Najlepsza odpowiedź
Firma Intel produkuje procesory, które zwykle są przeznaczone dla prawie każdego segmentu rynku, od rozwiązań ultramobilnych po zaawansowane serwery i rdzenie superkomputerów. W oparciu o moc obliczeniową i branżę, która wymaga korzystania z tych produktów, procesory Intel można z grubsza podzielić na następujące rodziny:
- Procesory o małej mocy (wysoka wydajność)
- Intel Core z serii M
- Procesory Intel z serii Y
- Procesory Intel z serii Atom
- Procesory ogólnego przeznaczenia
- Procesory z serii Intel Pentium
- Procesory z serii Intel Core i
- Procesory do serwerów
- Seria Intel Xeon procesory
- Procesory z serii Intel Itanium
- Specjalistyczne procesory aplikacyjne
- Koprocesory z serii Intel Xeon Phi
- Procesory o niskim poborze mocy zwykle charakteryzują się żywotnością baterii i zwykle znajdują się w komputerach, które są przeznaczone do lekkiego użytkowania przez konsumentów i nie są do użytku w bardziej wymagających obciążeniach. Gry, edycja wideo, edycja zdjęć i modelowanie 3D na tych procesorach są często trudne do oglądania.
- Procesory ogólnego przeznaczenia są zwykle spotykane w bardziej wydajnych ofertach i poradzi sobie z codzienną produktywnością, a także z bardziej wymagającymi zadaniami, takimi jak lekka edycja zdjęć, edycja wideo, renderowanie i tak dalej. Możesz przeczytać więcej na temat klasyfikacji procesorów i typowych przypadków ich użycia w mojej odpowiedzi tutaj: odpowiedź Mohita Bagura na pytanie Które są różne laptopy z procesorami?
- Procesory do serwerów znajdują zastosowanie w wysokiej klasy serwerach, które zazwyczaj przesyłają dużo danych lub obsługują wiele żądań. Koncentrują się na bardziej standardowych funkcjach, takich jak obsługa ECC i ogólnie większa liczba rdzeni niż chipy konsumenckie. Koncentrują się bardziej na równoległych obciążeniach i zazwyczaj nie mają tak dużej wydajności jednordzeniowej w porównaniu z ich odpowiednikami dla klientów indywidualnych.
- Specjalistyczne procesory aplikacyjne są przeznaczone do użytku w superkomputerach jako koprocesory. Zwykle są to samodzielne komputery z bardzo dużą liczbą rdzeni, które łączą się z setkami innych za pomocą płyty montażowej i, zwykle, interfejsu PCI Express. Znajdują zastosowanie w superkomputerach, renderowaniu farm i tak dalej, i mają mniej wspólnego z procesorem s niż w przypadku procesorów graficznych
Miłego korzystania z komputera!
Odpowiedź
Coś, co należy wiedzieć, to procesor może robić tylko jedną rzecz naraz . Aby wszystko działało w rozsądnym czasie, zadania współdzielą czas procesora jako wątki w jakiejś formie planowania, czy to na przykład FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło) , round robin (każdemu procesowi przypisano ustaloną ilość czasu, zanim się uruchomi i nastąpi następny proces itd.) lub FCFS (kto pierwszy, ten lepszy) i więcej, z których wszystkie mają swoją przydatność w różnych okolicznościach. Tak więc procesy trwają przez pewien czas, a może to trwać nawet milisekundy lub szybciej, nie do odróżnienia dla rzeczywistego użytkownika. Z wieloma rdzeniami (a tym samym wieloma procesorami) możesz zrobić więcej niż jedną rzecz naraz.
Jedna aplikacja prawie zawsze robi więcej niż 1 zadanie na raz (rzeczy, których nawet nie widzisz) bardziej prawdopodobne 10 lub 100, na przykład pobieranie rzeczy do i wyjmowanie z pamięci RAM, uzyskiwanie danych wejściowych użytkownika, wyświetlanie zmian na ekranie itp. Dla bardzo prostego przykładu załóżmy, że renderujesz i przewijanie materiału filmowego (lub jego odtwarzanie) w tym samym czasie. Zamiast planować te zadania na jednym rdzeniu, tak aby były wykonywane przez , system operacyjny może przypisać te dwa zadania do zupełnie różnych rdzeni, wykonaj w tym samym czasie, więc nie jest konieczne planowanie (bez przełączania kontekstu) i jest to bardziej wydajne. Oczywiście jest mało prawdopodobne, abyś był w stanie stwierdzić różnicę, chyba że będzie to coś w rodzaju testu porównawczego lub renderowania (tam, gdzie jest to czasowe), ale to jest długie i krótkie.
W prawdziwym świecie będziesz mieć tak wiele rzeczy dzieje się na raz, tak naprawdę nigdy nie będziesz mieć tylko jednego zadania. Nawet jeśli wydaje się to tylko 1 zadaniem dla użytkownika, składa się z wielu mniejszych zadań (wątków), które w jakiś sposób zostaną zaplanowane między rdzeniami. Możesz otworzyć Menedżera zadań (jeśli w systemie Windows), aby zobaczyć, że system operacyjny rzadko (jeśli w ogóle) wykorzystuje tylko 100\% jednego rdzenia i bardziej prawdopodobne jest, że prawie cały czas zobaczysz równomierne użycie na wszystkich rdzeniach – ponieważ jest znacznie szybszy niż posiadanie wszystkie te zadania przełączają czas na jednym rdzeniu.
Zauważ, że na rysunku jest 50 procesów, które są w zasadzie programami (lub aplikacjami), składającymi się z 799 wątków (te są zadaniami, o których rozmawialiśmy, czyli włączaniem i wyłączaniem czasu procesora) występującymi jednocześnie na wszystkich 12 rdzeniach. Zwróć uwagę, że użycie nie jest rozłożone całkowicie równomiernie, ponieważ wątki są oczywiście obsługiwane inaczej w zależności od rodzaju zadania i rodzaju otrzymywanego harmonogramu, więc może wystąpić przypadek, w którym jeden procesor może się przełączać, gdy nadal przetwarza lub proces zakończyło się na niektórych rdzeniach, a pozostałe wątki kończą się na innych rdzeniach itp.
Uchwyty są odniesieniami wątków do obiektów / informacji / zasobów, takich jak plik, okno, lokalizacja pamięci itp.