Najlepsza odpowiedź
Czasami niezbyt imponujące. Rzeka, którą miałem okazję wielokrotnie odwiedzać to potężne Zambezi w Afryce Południowej. Najpierw trochę tła. Oto mapa pokazująca ścieżkę:
To czwarta co do długości rzeka Afryki. Wypływa z bulgoczącego źródła w zacisznym pasie lasów na wyżynach północnej Zambii, zwanym Mwinilunga, około 1500 m npm. To bagniste czarne mokradło, znane jako dambo. Oto zdjęcie tego bulgoczącego źródła:
Oto schemat elewacji Zambezi na Oceanie Indyjskim:
Zwróć uwagę, że Zambezi przecina Namibię i Botswanę przed wejściem do Zimbabwe w Wodospadach Wiktorii:
Kto by pomyślał, że w tym bulgoczącym strumieniu jest tyle ducha. Następnie Zambezi wpływa do serii wąwozów znanych z raftingu. Oto widok na rzekę z perspektywy kajakarzy. Zdecydowanie nie bulgoczący strumień!
Stamtąd wpływa do tamy Kariba . Oto schematyczna mapa tamy Kariba. Zwróć uwagę, że granica Zimbabwe-Zambia przebiega mniej więcej przez środkową część jeziora / tamy:
Pokazane również na powyższym zdjęciu to lokalizacja schroniska safari, w którym spędziliśmy jedną noc! Oto widok ściany zapory w Kariba
, a tutaj zdjęcie jednego z patio na wzgórzach Bumi z widokiem na jezioro po stronie jeziora Zimbabwe:
Po wpłynięciu rzeki do Mozambiku, po raz kolejny spiętrzona zostaje Cahora Bassa Zapora. Widok z lotu ptaka na ścianę zapory pokazano poniżej:
Następnie rzeka płynie, aż osiągnie i wpadnie do Oceanu Indyjskiego jak pokazano na tym obrazie NASA:
Powyższy zestaw zdjęć dokumentuje niesamowitą 2734 km podróż nad morze, zaczynając od ten bulgoczący strumień w górach Zambii:
Niesamowite !!!
Odpowiedź
Chociaż jest tutaj kilka bardzo szczegółowych odpowiedzi, nikt nie udzielił Ci jeszcze dobrej ogólnej odpowiedzi, więc przygotuj się na rozczarowanie. Jeśli jednak uda Ci się przejść przez swoje rozczarowanie do końca tej odpowiedzi, wynagrodzę Cię fajnymi rzeczami, obiecuję!
W większości przypadków główne źródła / pochodzenie / źródło wygląd rzeki… nudny. W większości przypadków nudne i mało interesujące. Poszukiwanie źródła strumienia jest zwykle rozczarowujące. Zwykle pokazywałbym zdjęcia, ale nie mam ich wiele, ponieważ te miejsca nie są tak imponujące, że nigdy bym nie pomyślał o zrobieniu zdjęcia.
Gdy płyniesz w górę rzeki, rzeka nadal się dzieli w coraz więcej dopływów. Na początku jest bardzo jasne, który z nich jest głównym nurtem i które dopływy go zasilają. Jednak gdy zbliżasz się do źródła rzeki, rzeka stopniowo się kurczy, aż nie będzie dużo większa niż inne dopływy, które do niej wpływają. Teraz prawdziwym wyzwaniem staje się podjęcie decyzji, która z rzek jest główną, a które dopływami. Z reguły postępuj zgodnie z tym, co wygląda na największe. W końcu główna część twojego strumienia skurczy się do postaci strużki.
Jeśli strumień pochodzi z obszaru górzystego, może się okazać, że wznosi się coraz wyżej w góry. W końcu twoja rzeka staje się głęboka do kostek i szeroka na kilka stóp. Wkrótce będzie miał tylko stopę szerokości i kilka cali głębokości. A potem okazuje się, że po prostu idziesz przez błoto. Najpierw jest to miękkie, kruche błoto, a następnie ujędrnia, gdy staje się bardziej suche. A potem wcale nie chodzisz w błocie. Przekroczyłeś punkt początkowy swojej rzeki. Spoglądasz wstecz na miejsce, w którym byłeś, i myślisz sobie: „Myślę, że to ostatnie błotniste miejsce, w którym zapadła mi stopa, było źródłem”. A potem zastanawiasz się, dlaczego tak się postarałeś.
