Dlaczego miałbyś polegać na swoim przeczuciu?

Najlepsza odpowiedź

Gdy pierwszy raz naprawdę zaufałem swojemu przeczuciu, uratowało mi to życie. To dało mi wielką lekcję; zawsze podążaj za intuicją!

1. Kiedy byłem w liceum po meczach piłki nożnej, chodziliśmy do restauracji typu fast food, około dwie przecznice od szkoły. Mój najlepszy przyjaciel i ja byliśmy cheerleaderek; Zostałem z nią tej nocy. Ma też siostrę bliźniaczkę (to ważne później), która poszła na mecz i miała iść z nami do domu. Docieramy do restauracji i wpadam w panikę. Mówię mojemu najlepszemu przyjacielowi, że musimy teraz wyjść! (to początek 2000 roku; przed iPhoneami. Kiedy maszynka była popularna, inny ważny aspekt, ponieważ żywotność baterii była kiepska) powiedziała mi, że nie. Jej siostra musiała coś we mnie dostrzec, ponieważ zaczęła błagać swoją siostrę (moją najlepszą przyjaciółkę), żeby też odeszła. Mój najlepszy przyjaciel tego nie miał. Powiedziałem jej, że muszę iść; myślała, że ​​nie wrócę sama do domu. (Mieszkała bliżej, a byłem około 3 mil od domu). Zacząłem iść do domu sam, jest około 22–23, około listopada, w radosnym mundurze (chłodniejsza pogoda w Kalifornii i krótka spódniczka), a moja komórka nie działa. Około 45 godzin później docieram do domu. Mój tata otwiera drzwi wrzeszcząc i płacząc. (Jestem zdezorientowany) powiedział: „Gdzie byłeś? Szukałem ciebie; dlaczego nie odebrałeś telefonu? ” Powiedziałem mu, że jest martwy i spróbowałem przepchnąć go, żeby wszedł do środka. Patrzy na mnie, jakbym zwariował i powiedział „nie wiesz”. W tym momencie widzę w nim ulgę i zapytał mnie, dlaczego wróciłem do domu i dlaczego nie zatrzymałem się w domu moich najlepszych przyjaciół. Powiedziałem mu, a on mnie przytulił, a potem znowu spanikował. Powiedział, że była strzelanina i około czterech osób zostało zastrzelonych. Poszedłem uciec, ponieważ był tam mój najlepszy przyjaciel; mój tata złapał mnie szybko i po prostu trzymał, kiedy płakałem. Następnego dnia dowiedziałem się, że bliźniak mojego najlepszego przyjaciela został postrzelony; prawie się nie udało. Użyto broni strzeleckiej. Moja najlepsza przyjaciółka; była zażenowana / zawstydzona, że ​​mnie nie słuchała, więc przez jakiś czas mnie unikała. Jej siostra odezwała się do mnie, kiedy wróciła do domu; powiedziała, że ​​zawsze będzie słuchać jej instynktów. Powiedziała, że ​​czuła, że ​​tam jest i zdała sobie sprawę, że kiedy spanikowałem, też czuła coś nienormalnego.
2. Rok później jestem na ostatnim roku w liceum. Byłem na kilku przyjęciach i miałem iść na jedną z moją młodszą siostrą. Moja mama łapie się, zanim wyjdę i mówi; nie pijcie wieczorem, proszę, nie pijcie. Mówię jej, że tego nie zrobię i wsiadam do samochodu moich przyjaciół, siostrzyczka za mną. Dojeżdżamy na imprezę i oczywiście od razu zaczynamy pić. Myślę, że po moim drugim drinku mam dziwne uczucie. Mówię mojej siostrze i przyjaciółce, żeby przestali pić. Nie słuchali mnie. Moja siostra jest pijana i moja przyjaciółka. Nazywam chłopaka mojej siostry, on ją odbiera. Kiedy jestem na zewnątrz, wsadzam ją do samochodu, mój przyjaciel wraca do domu. Mówię chłopakowi mojej siostry, co się dzieje, i udzielam mu wskazówek, jak uchronić ją i mnie przed wpadnięciem w kłopoty. Wracam do domu, szukając przyjaciela; gotowy do wyjazdu. Znajduję ją nagą na podłodze w sypialni. Ubieram ją, wyjmuję klucze z torebki i próbuję ją obudzić. Po około 5 minutach wstaje. Prowadzę ją do samochodu. Pyta mnie, dlaczego wyjeżdżamy. Powiedziałem jej, że została zgwałcona, a facet, który nas zaprosił, zrobił to. Patrzy na siebie i się śmieje. Następnie zaczęła ze mną walczyć o klucze, aby wrócić na imprezę. Rzucam jej w twarz, znokautując ją. Sadzę ją na miejscu pasażera i siadam na miejscu kierowcy. (Nie miałem prawa jazdy i nie wiedziałem też, jak prowadzić kij). Odpalam jej Jeepa i ruszam w stronę mojego domu. Zatrzymuje mnie policja; tylko kilka przecznic od mojego domu. Mówię oficerowi, co się stało, patrzy