Najlepsza odpowiedź
Cóż, posługując się terminologią historyczną… Nic. Długie miecze były nazywane mieczami dwuręcznymi od XIII wieku, a nawet kiedy wielkie miecze i długie miecze współistniały, oba nazywano mieczami dwuręcznymi (lub mieczem w regionach niemieckojęzycznych). Nawet sposób użycia był taki sam. Spójrz na MS Germ.Quart.2020 , mają ogromne, prawie tak wysokie jak męskie miecze, ale całkiem szczęśliwie używają ich w stylu KdF.
Zaczyna się recitalem Zettela, a następnie przechodzi do glosy Pseudo-Petera von Danziga na temat Zettel.
A więc jakie są różnice?
Cóż, jeśli chodzi o współczesną szermierkę, długie miecze są mniejsze w porównaniu do prawdziwych dwuręcznych.
Zwykle limit rozmiaru wynosi pomiędzy Długość całkowita 135–140 cm. Wszystko powyżej 145 cm jest zdecydowanie prawdziwym mieczem dwuręcznym. Ale oczywiście, jeśli jesteś olbrzymem o wysokości 2,5 metra, miecz o długości 145 cm może nadal być dla ciebie długim mieczem.
Z drugiej strony jest też pewne zamieszanie, jeśli chodzi o stosunek rękojeści do ostrza.
Zwykle w przypadku długich mieczy stosunek rękojeści do ostrza wynosi gdzieś między 3–4: 1
W przypadku prawdziwych maszyn dwuręcznych jest to między 2–3,5: 1, jest tam sporo nakładania się .
Oczywiście, chociaż możesz używać wielkiego miecza jak mniejszego i wielu rzeczy na odwrót, nadal pełniły różne role.
Przede wszystkim długie miecze były zawsze z broni bocznej według funkcji, służyli może w jednej lub dwóch bitwach, w których było to podstawowe, ponieważ rycerze nie mogli używać swoich koni z nieoczekiwanych powodów, a nawet wtedy preferowano ścięcie lanc, jeśli mają minutę, ale poza tymi rzadkimi przykładami była to broń ostatniej szansy.
Z drugiej strony prawdziwe miecze dwuręczne były najczęściej bronią podstawową. Nie dlatego, że nie można było go nosić * i wyciągać, ale ze względu na swój rozmiar mogłyby one pełnić rolę włóczni.
Znane jest kilka funkcji przypisanych prawdziwym dwuręcznym mieczom.
Wszyscy wiedzą o niemieckich najemnikach, którzy używali tego do zakłócania formacji szczupaków. Oprócz tego były również używane do opanowywania zamieszek, samoobrony (te dwa były również zajęciem dla długiego miecza), obrony przed wieloma przeciwnikami jako ochroniarze lub zabezpieczaniu interesującego miejsca na polu bitwy itp.
Widać tutaj trend, większość tych zadań dla tej broni jest skierowana przeciwko wielu napastnikom, ale co sprawia, że jest w tym tak dobra?
Po pierwsze jest długa, łatwa z zasięgiem broni drzewcowej. Po drugie, w przeciwieństwie do innych włóczni, wielki miecz jest wyważony jak miecz, a to oznacza, że możesz zmienić kierunek o wiele łatwiej, aby wymienić siłę.
* W pracy Gérarda Thibault dAnversa widzimy opisany wielki miecz, z całkowitą długością miecza do pachy, ostrzem do pępka, który jest jego zdaniem najdłuższym, jaki można wyciągnąć. Co ciekawe, widzimy podobną długość miecza opisaną w pracy Filippo di Vadi, ale różnica polega na tym, że rękojeść jest krótka, ma tylko jedną pięść, a głowica jest tak długa, jak twoja zaciśnięta pięść.
Więc w Wniosek:
Długie miecze były bronią ręczną, wielkie miecze zwykle nie były bronią boczną.
Odpowiedź
Miecz nie ma jednego uchwytu. Zależy to od twojego ciała, konkretnego miecza, sytuacji, tradycji / stylu, który praktykujesz, i konkretnego manewru, który próbujesz wykonać. Podałeś trzy różne miecze, więc spróbuję krótko omówić typowe uchwyty dla każdego z nich, ale zrozum, że inni mają inne preferencje.