Jeśli twój strumień wypływa z bardziej płaskiego obszaru, najprawdopodobniej zakończy się dużym skrawkiem mokradeł. Gdy idziesz w górę rzeki, kanał zwęża się, a rzeka staje się płytsza. Banki zaczynają się do ciebie zbliżać. Przedzierasz się przez krzaki, przechodząc przez wodę do kostek. Wkrótce będziesz wspinał się po zwalonych drzewach i innych przeszkodach, gdy Twój strumyk będzie coraz mniejszy. Wkrótce brzegi nie będą już tak odróżniać się od błota, przez które przechodzisz… a błoto jest absolutnie wszędzie wokół ciebie. Wszedłeś do bagna. Kiedy przedzierasz się przez śmierdzące błoto, zdajesz sobie sprawę, że jesteś u źródła i że pójście dalej tylko pogorszy Twój dzień. Zawracasz.
Tak zaczyna się większość rzek: nie przez jakieś spektakularnie piękne źródło, ale przez wodę powoli wyciekającą z gruntu, gdzie powierzchnia zaczyna przecinać lustro wody.Nie oznacza to, że nie ma kilku rzek o piękniejszym pochodzeniu. Rzadko pochodzą z jezior, ale jest to rzadkie.
Nie jest to bardzo rzadkie; prawdopodobnie jest kilka przykładów blisko Ciebie, niezależnie od tego, gdzie mieszkasz. W północnym Michigan, kilka godzin od miejsca, w którym mieszkałem, jest wspaniały, zwany Kitch-iti-kipi. Tam potężne źródła zasilają głębokie jezioro, które wypływa do rzeki. Oto moje zdjęcie z początku tego roku:
Po lewej stronie tego zdjęcia widać łódź widokową ( za darmo z wejściem do parku stanowego). Ma duży otwór pośrodku (wbrew intuicji dla łodzi), przez który można spojrzeć prosto przez krystaliczne wody do spienionego dna, gdzie woda wypływa. Oto, co widzisz:
Źródła rzek w jeziorach są jednak dość rzadkie, ponieważ wypływająca rzeka jest wyrokiem śmierci do jeziora. Jeziora powstają tam, gdzie woda gromadzi się w depresji. Rzeki to elementy erozyjne przecinające Ziemię. Kiedy jezioro zaczyna wypływać przez jeden z tych strumieni, to tak naprawdę początek końca.
Jeśli nie możesz zrozumieć, dlaczego tak jest, weź na przykład sztuczne jezioro: zbiornik za tamą. W tym eksperymencie myślowym (proszę, nie próbuj tego) wycinamy nacięcie w górnej części ziemnej tamy i pozwalamy wodzie zacząć się przeciekać. Woda ta wkrótce zaczyna przepływać przez zaporę, wcinając się coraz głębiej, aż do całkowitego opróżnienia zbiornika. Jeśli nie możesz sobie wyobrazić, jak to działa, możesz zaoszczędzić sobie wysiłku i przeczytać o kryzysie tamy Oroville z początku tego roku: Kryzys na zaporze Oroville – Wikipedia . Strumień będzie bardzo powoli odcinał się w dół, aby osuszyć jezioro, które go zasila, więc strumienie zasilane przez jeziora są z natury geologicznie krótkotrwałymi cechami. Dlatego są rzadkie.
W ramach nagrody za przeczytanie tak daleko, oto moje zdjęcie z rzeki Popo Agie w Wyoming, gdzie dziwacznie wystrzeliwuje w górę z pozornie znikąd w miejscu zwanym „The Rise”:
W rzeczywistości nie jest to prawdziwe „źródło”, ponieważ strumień faktycznie znika w jaskinia około ćwierć mili „w górę rzeki” i pojawia się tutaj. Miejsce, w którym znika, jest znane jako „The Sinks”:
Chociaż woda płynie bardzo szybko przy wejściu i wyjściu, pokonanie tego ćwierć mili pod ziemią zajmuje 2 godziny. Aha, i więcej wychodzi niż wchodzi. Nikt nie wie, co tak naprawdę się tam dzieje.
Dodatek:
Zwrócono uwagę, że nie wspomniałem o strumieniach, które pochodzą z lodowców , które mogą być dość spektakularne i są bardzo powszechne w kilku częściach świata (np. w sąsiadującej z Himalajami Azji, zachodniej Kanadzie i na Alasce). Te miejsca są rzeczywiście wspaniałymi źródłami dla kilku wybranych głównych rzek, chociaż po niedawnym topnieniu źródła te i tak można znaleźć w podręcznikach historii dopiero za kilka dziesięcioleci. Możesz przeczytać mój pierwszy scenariusz dla strumienia pochodzącego z obszaru górskiego i zastąpić go błotem w ładnej scenerii i śniegu / lodzie, aby uzyskać pochodzenie lodowcowe.