na nią; to na mnie. (mógł powiedzieć, że płakałem, prawdopodobnie wyczuł na niej alkohol, widział jej podartą koszulę i siniaczone oko; tak, tę, którą jej dałem, ale nie musiał o tym wiedzieć) Oficer poprosił mnie o moje adres. Uświadomiwszy sobie, że jestem jakieś dwie przecznice od mojego domu, powiedział, żebym za nim podążał. Zapalił światła, a ja poszedłem za nim do mojego domu. Moja mama wyszła i zobaczyła, jak wychodzę od strony kierowcy i spanikowałem. Funkcjonariusz opowiedział mamie, co się stało i zabraliśmy przyjaciela do środka. Funkcjonariusz dał mojej mamie swoją wizytówkę, aby zgłosić napaść na tle seksualnym, kiedy nie spała. Mama mnie przytuliła i powiedziała, że ​​po prostu ma złe przeczucia i cieszy się, że jej słucham. Powiedziałem jej też o swoim uczuciu. Mój przyjaciel mi nie uwierzył lub zaprzeczał gwałtowi. Nic z tym nie zrobiła.
3. Rok temu przeprowadzam badania w klinice powiatowej. Miałem wyznaczonego dżentelmena na ocenę. Wołam jego imię i przyprowadzam go do swojego biura. Po około minucie lub dwóch; Mdli mnie żołądek, miałem wrażenie, że zaraz umrę. Kontynuowałem ocenę, szukając wyjścia, aby zmusić go do odejścia. Zaczął mówić o swoim uzależnieniu i o tym, że hrabstwo nigdy mu nie pomogło i tak dalej. To było moje wyjście.Zacząłem dzwonić do wszystkich w mojej klinice, wyjaśniając mu, że zamierzam połączyć go z ośrodkiem odwykowym. Nikogo nie było w biurze, to znaczy nikogo. (To jest w porze lunchu) Zadzwoniłem do wszystkich lekarzy i wszystkich przełożonych w budynku. (W tym dużym budynku pracuje kilka zespołów) Zadzwoniłem nawet do administratora. (Byłem jedynym terapeutą w zespole; inny terapeuta nie odbierał telefonów tak, jak byli z klientami lub podczas lunchu). Jedynymi osobami w biurze była recepcjonistka i urzędniczka. (Brak wiedzy o zdrowiu psychicznym lub nadużywaniu substancji) Następnie zadzwoniłem na gorącą linię; wyjaśnił, kim jestem i w jakiej klinice jestem i natychmiast poprosił o przełożonego. (To uszczęśliwiło mojego klienta). Nadużywanie substancji było niepewne; byłem jednak bardzo stanowczy i powiedziałem jej, że ta sprawa wymaga przełożonego. Po rozmowie z przełożonym powiedziałem jej, że potrzebuję natychmiastowej pomocy i muszę być dzisiaj umówiony na wizytę i nie przyjmę „odmowy” jako odpowiedzi. Zapytała, czy klient tam jest i czy nic mi nie jest, powiedziałem jej tak i odpowiedziałem nie. Powiedziałem jej, że mój klient jest w biurze i jeśli umówię go na wizytę w ciągu najbliższej godziny, mogę go natychmiast wysłać. Zadała mi kilka pytań dotyczących mojego bezpieczeństwa, a inne pytania uzupełniające – tak i nie. Umówiła mnie na spotkanie i kazała zadzwonić do jej bezpośredniego numeru wewnętrznego, kiedy zmuszę go do odejścia. Powiedziałem mu o spotkaniu, wręczyłem mu przepustkę autobusową i wyprowadziłem z biura. (Oczywiście był przede mną). Zamknąłem automatyczne zamykane drzwi i wróciłem do swojego biura, zawołałem nadzorcę; rozmawiał przez kilka minut i rozłączył się. Natychmiast zacząłem płakać; mój przełożony przyszedł kilka minut później i zobaczył moje cierpienie. Powiedziałem mu, co się stało, a on powiedział mi, żebym umieścił czerwoną flagę na liście facetów. Wyciągnęliśmy jego elektroniczną mapę i zobaczyliśmy, że był otwarty dla naszego zespołu więziennego. Zadzwoniłem tam (właśnie wyprowadziłem się z więzienia) i odebrał bliski kolega. Zapytałem ją, dlaczego ten dżentelmen jest w więzieniu. Wahała się, czy mi powiedzieć; Jednak po tym, jak powiedziałem jej, co się stało, powiedziała dosłownie o cholera! Wyciągnęła jego aresztowanie i powiedziała mi… Został aresztowany za dźgnięcie pieszego w szyję. Nie znał tej osoby ani nie miał żadnego powodu, aby ją skrzywdzić. Funkcjonariusz aresztujący zgłosił, że ten facet przypadkowo dźgnął ofiarę. Straszna część; był tylko jedną przecznicę od miejsca, w którym właśnie wyszedł. Dosłownie zrobił to około 5 minut po wyjściu z mojego biura. Resztę dnia wziąłem wolnego.