Miecz uzbrojony
- Najczęstszym uchwytem jest uścisk dłoni. Ustaw dłoń tak, aby nadgarstek był neutralny w stosunku do przedramienia i kciukiem skieruj go mniej więcej do przodu. Jeśli włożysz kij (lub miecz) do ręki, wewnętrzna strona kciuka powinna ścisnąć uchwyt o opuszkę dłoni tuż pod palcem wskazującym. Ściśnij dwoma ostatnimi palcami, aby wzmocnić uchwyt i zapewnić moc – Twoje palce wskazujący i środkowy pozostają raczej luźne i służą do prowadzenia miecza.
- Niektórzy używają uchwytu młotkowego. Zwykle jest to praca w zwarciu, z bardzo dużą tarczą lub z krótszym mieczem. Jest to mocny chwyt i zapewnia mocne uderzenia i pchnięcia, ale trudniej jest utrzymać wyrównanie krawędzi i kontrolę punktową. Ty także poświęcasz zasięg. Działa dobrze z dużą tarczą trzymaną blisko ciała, ponieważ kąt miecza względem ramienia pozwala na pchnięcie wokół tarczy.
- Jeśli masz tarczę lub złożoną osłonę na mieczu, jest to dość często umieszcza się palec na jelcu. Daje to większą dźwignię i kontrolę punktową, szczególnie w pchnięciach. Wyobraź sobie, że trzymasz w dłoni miotłę i wskazujesz coś palcem wskazującym, trzymając go prawie w tym samym kierunku.Twój nadgarstek może się obracać, ale pozostaje w stabilnej, neutralnej pozycji. Powodem, dla którego widzisz to częściej w konkretnych przypadkach, o których wspomniałem, jest to, że umieszczenie palca na jelcu powoduje odsłonięcie dłoni. Jelec jest po to, by go chronić, więc poświęcasz to. Jeśli jednak masz tarczę, tarcza wykonuje zdecydowaną większość pracy obronnej. Jeśli masz złożoną rękojeść, twoja ręka pozostaje zakryta, nawet w tym scenariuszu (który jest punktem skomplikowanych rękojeści).
- Niektóre systemy używają uchwytu kciuka z uzbrojonym mieczem do określonych cięć, ale Wydaje mi się, że jest to bardziej powszechne w przypadku długiego miecza, więc omówię to tam.
Długi miecz
Długi miecz jest ogólnie przeznaczony do używania dwóch rąk. Jeśli używasz go jedną ręką, używa tych samych ogólnych uchwytów, co uzbrojony miecz. Jednak w przypadku dwóch rąk musisz zrozumieć, że możesz używać różnych uchwytów z każdą ręką dla wielu kombinacji. Najbardziej podstawowe są jednak podobne do uzbrojonego miecza.
- Uścisk dłoni – twoja przednia ręka trzyma się dokładnie tak, jakby to był uzbrojony miecz. Twoja tylna ręka może zrobić to samo lub przyjąć chwyt młotkowy. Szczerze mówiąc, dość często zmieniasz tylną rękę w zależności od tego, co masz zamiar zrobić. Jeśli przechodzisz do cięcia do przodu, pchnięcia lub zatrzaśnięcia ostrza w dół, będziesz miał tendencję do trzymania obu rąk w uścisku dłoni. zatrzaskiwanie pchnięć w górę lub w środku od dołu wymaga przesunięcia tylnej ręki do uchwytu młotka, aby uzyskać większą moc i lepszy kąt.
- Uchwyt młotkiem – nie jest używany tak często, ponieważ daje tak dużo w zamian za trochę więcej mocy i mając dwie ręce na broni, twoja ręka i tak generuje większość siły. Służy jednak do celowego skrócenia cięcia lub zadawania szczególnie silnego ciosu. Zazwyczaj tylna ręka jest również w uchwycie młotkowym, chociaż może naciskać na głowicę podczas wiatru.
