Najlepsza odpowiedź
To interesujące pytanie, na które mam trzy interesujące możliwe odpowiedzi.
Tak naprawdę było piękna dziewczyna w moim liceum. Wszyscy faceci się nad nią ślinili. Ale nikt nie odważył się z nią rozmawiać. Nie przypominam sobie nawet, żeby miała chłopaka przez całe liceum.
Kilka lat po ukończeniu szkoły zacząłem chodzić na siłownię. Podczas jednego z moich występów słyszę, jak ktoś pyta mnie „hej, co” s w górę? Masz ochotę mnie wypatrzyć, kiedy skończysz? Odwróciłem się i to było „Ona”. Oczywiście, że powiedziałem, że tak. Potem zaczęła ze mną rozmawiać, mówiąc takie rzeczy, jakby wiedziała, kim jestem, i zapytała mnie, dlaczego nigdy nie byłem towarzyski z nią i jej załogą. Takie rzeczy. Powiedziałem jej, że to dlatego, że była snob.
Wiem, prawda ?! Właściwie powiedziałem jej, że wygląda jak snobka i wydaje się onieśmielająca. Myślałem, że zostanę spoliczkowany! Potem powiedziała mi coś, o czym chciałbym wiedzieć wcześniej: brała udział w wypadku samochodowym, w wyniku którego jej szyja się zesztywniała lub zgięła się tak, jak to się stało, co zmusiło ją do pochylenia głowy. Powiedziała, że żaden facet z nią nie rozmawia i pomyślała, że może nie jest ładna czy coś.
Kurwa!
Trochę ją poznałem. Była najmilszą osobą. Super rzeczowy i skromny. Wyszła za mąż za byłego kuzyna! Mały świat! To już inna historia!
W mojej pierwszej pracy poza liceum musiałem uczestniczyć w próbnych prezentacjach. Podczas przerwy moja partnerka powiedziała, że wie, kim jestem. W ogóle jej nie poznałem. Powiedziała, że nie znałbym jej, ale ona znała mnie. Przerażające?
Powiedziała, że jestem popularnym facetem, a ona jest w tłumie nikogo. Byłem oszołomiony, gdy pomyślałem, że jestem popularny Powiedziała, że w nikim tłumie ludzie nie mówili o moich przyjaciołach i mnie, że wszyscy jesteśmy snobami, ponieważ byliśmy popularni. To nie mogło być dalsze od prawdy.
Powiedziałem jej o niektórych ludzie, z którymi się kręciłem. Potem opowiedziałem jej o sobie. Nigdy nie myśleliśmy, że jesteśmy popularni. Zeszliśmy jako snobowie tylko dlatego, że byliśmy tak zaangażowani w to, co robiliśmy, czyli tagowanie, break dance, przesiadywanie na imprezach wydawniczych i klubach dla nieletnich. Mieliśmy swoje własne rzeczy, których większość ludzi nie chciała być częścią. Faceci w mojej ekipie nie byli snobami. Rzuciliby wszystko, żeby pomóc nieznajomemu w potrzebie, nawet bezdomnemu.
Nie mogła uwierzyć, że przez cały ten czas tak wielu ludzi myślało, że jesteśmy snobami. W rzeczywistości byliśmy bardzo miłymi facetami. Jako hip-hop , bandyta, gangstera czy jakkolwiek wyglądaliśmy na zewnątrz, nikt z nas nie dotknął alkoholu ani narkotyków, a ja byłem jedynym, który palił papierosy (ale paliłem zanim poznałem tych konkretnych przyjaciół).
Niektórzy z moich prawdziwych przyjaciół gangsterów byli bardzo bezwzględni. Nigdy nie byłem w ich gangu, ale nadal się spotykaliśmy. Często miałem trudności z zajęciami i zadaniami domowymi, a znikąd jeden z moich przyjaciół z gangów udzielał mi korepetycji. Dowiedziałem się później w tym, że ci faceci byli sprytni! Mówię o niezrównanym poziomie inteligencji. Ci faceci nigdy się nie uczyli i zdawali egzamin, i wiem na pewno, że nie oszukiwali, ponieważ podzieliliby się ze mną odpowiedziami. Poza tym zapytałem ich i dostałem policzek po głowie. Byli w gangu, ponieważ oni byli znudzeni.
