Najlepsza odpowiedź
Nadal większość z nas uważa, że Księżyc praktycznie nie ma atmosfery. Jednak po odkryciu wody na Księżycu ostatnie badania potwierdziły, że nasz Księżyc rzeczywiście ma atmosferę składającą się z pewnych niezwykłych gazów, w tym sodu i potasu, których nie ma w atmosferach Ziemi, Marsa ani Wenus. To nieskończenie mała ilość powietrza w porównaniu z atmosferą ziemską. Na poziomie morza na Ziemi oddychamy atmosferą, w której każdy centymetr sześcienny zawiera 10 000 000 000 000 000 000 cząsteczek; dla porównania, księżycowa atmosfera ma mniej niż 1 000 000 cząsteczek w tej samej objętości. To wciąż brzmi jak dużo, ale uważamy to za bardzo dobrą próżnię na Ziemi.
Misja Apollo 17 wykorzystała instrument o nazwie Lunar Atmospheric Composition Experiment (LACE) na Księżycu. powierzchni. Wykrył niewielkie ilości wielu atomów i cząsteczek, w tym hel, argon i prawdopodobnie neon, amoniak, metan i dwutlenek węgla. Stąd na Ziemi naukowcy korzystający ze specjalnych teleskopów blokujących światło z powierzchni Księżyca byli w stanie zrobić zdjęcia blasku atomów sodu i potasu w księżycowej atmosferze, gdy są one zasilane energią słoneczną. Mimo to mamy tylko częściową listę tego, co składa się na atmosferę księżycową. Spodziewanych jest wiele innych gatunków.
Istnieje kilka źródeł gazów w atmosferze księżyca. Należą do nich wysokoenergetyczne fotony i cząsteczki wiatru słonecznego wyrzucające atomy z powierzchni Księżyca, reakcje chemiczne między wiatrem słonecznym a materiałem na powierzchni Księżyca, parowanie materiału powierzchniowego, materiał uwalniany w wyniku uderzeń komet i meteoroidów oraz odgazowywanie z księżyca. s wnętrza.
Jedną z krytycznych różnic między atmosferami Ziemi i Księżyca jest sposób poruszania się cząsteczek atmosfery. Tutaj, w gęstej atmosferze na powierzchni Ziemi, ruch cząsteczek jest zdominowany przez zderzenia między molekuły. Jednak atmosfera księżyca jest tak cienka, że atomy i cząsteczki prawie nigdy się nie zderzają. Zamiast tego mogą swobodnie podążać ścieżkami łukowymi określonymi przez energię, jaką otrzymały przez przyciąganie grawitacyjne księżyca.
Odpowiedź
Nienawidzę tego, że nigdy nie wróciliśmy na Księżyc. To wielka tragedia, która wstrzymała innowacje i osiągnięcia technologiczne.
Nienawidzę całej rozmowy o Marsie. Możesz być zaskoczony usłyszeć to od 20-letniego weterana NASA, ale mówienie o wyprawie na Marsa jest niestety tylko retoryką tej samej starej, nieostrej NASA, która zgubiła drogę, szukając szybkiego i łatwego powrotu do wiadomości.
Prawdziwy powód, dla którego nie wróciliśmy na Księżyc, nie ma nic wspólnego z technologią. To polityka, jasna i prosta. A największym problemem jest to, że kierownictwo NASA zawsze składało się z wielkich inżynierów, ale kiepskich myślicieli i nigdy tak naprawdę nie rozumieli sposobu dotarcia do opinii publicznej za pośrednictwem mediów.
Teraz kierownictwo NASA wie, że dobrzy inżynierowie niekoniecznie są dobrymi nauczycielami lub osobami od public relations, więc zatrudniają armię byłych dziennikarzy do prowadzenia różnych programów informacyjnych. Ale zgadnij co – ktoś, kto studiował dziennikarstwo, zwykle nie wie nic o nauce, technologii i innowacjach, więc tak naprawdę nie rozumie, jak je przedstawić.