- Kciukanie strażnika – prawie nigdy się nie zdarza z długim mieczem w dwóch rękach. Drugie rozdanie zapewnia wystarczającą dźwignię i kontrolę, aby nie było powodu, aby rezygnować z ochrony dłoni. Ponadto, ponieważ używasz miecza w dwóch rękach, miecz jest Twoją jedyną ochroną, ponieważ zdecydowanie nie masz tarczy.
- Uchwyt kciukiem – w tradycji Liechtenauera w szczególności używa się uchwytu, który umieszcza kciuk na płaskiej powierzchni ostrza, aby umożliwić mocne cięcie fałszywych krawędzi. Ten chwyt poświęca zakres, ale pozwala na mocne, szybkie cięcia i pchnięcia z bardzo obronnych pozycji. Zacznij z obiema rękami w uścisku dłoni, a następnie użyj dłoni, aby obrócić miecz o 90 * wokół jego środkowej osi. Twoja przednia ręka powinna teraz mieć całą zewnętrzną krawędź kciuka i przymocowaną podkładkę do płaskiej strony miecza. Masz właściwą pozycję, jeśli możesz położyć ręce nad głową i machać mieczem idealnie poziomo do przodu i do tyłu, po prostu obracając ciało – trochę jak helikopter. To jest podstawowy ruch dla zwerchhau . Jeśli robisz to w pionie, masz ruch dla schielhau . Zwróć uwagę, że możesz to zrobić za pomocą uzbrojonego miecza (i traktatów messer zdecydowanie to ma), ale trochę trudniej jest prawidłowo obrócić jednoręczny miecz tylko jedną ręką. Messerom się to udaje, ponieważ zwykle mają kwadratowe uchwyty.
Wielki miecz
Greatswords wykorzystują wszystkie powyższe, chociaż pozycje rąk są jeszcze bardziej mobilne. Twój nadgarstek prawdopodobnie poradzi sobie z obciążeniem związanym z używaniem chwytu młotkowego w trybie offline z krótszym, mniej ciężkim mieczem, ale robienie tego za pomocą wielkiego miecza jest dobrym sposobem na zerwanie ścięgien. Ze względu na energię poruszającego się wielkiego miecza, uchwyty obu rąk zwykle stabilizują się tylko tuż przed uderzeniem, a ich zaciśnięcie utrzymuje nadgarstki w neutralnej pozycji. Zwykle oznacza to zmodyfikowany uścisk dłoni. Pozycja wyjściowa dla form montante ma punkt na ziemi z płaską powierzchnią skierowaną do ciebie i kciukiem skierowanym wzdłuż niego na ziemię. Jest to niezręczna statyczna pozycja, ale zapewnia kontrolę, której potrzebujesz, gdy tylko ostrze zacznie się poruszać.
Ważną rzeczą w przypadku wielkiego miecza jest to, że w przeciwieństwie do długiego miecza, twoje ramiona nie mogą zrobić nic poza prowadź ostrze. Idealnie, nawet z długim mieczem, twoja moc pochodzi z obracania rdzenia. Możliwe jest jednak, że ostrze zostanie lekko owinięte rękami, chociaż szybko się męczysz. Nie da się tego zrobić wielkim mieczem w biegu. Oznacza to, że Twój chwyt jest bardzo płynny i luźny aż do momentu, gdy faktycznie uderzysz. Przykro mi, że nie mogę być bardziej szczegółowy niż to, ale jest tak wiele zmiennych, że wyjaśnienie szczegółów zmian przyczepności podczas choćby jednej gry zajęłoby wieki. Lepiej po prostu to zobaczyć.
Podsumowanie
Miecz nie ma jednego uchwytu. To coś, co zmienia się cały czas.Przedstawiłem powyżej niektóre z bardziej powszechnych pozycji rąk, ale nawet to jest tylko zarysowaniem powierzchni. Naprawdę, jeśli chcesz wiedzieć, jak trzymać miecz, musisz przeczytać stare podręczniki, przećwiczyć to, co mówią, a także znaleźć kogoś bardziej doświadczonego w tym samym i zrobić to, co mówią .