Najlepsza odpowiedź
Krótko mówiąc, inflacja to dewaluacja waluty lub, równoważnie, wzrost cen, który wynika z proporcjonalnego wzrostu w gospodarce podaż pieniądza w stosunku do jego podaży dóbr. Kiedy ilość pieniądza w obiegu wzrasta w stosunku do ilości towarów, każdego dolara staje się relatywnie mniej. W rezultacie wzrasta gotowość konsumentów do płacenia za towary, a ceny wzrastają przez cały czas gospodarki.
Inflacja może wynikać z dowolnego czynnika, który zmienia relatywne podaż pieniądza w porównaniu z dóbrami, ale główną przyczyną inflacji jest polityka pieniężna, za pomocą której Rezerwa Federalna (w USA lub inne banki centralne gdzie indziej) zmienia podaż pieniądza w celu określenia stopy inflacji w całej gospodarce. Robi to rzekomo z przekonania, że niska, ale stała stopa inflacji na poziomie 2–3\% jest najlepsza dla wzrostu gospodarczego i stabilności i jest zabezpieczenie przed ryzykiem deflacji (spadający poziom cen) , które władze monetarne zwykle postrzegają jako bardziej niebezpieczne. Istnieją argumenty za i przeciw każdej z tych polityk i przekonań, ale dominują one od dziesięcioleci, więc kiedy widzisz dewaluację dolara od 1970 do dziś, to właśnie dlatego. 2–3\% rocznie sumuje się szybciej, niż mogłoby się wydawać.
Na koniec „dostosowanie do inflacji” to po prostu użycie prostej matematyki do porównania cen w czasie. Ze względu na inflację, dolara z 1970 r. Nie można łatwo porównać do dolara z 2017 r., Więc zwykle ustalamy „rok bazowy”, w którym dolarach będziemy denominować wszystkie wartości podczas księgowania lub zarządzania danymi. To powoduje zawyżenie lub deflację wartości nominalnych na przestrzeni lat abyśmy mogli je wyraźnie porównać pod względem ich rzeczywistej siły nabywczej.
Odpowiedź
Zarówno ceny, jak i dochody były w przeszłości niższe, więc wtedy jeden dolar kupił więcej bochenków chleba , albo funty stali, jardy materiału itp., itd. Z drugiej strony, trzeba było pracować o wiele więcej godzin za taką samą kwotę dolarów, ale ponieważ dolar kupił więcej, trochę się to wyrównało.
Biuro statystyk pracy śledzi ceny koszyka dóbr, które reprezentują przeciętny Amerykanin kupowany przez Amerykanów. Korzystając z tych informacji, obliczają wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych (CPI). W 1970 roku CPI wynosił 37,8, dziś jest to 244 ekwiwalent towarów, które kosztowały 37,80 USD w 1970 r., kosztowałby dziś 244 USD.
W rzeczywistości jest to trochę bardziej skomplikowane , ponieważ koszyk zmienia się w czasie. Niektórzy twierdzą, że jest to spisek mający na celu ukrycie „prawdziwej” stopy inflacji. W rzeczywistości te zmiany w koszyku są konieczne, w przeciwnym razie moglibyśmy nadal włączać buggy i magnetowidy do naszego koszyka konsumentów.