To mnie doprowadza do szału! Jak trudno jest podekscytować ludzi nad eksploracją kosmosu? Powinno być łatwe, ale jeśli jesteś specjalistą od „głowy w piasku” w czymkolwiek, nie zrozumiesz tego. Działy informacyjne NASA i działy planowania przyszłości powinny być prowadzone przez fanów science-fiction! Oni to rozumieją!
Przez ostatnie 5 lat w Jet Propulsion Laboratory kierowałem programem edukacyjnym dotyczącym wczesnej misji Plutona, orbitera Europa i sondy słonecznej. Dowiedziałem się z pierwszej ręki, jak przywódcom edukacyjnym NASA trudno jest wymyślić, jak zaangażować opinię publiczną.
Ja – i wielu ludzi takich jak ja – uważam, że powinniśmy skupić się na Księżycu i możemy Nie wierzę, że NASA pozwoliła, by cała ta technologia legła w gruzach. To prawda, nie mamy już możliwości powrotu na Księżyc! Odtworzenie tego, co już mamy, kosztowałoby niezliczone miliardy dolarów: możliwość odbycia 3-dniowej wycieczki i wysłania ludzi do naszego najbliższego ciała niebieskiego.
Gdybyśmy kontynuowali program księżycowy, prawdopodobnie moglibyśmy już mieć małe miasto na Księżycu i bylibyśmy na dobrej drodze do opracowania technologii, które pozwolą nam pewnego dnia odkrywać inne planety .
Rzeczywistość jest taka – a ja pracowałem w JPL w czasie, gdy to się stało – po upadku Związku Radzieckiego i zakończeniu domniemanej zimnej wojny między nami a nimi członkowie Kongresu Stanów Zjednoczonych zadzwonili do NASA i powiedział: „Cóż, skończyliście, prawda? Nie potrzebujemy już amerykańskiego programu kosmicznego, ponieważ nie ma już potrzeby ścigania się z Rosjanami. „Nie żartuję. Naprawdę. NASA istniała cienką nicią, ale stało się jasne, że USA.ustawodawcy nie mieli pojęcia, dlaczego badaliśmy kosmos, poza ściganiem się z Rosjanami.
Od tego czasu NASA była nieostrożna i daremna próba zaimponowania politykom czymś krzykliwym, wpadła na pomysł Marsa, zakładając, że każdy był znudzony Księżycem. Absolutne szaleństwo, jeśli mnie pytasz.
Więc nie myśl, że rozmowa o misji na Marsa pochodzi z badań naukowych i dokładnej analizy tego, co powinno nastąpić dalej. Nie. reakcja na strach, że cały program kosmiczny pójdzie w dół, jeśli nie będą mogli ponownie podniecić guru budżetu czymś, co uważali za błyskotliwe.
Teraz ci z nas, inżynierów / nauczycieli, nigdy nie mogliby tego zrozumieć. Dla każdego, kto kiedykolwiek uczył, wydaje się całkowicie łatwe stworzenie przypadku powrotu na Księżyc z ekscytującym przedsięwzięciem, aby dowiedzieć się, jak żyć na innym świecie. Ja i inni tacy jak ja próbowaliśmy, wierz mi, przekonać kierownictwo NASA. Niestety, to była Ślepy zaułek.
Chciałbym, aby opinia publiczna powiedziała NASA i każdemu, kto opowiada się za misją na Marsie, że powinniśmy odbudować nasze możliwości księżycowe i wrócić tam i kontynuować to, co zaczęliśmy, i zatrzymać dość dziwaczną rozmowę ryzykowania życia podczas misji na Marsa, która pod tym względem jest nadal science fiction czas.
Wyjdź na zewnątrz i spójrz na Księżyc następnym razem, gdy będzie na zewnątrz i pomyśl, jak ekscytujące byłoby myślenie, że może tam być nasza pierwsza kolonia kosmiczna. Ale nie wstrzymuj oddechu.