Najlepsza odpowiedź
Zakładam, że masz na myśli środowisko wytwarzane przez zbiornik deprywacji sensorycznej. Bez kupowania lub budowania zbiornika w domu odtworzenie otoczenia będzie niezwykle trudne. Zasadniczo będziesz potrzebować łóżka, które jest miękkie w poduszce, powietrza, które jest idealnie utrzymywane w komfortowej temperaturze bez bryzy, pełnej dźwiękoszczelności i sposobu na całkowite zablokowanie światła bez noszenia maski dzięki stymulacji tworzonej przez paski. Nawet jeśli masz to wszystko na miejscu, nadal będziesz przetwarzać grawitację w dużym stopniu.
Ponadto należy wziąć pod uwagę wpływ soli gorzkiej na organizm. Nie tylko zawiesza nas w stanie pseudo-nieważkości w zbiorniku, ale rozluźnia mięśnie szybciej niż cokolwiek, co znamy, ułatwiając doświadczenie „odpuszczania”.
Jeśli chcesz pełnego doświadczenia deprywacji sensorycznej w domu, najlepiej kupić lub zbudować. Nie trać czasu ani pieniędzy, próbując napełnić wannę roztworem soli gorzkiej, jest po prostu za mały, a środowisko nie jest kompletne. Mając to na uwadze, nawet filiżanka pełna soli gorzkiej w ciepłej kąpieli jest BARDZO relaksująca, jeśli nie masz zamiaru doświadczyć pełnego zmysłów.
Zajrzyj na fora na Forum pływające – Jak budować zbiorniki pływające i nie tylko , aby uzyskać pomoc.
Odpowiedź
Nie było bezpośredniego pomiaru mózg podczas deprywacji sensorycznej, jednak ostatnie odkrycia przedstawiają obraz tego, co prawdopodobnie się dzieje.
Większość prac związanych z deprywacją sensoryczną i zbiornikiem flotacyjnym przeprowadzono w latach sześćdziesiątych XX w. Badania te generalnie nie mierzyły mózgu. Najlepsze pomiary mózgu, jakie mamy dzisiaj – fMRI i 64-elektrodowe EEG – nie byłyby zbyt kompatybilne ze zbiornikami z wodą.
Jednak nowe spojrzenie na percepcję i „bezczynny mózg” daje pewną wskazówkę co się prawdopodobnie dzieje.
Stwierdzono, że około 1/3 kory mózgowej jest połączona w coś, co nazwano „siecią trybu domyślnego”. Sieć ta obejmuje regiony pierwotnie y w przedniej i bocznej części mózgu. To, co wyróżnia to to, że aktywność w tej sieci nie jest „zablokowana bodźcem”, co oznacza, że nie jest w przewidywalny sposób sterowana przez bodźce sensoryczne.
Więc co robi sieć w trybie domyślnym? Istnieje kilka spekulatywnych teorii. Może odpowiadać za planowanie, hipotetyczne pomysły, przekonania, a może nawet wyobraźnię. Może być podstawą świadomego doświadczenia, tworząc „dynamiczny rdzeń” aktywności neuronalnej, który zakotwicza interpretację bodźców sensorycznych.
W środowisku deprywacji sensorycznej mózg nie otrzymuje żadnego konkretnego bodźca, na którym mógłby oprzeć strumień świadomości. Bez kotwicy sensorycznej procesy swobodnych skojarzeń w mózgu mogą budować tylko na sobie, bez punktu odniesienia do stabilizacji przekonań. Tymczasem percepcyjna maszyneria mózgu, która próbuje zbudować model świata, nie ma żadnego. podstawowa prawda ”do użycia jako filtr. Rezultatem z biegiem czasu są halucynacje i ostatecznie złudzenia, prawdopodobnie z powodu sieci trybu domyślnego, która prowadzi do coraz bardziej wątłych, ale wzajemnie wzmacniających się wniosków na temat rzeczywistości, bez niczego zewnętrznego, z którym można by ją zweryfikować.