Najlepsza odpowiedź
Podsumowując poprzednie komentarze: w dzisiejszych Włoszech są dwa słowa tłumaczące „tato” (oddzielając inne starsze , dialektalne i prawie zanikające): „papà”, bardzo stary import z języka francuskiego, obecnie dominujący w większości regionów Włoch; oraz „babbo”, które jest słowem w toskańskim języku narodowym, w dużej mierze uważanym za „kolebkę” włoskiego języka literackiego. „Babbo” jest oczywiście całkowicie dominujące w Toskanii i nadal dominuje w sąsiednich regionach: Umbrii, Marche, Romanii, Północnym Lacjum. Nawiasem mówiąc, jedynym z tych regionów geograficznie należących do północnych Włoch jest Romagna; Toskania i pozostałe znajdują się w środkowych Włoszech; dlatego uważanie „babbo” za słowo z północnych Włoch jest w dużej mierze błędem. Wreszcie „babbo” jest nadal używane gdzieś na Sardynii (ze względu na historyczne okresy wpływów Toskanii) i sporadycznie w innych regionach, z wyłączeniem najbardziej południowych (Sycylia, Kalabria i Południowa Apulia), gdzie „babbo” negatywne znaczenie słowa „głupi, głupi, kubek”.
Odpowiedź
„Papà” jest najczęściej używane do określenia „tato”. W niektórych regionach północnych Włoch „babbo” (nie „babo”) jest również używane wraz z odmianami na oznaczenie uczucia, takimi jak „babbetto” lub „babbino” (używane przez Pucciniego w arii „O Mio Babbino Caro” – „Oh Mój ukochany ojcze ”z opery komiksowej„ Gianni Schicchi ”).
Jednak ostrożnie użyłbym słowa„ babbo ”, bo w dialekcie sycylijskim oznacza to kogoś, kto nie jest zbyt mądry.