dwadzieścia Murzynów ”, znane również jako „ Ustawa o dwudziestu niewolnikach ” i „ Ustawa o dwudziestu czarnuchach „,
[1]
był aktem prawnym uchwalonym przez Konfederat Kongres podczas wojny secesyjnej . Prawo wyraźnie wyłączało ze służby wojskowej Konfederacji jednego białego mężczyznę na każdych dwudziestu niewolników posiadanych na plantacji konfederatów lub na co najmniej dwie plantacje w promieniu pięciu mil od siebie, które łącznie miał dwudziestu lub więcej niewolników.
[2]
Przekazany jako część Druga ustawa o poborze do wojska z 1862 r. Była reakcją na wstępne
Abrahama Lincolna = „7b00aede54″>
Proklamacja o emancypacji , która została wydana zaledwie trzy tygodnie wcześniej. Prawo rozwiązywało obawy Konfederacji przed buntem niewolników z powodu nieobecności tak wielu białych mężczyzn w domu, którzy walczyli w Armia konfederatów . Konfederacja uchwaliła pierwsze prawa poboru w historii Stanów Zjednoczonych,
[ 3]
i odsetek żołnierzy konfederatów, którzy byli poborowymi prawie dwukrotnie więcej niż żołnierzy amerykańskich.
Prawo byłoby wyjątkowo niepopularne wśród biedniejszych białych mężczyzn Konfederacji, z których wielu w ogóle nie posiadało niewolników, i przyczyniłoby się do często powtarzanego porzekadła wojny konfederackiej wysiłek to wojna „bogatego człowieka”, ale walka biedaka.
[4]
Więc to była w zasadzie porażka, ponieważ przeciętny chłopiec z Południa nie mógł sobie pozwolić na posiadanie niewolników.
Odpowiedź
W skorupce orzecha, to prawo zostało wymyślone przez południe, aby zachować NIEWOLNICY przed ucieczką i buntem. Próbowali wrócić do proklamacji Lincolna o emancypacji, którą właśnie zdał. Plan nie zadziałał, ponieważ z powrotem strzelił do biednych białych, którzy nie mieli niewolników