Najlepsza odpowiedź
Dodając do odpowiedzi Briana, psychoakustyka to sposób, w jaki mózg interpretuje dźwięk. Jest to proces, w którym nasze przetworniki uszne uzyskują niezależne sygnały i są łączone, aby namalować dźwięk w naszych głowach.
Ewoluowaliśmy, aby słyszeć dźwięk na zewnątrz, a umiejętność lokalizowania dźwięku zapewnia wyraźne korzyści w zakresie przetrwania. Kiedy słyszymy muzykę, możemy namalować obraz tego, skąd ona pochodzi. Z głośnikami w pokoju możemy sobie wyobrazić, gdzie są rozmieszczeni śpiewacy i muzycy. To oczywiście jest fałszywe i wynika z efektu stereo. Dwa (lub więcej) głośniki wysyłają falę dźwiękową do każdego ucha.
W słuchawkach jest to to samo zjawisko. Otrzymujemy sygnały z obojga uszu. Jednak w pomieszczeniu występuje pewne krwawienie z lewego głośnika do prawego ucha iz prawego głośnika do lewego ucha. W przypadku słuchawek jest to zwykle bardziej izolowane – prawy słyszy tylko prawy, a lewy tylko lewy. Dla wielu tworzy to sztucznie brzmiącą „scenę dźwiękową”. Aranżacja muzyków, śpiewaków i dźwięków zostaje zepchnięta na boki. Niektórzy lubią obwody Crossfeed – Wikipedia , aby nieco bardziej łączyć. Dla nich sprawia to, że scena dźwiękowa jest bardziej wyśrodkowana i bardziej naturalna.
Pamiętaj więc, że termin scena dźwiękowa reprezentuje dźwiękowy obraz nagrania. Głośniki umieszczają ten obraz w pokoju, a słuchawki wkładają ten obraz bezpośrednio do każdego ucha. W zależności od tego, jak odbierasz dźwięk, wskazówki słuchawek dotyczące lokalizacji dźwięku mogą być dokładne lub nie.