Najlepsza odpowiedź
Mieszkałem w Kopenhadze i Amsterdamie i jestem żonaty z Holendrem (jestem Amerykanie).
Ogólnie rzecz biorąc, oba kraje mają bardzo dobrze wykształconą populację i są wielojęzyczne. Ogromnie dbają o środowisko. Obie populacje są dobrze zorientowane w polityce światowej i chętne do ożywionej debaty na ten temat. Obaj są społecznie postępowi i szczerze cenią piwo i futbol.
Są to bardzo bezpieczne kraje. Obie stolice są znane z bardziej aktywnego życia nocnego niż wielu ich sąsiadów.
Główna różnica, którą zauważyłem, została uchwycona w metaforze, którą podzielił się jeden z moich duńskich profesorów – Duńczycy są jak butelka keczupu Heinz. Uderzasz w to i potrząsasz, i nic z tego nie wychodzi. A potem nagle talerz pełen keczupu. Więcej keczupu niż chciałeś. Keczup, który chciałbyś włożyć z powrotem do butelki. Duńczycy są początkowo bardzo powściągliwi, ale gdy się otworzą, są niesamowicie otwarci. Dowiadujesz się o ich dziwnej historii rodzinnej i ich najgłębszych tajemnicach.
Holendrzy z przyjemnością dzielą się z Tobą wszystkimi swoimi przemyśleniami i opiniami. A chłopcze, oni mają mocne opinie. Takie, które nie są owinięte kwiecistą dyplomacją. Oczywiście takie, które mają rację. Zawsze. Chociaż są dość otwarci na nieznajomych, mają program spotkań na najbliższe kilka miesięcy ze swoimi obecnymi przyjaciółmi i rodzinami, więc nie spodziewaj się, że nowa przyjaźń szybko się rozwinie. A nawet jeśli masz taki związek, nie ma zbyt wiele cierpliwości do uczuć. Są zbyt praktyczne, aby zagłębiać się w bardziej emocjonalne aspekty ludzkiej natury.
Jeśli chodzi o przestrzeganie zasad (wspomniane w innej odpowiedzi), uważam, że oba miejsca są zwolennikami swoich zasad – w szczególności Duńczycy ze swoimi skrzyżowaniami ulic i Holendrzy ze ścieżkami rowerowymi. Odniosłem ogólne wrażenie, że chociaż są bardzo otwarci w wielu sprawach (małżeństwa homoseksualne, narkotyki itp.), Oczekują od ludzi przestrzegania niewypowiedzianych, a czasem wymawianych reguł społecznych. W Amsterdamie, jeśli chcesz pieprzyć prostytutkę podczas palenia skręta, nie ma sprawy. Ale proszę nie jeździć na rowerze po złej stronie ścieżki. Do cholery istnieją zasady. To samo z Duńczykami – jeśli chcesz się wkurzyć w pubie i wybrać się późnym wieczorem na stoisko z shwarmą, wszystko dobrze, ale nie przeszkadzaj innym ludziom w pociągu.
Jedna rzecz, którą W obu miejscach zauważono, że chociaż mogą być bardzo sprawiedliwi pod względem polityki rządowej i poglądów na takie kwestie, jak płeć i rasa, oba mają tendencję do krytycznego stosunku do imigrantów w swoich krajach. Słyszałem wiele krytyki, że Ameryka nie ma powszechnej opieki zdrowotnej (co zgadzam się, że to parodia), ale jednocześnie narzekali na ludzi pochodzących z różnych krajów, aby żyć z ich systemu opieki społecznej. W Ameryce stale napływają imigranci z całego świata. Jeśli nie możesz znaleźć spokoju ze swoim stosunkowo niewielkim odsetkiem imigrantów z zaledwie kilku krajów, może warto trochę zastanowić się nad sobą?