Miałem wiele, wiele innych okazji, w których uratowały mnie moje instynkty lub przeczucia. Obiecuję, że za każdym razem podążam za tym uczuciem; Nigdy się nie myliłem. (Pewnego razu tak myślałem i po tygodniu przekonałem się, że tak nie jest). Wszyscy bliscy mi wiedzą, kiedy mówię coś niecodziennego o moim przeczuciu lub instynkcie, wie, aby za tym podążać. już nawet tego ani mnie nie kwestionują. To uczucie uratowało mnie, przyjaciół, rodzinę, a nawet nieznajomych.

Zawsze kieruj się tym uczuciem!

Odpowiedź

W 2017 roku szkocki sierżant (wiesz, że on kiepski, gdy ma dwa tytuły) Iain Renfrew przeczytał skargę dotyczącą Johna Dicksona rzucającego telefonem w swojego partnera.

To był jeden plik spośród kilku, leżący na stosie na jego biurku.

John Dickson ze swoim zupełnie normalnym 9-stopowym boa dusicielem.

Poszukiwał jednak dalej.

Coś poszło nie tak.

Sierżant detektyw znalazł kilka drobnych skarg na Johna od różnych partnerów, głównie w w weekendy po wypiciu Johna. Były też doniesienia od sąsiadów, którzy słyszeli płacz i kłótnie.

Ale nie było nic zbyt ekstremalnego. Żadnej poważnej przemocy.

Jednak coś w tym gościu się wyróżniało.

Sierżant detektyw miał przeczucie.

Kilka miesięcy później, po dochodzeniu w sprawie on postępował w oparciu o ten jeden plik i jedno przeczucie, John Dickson został aresztowany pod zarzutem gwałtu i napadu.

W następnym roku został skazany na 14 lat więzienia za zgwałcenie, napaść i terroryzowanie psychologiczne 4 różnych kobiety przez okres ponad dwóch dekad.

Czasami nawet używając swojego węża, by wzbudzić strach u swoich ofiar.

Nie , Nie zmyślam.

Ostatecznie to, co dowiodło różnicy, to efekt motyla wynikający z pochopnej oceny jednego człowieka.

Jego przeczucie.

Czy mam ufać swojemu przeczuciu?

Paradoksalnie możesz to zrobić w oparciu o swoje przeczucia po czytając tę ​​anegdotę.

Byłbyś zły, gdybyś to zrobił. Ludzki mózg jest cudowny, ale ma też wady.

Ruch przeciwko szczepieniom.

Płaskoziemcy.

Negacja klimatu.

Uczucie, że ktoś nie reaguje szybko na Twoje wiadomości, ponieważ tak naprawdę ma życie.

Biczujesz świat za krzywdę wyrządzoną tobie, podczas gdy w rzeczywistości po prostu spałeś za mało.

To wszystko i nie tylko jest zakorzenione w przeczuciach. Wszystkie są zakorzenione w intuicji omijającej rozum.

Wszyscy chcielibyśmy, aby nasze przeczucia wyglądały następująco:

I to dużo czasu.

Ludzki mózg jest ekspertem w odliczaniu fizycznych zagrożeń. Milenia ewolucji i całe życie doświadczeń społecznych są wyrafinowane w tych szybkich uczuciach, które tak naprawdę wcale nie są oparte na uczuciach, ale na sumie obserwacji i doświadczeń, które z czasem przekształciły się w precyzyjnie dostosowane sądy kliniczne.

Wszyscy mamy w sobie trochę Petera Parkera.

Ale chociaż pewnej nocy może to uchronić cię przed wyraźnym niebezpieczeństwem, opierając się na jednym uśmiechu, jednym spojrzeniu lub jednym ruchu nie do końca w porządku, twoje przeczucia uczucie może być również ślepe na statystyki . Może paść ofiarą uprzedzeń poznawczych. Można nim manipulować emocjonalnie i zapomnieć o , aby sprawdzić fakty , odejście od emocji, a nie logiki.

James Clear doskonale podsumował to w jednym tweecie wielkości kufla:

Reakcje instynktu są zwykle bardzo złe lub bardzo dobre.

Źle, gdy są oparte wyłącznie na emocjach iw dziedzinach, w których brakuje ci doświadczenia.

Dobrze, gdy są zakorzenione w głębokim zrozumieniu i dobrze rozwiniętym gustem.

Zaufaj swoim przeczuciom, jeśli masz doświadczenie, aby je poprzeć.

Jedyną rzeczą do dodania jest to, że powinieneś także odgadnąć, kiedy nie t.