Najlepsza odpowiedź
Nie umarł.
Wielkie spoilery dla sezon 5 tutaj, czytaj na własne ryzyko.
W sezonie 5 T-Bag staje się częścią drużyny Michaela kontra Posejdon.
W ostatecznym starciu syn T-Baga —David — zostaje postrzelony przez jednego z zabójców Posejdona, A&W.
Wściekły T-Bag łamie szyję A&W i zostaje odesłany z powrotem do Fox River za jej morderstwo.
Na koniec , okazuje się, że uwięziony Posejdon dzieli swoją celę z T-Bagiem. Gdy więźniowie go dopingują, T-Bag atakuje Posejdona i program się kończy.
Odpowiedź
Wysyłam jako moją odpowiedź an fragment mojej książki o The Prisoner, dostępnej teraz na Kindle iw miękkiej okładce. Moje inne odpowiedzi na ten temat mogą również pomóc wyjaśnić znaczenie zakończenia …
http://www.amazon.com/Prisoner-Revisited-fresh-look-classic/dp/1463784457/ref=ntt\_at\_ep\_dpt\_3
Jedną z rzeczy, które uwielbiam w The Prisoner, jest to, jak zmienia on oczekiwania widzów niemal na każdym kroku. Myślisz, że bohater wygra? Nie. Myślisz, że serial będzie podążał za konwencjonalnymi narracjami? O nie. Myślisz, że zły facet zostanie ujawniony w typowo szpiegowski sposób Jamesa Bonda, jak w końcu zobaczenie Blofelda w You Only Live Twice? Cóż…
Jak wielu może to wiedzieć, reakcja widzów, gdy ten odcinek został po raz pierwszy wyemitowany w Wielkiej Brytanii, była… użyjmy po prostu słowa „nieszczęśliwy” jako chwytliwego. Ludzie byli wkurzeni. McGoohan został napadnięty na ulicy przez widzów miesiąc po emisji odcinka. Mogę sobie tylko wyobrazić, co krzyczono na niego podczas incydentu.
„Co to było? Nazywasz to zakończeniem? Co do cholery to ZNACZYŁO? ”
Właściwie całkiem sporo, a McGoohan przez resztę swoich dni na ziemi nigdy nie próbował nikomu tego wyjaśniać… chociaż użył jednego wyrażenia, opisując numer I to jest opisowe w swojej prostocie:
„alter-ego Numeru Szóstki”
Ostatecznie Myślę, że w tym wszystkim chodzi o to, że rebelianci ostatecznie stają się liderami, a jednostki są ostatecznie pociągane, aby stać się członkami kolektywu – często, aby nimi kierować. „Prowadź nas, wskaż drogę”, mówi w finale sędzia, grając na ego, które widzieliśmy w tak wielu poprzednich odcinkach. McGoohan akceptuje… a potem gwałtownie odrzuca, co z kolei prowadzi nas z powrotem do punktu wyjścia – ostatnie ujęcie w serii jest takie samo, jak jedno z pierwszych ujęć w serii – McGoohan jadący samochodem przez pustynię, wyzywający i zaraz zrezygnuj ponownie… i tak to już trwa na zawsze.
„Zaakceptowałeś” „Odrzuciłem!” „Zaakceptowałeś, zanim odrzuciłeś!” – Dialog z „Dawno, dawno temu”
Niezależny człowiek buntuje się, zgadza się…. a potem znowu się buntuje… Ponieważ on potrzebuje społeczeństwa tak samo, jak społeczeństwo go potrzebuje. Choć się opiera, w końcu dostosowuje się… ale czasami nie jest to bez walki.
„Samotny wilk należy do dziczy!” – Dawno, dawno temu numer 2
Kto jest numerem I? Cóż, to McGoohan – wolny człowiek, który został przywódcą tego, przeciwko czemu się zbuntował – establishmentu. Siła kontroli była zbyt kusząca, więc zaakceptował… a potem odrzucił… Jak pasek moebiusa, przedstawienie składa się na siebie… cały czas buntował się przeciwko własnemu ego, własnemu więzieniu.
Jaźń.
I.
Istota, którą obserwowaliśmy przez wszystkie 17 z tych odcinków, była liderem – i wszyscy pragniemy przywództwa. To jest sekret Wioski – że do pewnego stopnia każdy z nas chce, aby ktoś przejął kontrolę i miał kontrolę – jest to ŁATWIEJSZE niż bycie odpowiedzialnym za siebie. Bycie wolnym wiąże się z własnym ciężarem… jeśli ci się nie uda, nikt ci nie pomoże. Jesteś sam. Czy nie byłoby łatwiej, gdyby ktoś zajął się za Ciebie wszystkim? To właśnie reprezentowała Wioska. To jest to, czego wielu ludzi oczekuje od rządu naszego świata.
Obawiam się, że właśnie tym się staliśmy: dziećmi, które chcą, aby ktoś inny przejął za nas kontrolę. Abyśmy mogli cieszyć się naszym chlebem i cyrkami – czytaj nasze tandetne powieści, takie jak Twilight, oglądaj American Idol… Świat, w którym możemy zaspokoić wszystkie nasze potrzeby.