Najlepsza odpowiedź
Może to być również związane z typem reżimu i ideologią.
W komunistach kraje, w tym ChRL, muzyka (oraz sztuka i literatura) były uważane za narzędzie polityczne, które należy wykorzystywać do wspierania ideologii państwowej. Muzyka popularna poruszająca tematy takie jak „miłość” czy „romans” była potępiana jako „burżuazyjna” lub „dekadencka”, ponieważ nie była wyraźnie polityczna.
Gdy KPCh zdobyła władzę, stłumiła to pewnego rodzaju ekspresji i zmonopolizował sztukę. Muzyka musiała inspirować „poczucie klasy” lub gloryfikować partię i jej misję. W ten sposób otrzymano „poprawne politycznie” pieśni ludowe, zebrane od chłopstwa i przekręcone / zmodyfikowane, by wesprzeć rewolucję.
Śpiew lub inna ekspresja artystyczna stała się aktem politycznym, czymś, co należy ściśle kontrolować. W rzeczywistości bycie wykonawcą było ryzykowne. Na przykład podczas rewolucji kulturalnej granie zachodniej muzyki klasycznej było niebezpieczne – możesz być uwięzionym lub walczonym, a nawet zabijanym. Instrumenty, nuty i płyty z wcześniejszych dziesięcioleci zostały zniszczone i spalone.
W przeciwieństwie do tego przemysł muzyczny na Tajwanie rozwijał się i rozwijał w latach 60. i 70. . Jasne, prawdopodobnie były jakieś wpływy polityczne (nadal był to plik reżim autorytarny, który praktykował cenzurę), a niektóre tematy mogły być poza granicami – ale w przeciwieństwie do ChRL było jeszcze więcej miejsca na kreatywność. Krótko mówiąc, pozwolono ci śpiewać. (Co więcej, Tajwan nie był poruszony kampaniami politycznymi, które wywarły wpływ na społeczeństwo na kontynencie. To samo dotyczy Hongkongu pod rządami Wielkiej Brytanii).
Firmy nagraniowe, w tym zarówno rodzime studia nagraniowe, jak i zagraniczne oddziały firm. jak Sony czy Warner, kontynuowali swoją produkcję. Powstały także nowe studia (jak Rock Records w 1980 roku, obecnie największa niezależna wytwórnia płytowa w Azji). Dzięki wieloletniemu doświadczeniu i pielęgnowaniu kariery wielu popularnych piosenkarzy, te studia nagraniowe na Tajwanie pozostają dziś kręgosłupem mandaryńskiej muzyki pop. (Firmy w HK prawdopodobnie odzwierciedlają to w kantońskiej scenie muzyki pop).
Aby lepiej zilustrować: śpiewacy tacy jak Teresa Teng 鄧麗君 z Tajwanu byli bardzo popularni w całej Azji, w tym w Hongkongu, Singapurze, Tajwanie, Malezji, Japonia itd. – jednak jej muzyka była nadal zakazana w Chinach kontynentalnych w latach 80. jako „dekadencka”. (To sprawiło, że stała się tam bardziej popularna, rozpowszechniana na nielegalnych kasetach). Nie zrobiłaby kariery muzycznej – na pewno nie śpiewając piosenek, które przemawiałyby do publicznej wyobraźni – gdyby była w ChRL.
W ciągu ostatnich dwudziestu lat, od lat 90. XX wieku, Chiny zaczął się bardziej otwierać, ale nadal panuje wyraźna dychotomia. Prawdą jest, że warunki w ChRL poprawiły się, ale media pozostają ściśle kontrolowane, a także w przemyśle rozrywkowym dochodzi do politycznej ingerencji. (Zobacz kontrowersje wokół „Super Girl „Konkurs muzyczny”. Nowi artyści wyłaniają się z kontynentu, podczas gdy w przeszłości nie była to opcja kariery. Jednak wielu z nich tak naprawdę jedzie na Tajwan, aby rozpocząć i rozwijać karierę. z drugiej strony, w latach 90. stał się demokracją, a przemysł muzyczny działa obecnie w jednym z najbardziej wolnych społeczeństw w Azji.Firmy medialne są też znacznie bardziej dopracowane, bo muszą odwoływać się do opinii publicznej i rynku – nie są własnością państwa. Środowisko medialne jest znacznie bardziej hałaśliwe i żywe, z wieloma różnymi głosami w miksie. Przemysł muzyczny prawdopodobnie kwitnie w takich warunkach, ponieważ wielu twierdzi, że sztuka wymaga otwartości i wolności wypowiedzi.
Odpowiedź
To tylko moje spekulacje oparte na ograniczonej ilości historii, która Wiem. Myślę, że jest to połączenie:
- Kwestii kulturowo-politycznych Społeczeństwo Chin kontynentalnych ma ten sposób promowania i ochrony tradycyjnej kultury – myśl o niej jak o swoich dziadkach. To trochę stara … ukształtowane i zacofane, chociaż ziemia i ludzie mają tysiące lat bogatej historii. Ponadto większość utworów Cpop to głupie ballady, które można uznać za powierzchowne w kontekście bardziej tradycyjnych pomysłów. Co ważniejsze, atmosfera polityczna jest wysoce konserwatywna, a rząd nienawidzi zmian (obaw). Uwielbiają wypychać ludność tak nieszkodliwą muzyką z czasów rewolucji -\_- Z drugiej strony Tajwan to młody naród. Jeśli nie jesteś tubylcem z Tajwanu, naprawdę brakuje ci historii, której mógłbyś się trzymać. W tej sytuacji łatwo jest zaakceptować nowe i popularne.
- Cenzura Jeśli jestem początkującym artystą, chcę móc zaśpiewać to, co chcę.
- Centralne położenie Tajwan ma dużą gęstość zaludnienia i jest naturalnym miejscem zakorzenienia popkultury. Kanały dystrybucji treści są znacznie bardziej kompletne i rozbudowane. Jest to podobne do tego, dlaczego Hongkong jest stolicą chińskiego kina. Chociaż możesz zapytać, dlaczego nie Pekin lub Szanghaj?
Do tego dochodzi masa krytyczna, więc trend się utrwala.
Nie jest również jasne, że Chiny są dla przeciętnego artysty znacznie większym rynkiem niż Tajwan. Chiny mogą mieć więcej ludzi, ale niższe dochody, wyższy wskaźnik piractwa, mniejszy odsetek kwalifikujących się odbiorców itp.
Dzięki Bogu za Cpop = D