Wiele lat później natknąłem się na tych byłych gangsterów, którzy ukończyli college lub technikum. Porzucili życie gangów i osiedlili się, aby mieć dzieci. Jeden facet, na którego się natknąłem, powiedział: „Jestem teraz za stary na takie gówno”.
Nie mogę naprawdę ocenić książki po okładce, dopóki nie przeczytasz, co jest w środku. Mogą wydawać się snobami tylko z zewnątrz. Wewnątrz opowiada inną historię.
Oddziela nas styl życia, zainteresowania, wygląd, sympatie i antypatie oraz czynności. To wystarczy, aby pomyśleć, że niektórzy ludzie są snobami.
Jestem pewien, że są ludzie, którzy są naprawdę snobistyczni. Jednak nigdy w życiu takiego nie spotkałem. Niejeden. Żadnej bogatej osoby, ani jednej biednej osoby, ani jednego słynnego aktora, ani byłego gracza NFL, ani nawet gracza NHL. Byłbym bardziej skłonny uwierzyć, że zachowywaliby się bardziej snobistycznie niż reszta z nas. Myślę, że snob to percepcja i perspektywa.
Odpowiedz
- Język ciała, który nie jest zsynchronizowany podczas rozmowy z inną osobą, np. gdy osoba wierci się, zbyt mocno odwraca wzrok od twarzy drugiej osoby lub ma niezręczny język ciała. (Jest to głównie proces podświadomy)
- Arogancja. Jest różnica między pewnością siebie a zbytnim jej posiadaniem. Nikt nie chce przebywać z aroganckimi ludźmi. (Chyba że w ogóle nie mają poczucia własnej wartości)
- Zbyt duże okazywanie własnych umiejętności może przynieść odwrotny skutek. Na przykład fajnie jest, że możesz żonglować kilkoma piłeczkami, ale jeśli żonglujesz jak 10 piłkami na raz, większość ludzi byłaby dziwna. Może to sprawić, że będziesz mniej lubiany.
- Ludzie, którzy nie wiedzą, jak żartować. Niektóre dowcipy są dobre, ale nie robią ich dobrze w czasie, więc wykonanie jest kiepskie. Inne dowcipy nie są dobre.
- Nie lubię tego mówić, ale czasami niektórzy ludzie mogą po prostu nie lubić cię po prostu z powodu twojego wyglądu fizycznego, osobowości lub sposobu, w jaki robisz różne rzeczy. To dość niefortunne, jeśli kiedykolwiek go spotkasz.
- IQ może być skorelowane z sympatią. Jeśli Twoje IQ jest zbyt niskie, większość ludzi nie chce rozmawiać z kimś, kto jest uważany za „opóźnionego w rozwoju”. Z drugiej strony ludzie o wysokim IQ są wyobcowani, ponieważ mają zupełnie inne zainteresowania niż ogół społeczeństwa. Dodatkowo mogą rozmawiać na niszowe tematy, którymi większość ludzi nie jest zainteresowana / nie przejmuje się tym.
- Ludzie, którzy nie słuchają innych. Nie przejmowaliby się faktem, że inni wciąż mówią. Nieświadomi te, które nie wiedzą, kiedy powinny słuchać, nie są takie złe – w porównaniu z tymi, które mówią, gdy ktoś przestanie mówić. Większości ludzi (łącznie ze mną) się to nie podoba.
- Na przykład 7, ludzie, którzy przerywają rozmowę innym tylko po to, żeby im poszło. Tacy ludzie nie mają etykiety społecznej. Szczególnie tego nienawidzę. przez kogoś wcale nie jest zabawne.
- Nieświadomość. Ludzie, którzy tęsknią za sygnałami społecznymi, że to ich kolej, chcą opuścić rozmowę, ci, którzy wciąż się na ciebie gapią lub z dala od ciebie, często są nielubiani . Może to wynikać z braku doświadczenia w kontaktach towarzyskich, gdy byli młodzi.
- Inną rzeczą, której nie lubię mówić, jest: zapach ciała. Wiem, że jest to genetyczne, ale niektórzy ludzie naprawdę mają bardzo silny zapach wydobywający się z ich ciała. Najprawdopodobniej „nie odważysz się powiedzieć (z powodu uprzejmości), ale może to zmniejszyć prawdopodobieństwo, że ktoś z tobą porozmawia. Jeśli to możliwe, weź jakiś dezodorant.