Najlepsza odpowiedź
Taxila, znana również jako Takshashila, rozkwitła od 600 pne do 500 ne w królestwie Gandhar. Na tym uniwersytecie wykładano 68 przedmiotów, a minimalny wiek wstępny, jak pokazują starożytne teksty, wynosił 16 lat. Na pewnym etapie studiowało tam 10 500 studentów, w tym z Babilonu, Grecji, Syrii i Chin. Doświadczeni mistrzowie nauczali Wed, języków, gramatyki, filozofii, medycyny, chirurgii, łucznictwa, polityki, wojny, astronomii, rachunków, handlu, dokumentacji, muzyki, tańca i innych sztuk performatywnych, futurologii, nauk okultystycznych i mistycznych, skomplikowanych obliczeń matematycznych. Panel mistrzów na uniwersytecie obejmował legendarnych uczonych, takich jak Kautilya, Panini, Jivak i Vishnu Sharma. W związku z tym koncepcja pełnoprawnego uniwersytetu została opracowana w Indiach.
W ciągu 800 lat funkcjonowania uniwersytetu , zyskał wielką sławę. Jego kampus miał jedną milę długości i pół mili szerokości. Posiadał również 300 sal wykładowych z kamiennymi ławami do siedzenia; dostępne były również laboratoria i inne obiekty. Na przykład uniwersytet posiadał wysokie obserwatorium zwane Ambudharaavlehi do badań astronomicznych. Szczycił się ogromną biblioteką zwaną Dharma Gunj lub Mountain of Knowledge, która została założona w trzech budynkach o nazwach Ratna Sagar, Ratnodavi i Ratnayanjak. Egzamin wstępny był bardzo trudny, a na 10 uczniów zdawało się 3 osoby. Pomimo tej przeszkody chiński podróżnik Hien Tsang napisał w swoim dzienniku, że na Uniwersytecie Nalanda przebywało 10 000 studentów i 200 profesorów.
Nalanda University w dzisiejszych czasach Bihar był również wspaniałym uniwersytetem i niegdyś mieścił 9 milionów książek. Był ośrodkiem edukacji uczonych z całej Azji. Uczyło się tu wielu greckich, perskich i chińskich studentów. Uniwersytet został spalony przez splądrowanie muzułmańskich najeźdźców, którzy w XI wieku najechali Indie.
Osiemset lat po zniszczeniu Nalanda, były prezydent Indii dr APJ Abdul Kalam, przemawiając do Zgromadzenia Ustawodawczego Stanu Bihar, w marcu 2006 r. Rozważał pomysł ożywienia uniwersytetu.
Na czwartym szczycie, który odbył się w październiku 2009 r. W Hua Hin w Tajlandii, członkowie poparli utworzenie Nalanda University i zachęcał do tworzenia regionalnych sieci i współpracy między uniwersytetem a istniejącymi centrami doskonałości w Azji Wschodniej.
Odpowiedź
Taksha ( skrócona nazwa TakshaShila)
Instytut został nazwany na cześć „Takshas Cut-Rock (or„ Stele ”) City” w starożytnych północnych Indiach, miejsce przypuszczalnego pierwszego międzynarodowego uniwersytetu starożytnego świata (ok. 800 pne – 550 n.e.).
Zostało opisane jako najbogatsze miasto tego czasu w Indiach.
Oznaczenie „Taksha” symbolizuje trwałe ideały solidnej i głęboko zakorzenionej resp. ect dla nauczycieli , nieskrępowana wolność myśli , poznawanie różnych strumieni wiedzy , doskonałość w edukacji i nadzwyczajna dyscyplina , która panowała na starożytnym uniwersytecie.
Niektórzy badacze datują istnienie Takshashili
Powrót do VIII wieku pne. Był znany jako centrum nauki co najmniej kilka wieków przed Chrystusem i nadal przyciągał studentów z całego starożytnego świata, aż do jego zniszczenia w V wieku n.e.
Na starożytnym Uniwersytecie Takshashila 10500 studentów (dwóch z nich trzech odrzuconych kandydatów) pochodziło z Indii i spoza nich (Babilonia – obecnie Irak, Grecja, Egipt, Syria, Azja Mniejsza – obecnie Turcja, Arabia i Chiny), gdzie prowadziło ich prawie 2000 mistrzów-nauczycieli.
Program nauczania obejmował około 68 przedmiotów do wyboru, w tym filozofię, prawo, statystykę, obronę, strategie wojenne, gramatykę (kilka języków), 18 sztuk artystycznych (muzyka, taniec, sztuki piękne itp.), matematykę, astronomię, astrologię, rośliny i zioła, medycyna (ajurweda, akupunktura ajurwedyjska itp.) oraz chirurgia. Niektórych z nich, takich jak medycyna, uczono nawet przez siedem lat przed ukończeniem studiów.
Do słynnych badaczy i nauczycieli Takshashili należy Panini (wielki gramatyk sanskrytu, któremu prof.Noam Chomsky z MIT przypisuje pochodzenie językoznawstwa); Kautilya, znany również jako Chanakya (król-twórca, bystry doradca polityczny i autor ArthaShastra , ok. 300 pne, uznany przez historyka społecznego i gospodarczego Maxa Webera za jedna z największych książek o polityce państwowej starożytnego świata); Charaka (wybitny lekarz, którego badania flory i fauny regionu opisane w jego Charaka Samhicie wzmocniły rozwój ajurwedy); i Jivaka (wielki lekarz Gautamy Buddy i jego zwolenników).