Odpowiedź
Zależy od tego, co masz na myśli mówiąc o pokrewnych Należy również zauważyć, że współczesna Holandia jest produktem większej ilości interakcji między różnymi kulturami niż współczesna Dania i przez znacznie dłuższy okres czasu. Oznacza to, że możemy być podobni na wiele sposobów, ale to nie znaczy, że jesteśmy bezpośrednio spokrewnieni, koniecznie; nieco dziwnym przykładem są podobieństwa między termitami i mrówkami, termity mają wspólne pochodzenie z karaluchami, a mrówki mają wspólnego przodka z osami, ale nawet jeśli są to dwa całkowicie różne gatunki owadów, nadal wyglądają prawie tak samo pod względem anatomii, mają bardzo podobne zachowania społeczne i hierarchia, główna różnica między mrówkami a termitami polega na tym, że mrówki są wszystkożerne (ale głównie mięsożerne), a termity są ściśle roślinożercami, podobieństwa przypisuje się głównie zamieszkiwaniu tych samych obszarów, co sugeruje ewolucję, nawet ewolucja kulturowa / społeczna jest bardzo polegający na swoim otoczeniu.
Teraz Duńczycy i Holendrzy są bardziej spokrewnieni niż mrówki i termity, ale nie na tyle, żebym zaklasyfikował je w codziennej mowie jako spokrewnione, ponieważ powiedziałbym, że norweski i szwedzki, ponieważ to są nasi dominujący kulturowo krewni, z powodu zbyt dużej odległości.
Jeśli chodzi o języki, oboje mamy rodzinę języków germańskich, a następnie indoeuropejskich, dolnoniemiecki (co ostatecznie przekształciło się w holenderski, fryzyjski i częściowo północno-niemiecki) wpłynęło w XVI wieku na wszystkie trzy języki skandynawskie, a konkretnie na arystokrację, poprzez hanzeatycką ligę handlową.
Jeśli chodzi o kulturę, jak stwierdziliśmy, obaj zamieszkujemy te same surowe klimaty, oboje jesteśmy podatni na przypływ itp.Główną różnicą, którą wierzę w kontekście kultury, jest to, że chociaż oboje byliśmy kulturami morskimi i prawdopodobnie nadal jesteśmy, ponieważ zostało to bagatelizowane dopiero w ciągu ostatnich 150 lat, Dania jest w dużej mierze otoczona wodą jako królestwo wyspiarskie, Holandia jest częścią na kontynencie, choć przybrzeżnym, wpływa to do pewnego stopnia na rodzaj kultury, która się rozwija.
Podsumowując; Holendrzy i Duńczycy są bardzo podobni, ponieważ w historii musieliśmy zmagać się z wieloma podobnymi rzeczami, ale Holendrzy nie osiedlili Danii i odwrotnie, przynajmniej nie w tak dużym stopniu, że moglibyśmy być uważani za spokrewnionych.
W przeciwieństwie do tego, dlaczego czujemy się spokrewnieni z Norwegami i Szwedami i jakie argumenty przemawiałyby za tym w porównaniu z Holandią? Cóż, ludzie prawdopodobnie powiedzieliby „Wikingowie!” i tak jest po części , ale także dlatego, że nasze języki są znacznie ze sobą powiązane, przez ostatnie tysiąclecia (na długo przed powstaniem narodów) byliśmy częścią tych samych królestw itp. idea, że jesteśmy spokrewnieni bardziej niż narody południa jest stara, bardzo stara, w VIII wieku budowaliśmy mury na południu, my nie zrobiliśmy tego na północy, nawet jeśli mieliśmy o wiele więcej wojen z naszymi braćmi z północy niż nasi sąsiedzi z południa. Cała idea Skandynawii to Norwegia, Szwecja i Dania, które mówią: „Walczyliśmy ze sobą od zawsze, nawet jeśli się rozumiemy, zachowujemy się jak każdy inny i robimy to tak długo, jak walczyliśmy ze sobą. Co powiesz na to, że po prostu przyznamy, że jesteśmy w dużej mierze tymi samymi ludźmi, którzy walczą o błahostki, tylko dlatego, że możemy to powstrzymać ”w XIX wieku, jako odpowiedź na ciągłe wojny między Szwecją i Danią od czasu rozpadu związku Kalmar w koniec XV wieku.